“Ilgın Hanım Merhaba, müsait misiniz?”

Bilmem müsait miyim? Profiterolüm bitti, ağzım henüz tatlı, tadımı bozmak istemiyorum. Değilim galiba müsait. Yok, müsaidim çünkü aşırı merak ediyorum çünkü ümitliyim çünkü ümit fakirin ekmeği. Aslında en iyisi zamanı durdurup konuyu kapatmak ama bunu yapmanın imkânı yok elbette ki en iyisi ne söyleyecekse söylesin ve bitsin bu ıstırap!

“Buyrun, müsaitim tabii”

Serhat’la göz göze geliyorum, saniyenin onda birinde sevgilimin gözündeki merakı, korkuyu, telefonda olmak isteyen halini yakalıyorum. Hadi inşallah canım.

“Hayırlı olsun, hamilesiniz”

Ses kulaklarımdan beynime ulaştığında mavi ekran veriyorum. Yatak odamda dinozor görsem bu kadar şok olurdum sanırım, konuşamıyorum. Hala cümleyi anlamlandırmaya çalışıyorum ama bir yandan da bütün donukluğumla Serhat’a “Hamileymişim” diyorum. Anlamıyor. Suratıma boş boş bakıyor. Zaten ben de ona boş boş bakıyorum. Bakışıyoruz. Sonra bir zekâ pırıltısı peyda oluyor çok şükür, sarılıyoruz. Boş barda koşan bir Serhat görüyorum bir ara, sanırım zıplıyor da. Hay Allah, delirmesek iyiydi ama boş ver ayol, azıcık da delirelim.

Uzun bir yolu tepmiş olmanın yorgunluğuyla ve bu yorgunluğun tatlı huzuruyla sandalyeye oturuyorum.

İlk evlendiğimiz zamanlarda, bir gün hamile kalırsam bu haberi Serhat’a nasıl veririm diye hayaller kurardım. Romantik hayaller... Hamile kalmam için çaba sarf ettiğimiz aylarda yüzbeşbin hamilelik testi alarak bir dünya rekoruna imza atmayı umduğum günlerde çift çizgiyi göreceğim zaman ne yapacağımın filmini çekmekten bir hal olmuştum. Kul kurar felek gülermiş. Buna da şükür.

Tüp bebek tedavisinin bitişiyle yeni bir hikâyenin açılacağını bilmiyormuşum, bundan sonraki hayatıma hamile bir kadın olarak devam edeceğimi hiç düşünmemişim. Sanki kazanılacak bir kupayı kazanmışım ama kupayı koynumda aylarca taşıyacağımı ve bunun da bambaşka bir boyut olduğunu hiç anlamamışım. Kendime şaşırıyorum.

Merhaba, ben Ilgın. Hamileyim. Doğal yollarla yahut tedaviyle elde edilmiş tüm gebeliklerin bir mucize olduğuna inanıyorum ve bu mucize benim bedenimde gerçekleştiği için müteşekkirim. Fakat şu an bu mucizeyle ne halt edeceğimi hiç bilmiyorum. Ben hamile kalma savaşını kazanmak peşindeyken hamile kalmak üzerine pek düşünmeyen o koca güruhtaki kadınlardan herhangi biriyim.

Hamile kaldığını öğrendiği gün, “Lan hamileyim, şimdi ne olacak?” diye karalar bağlayan tuhaf ruh halimi de dudağının kenarından öpüyorum. Maşallah canım sana.

Önceki yazılar