Tüp bebek konusunda netleştiğimde içimden başka bir Ilgın çıkıyor. Rahatım. Daha da rahat olmak istiyorum. Kendime konforlu bir süreç yaşatmak için elimden geleni yapacağıma dair söz veriyorum. Bunu eziyete dönüştürmeyeceğim, çok eğleneceğim ve sanki bir sevişmeymiş gibi tadını çıkaracağım. Laboratuvar ortamında aşk bebesi yapıyoruz dile kolay!

Uzun zamandır İstanbul’da değilim. Görmek istediğim eş dost, bakmak istediğim manzaralar var. Uzundur gitmediğim mekânlar, özlediğim tatlar var. Kendi kafamda bir İstanbul gezisi planlıyorum. Eski bir İstanbullu nasıl gezerse öyle gezeceğim. Eminönü’nde balık ekmek yiyip turşu suyu içeceğim, Baylan’da Kup Griye’ye gömüleceğim, en Mardinli midyecinin tepsisini kapatacağım. Görülmedik arkadaş bırakmayacağım. Bir sinema, bir tiyatro, bir sergi sözü de veriyorum kendime.

Ve en önemlisi bu süreçte yalnız kalmayacağımı, strese girersem bana alan açan birisi olacağını garanti altına almak üzere Duygu’yu arıyorum. Duygu bir doula. Gebeliğin son demlerinde ailelere eğitimler vererek başladığı işini, doğum esnasında kadının tüm yarenliğini yapıp, en sonunda da lohusa ziyareti yaparak noktalıyor. Eskiden kadının ahretliğine düşecek işleri profesyonelce şipşak hallediyor. Tüp bebek doulalığı yapar mısın diye sorduğumda, fikir çok hoşuna gidiyor. Hastaneye benimle birlikte gidip gelecek. Aklımda tutamadıklarımı aklında tutacak, gerildiğimde bana alan açacak. Aferin bana, şimdiden kendime iyi bakıyorum.

Adet döngümün hesabını kitabını tutan aplikasyon hala telefonumda, çling çling ötüyor. Adetinize sadece iki gün var! Çanakkale’de parti zamanı! Son sigaralar, son rakılar, vur patlasın çal oynasın! İlan ediyorum: Merhaba, ben İstanbul’a gidiyorum. Tüp bebek tedavisi göreceğim. Tedavi ve gebelik öncesi son partiler!

Âdetimin ikinci günü tüp bebek merkezinde olmam gerekiyor. Bir gün erken regl olunca, kafam bir dünya otobüse binip İstanbul’a gitmek zorunda kalıyorum. En azından bir gün dinleneyim. O gün sigarayı bırakıyorum. Alkollü içeceklere bay bay diyorum ve bol proteinli, yeşillikli, vitaminli bir beslenme tarzına geçiş değil uçuş yapıyorum.

Ertesi sabah merkezdeyim, doulam da yanımda. Müthiş gerginim. İlk önce tahlil için kan veriyorum. Doktorumdan beni tüm süreç boyunca bilgilendirmesini rica ediyorum ve ilk ultrasonuma giriyorum. Kan tahlili sonuçlarına göre ilaçlara ve miktarlara karar verilecek. Fakat söylenilen hiçbir şeyi anlayamıyorum. İyi ki yalnız değilim, iyi ki bu süreci en az benim kadar kişiselleştirecek birisiyle de değilim. Aklı başında ve objektif olan biriyle orada bulunmak kendime yaptığım en büyük iyilik!

İlaçların adı konuyor, miktarlar belirleniyor. Eczaneye gidilip, tomarla para veriliyor –ablam sağ olsun, gerçekten yeğen aşkıyla yanıp tutuşuyor.

İlaçlarla merkeze dönmeliyiz, ilk iğnem yapılacak. Hay bin kunduz!

Önceki yazılar