Sevgili kızım,
Bugün hayatında seni mutsuz kılan, rahatsız eden, şikâyetçi olduğun her ne varsa, sen bunları neden yaşadığını düşünmedikçe, sadece bunlardan kurtulmaya çalıştıkça, bil ki her biri durup durup tekrar edecek. Bir insandan nefret edip uzaklaşacaksın, ama hayatına ona benzer bir başkası girecek. İşini sevmeyip değiştireceksin, ama benzer koşullarda, benzer karakterlerle çalışmak zorunda kalacaksın. Kazanacaksın, ama yine kaybedeceksin.
Yaşadığın her zorluğun içinde bir anlam vardır. Her güç durum, sana dair bir şey anlatır. İçindeki mânâyı kavramaya yanaşmazsan, kişilerden ve durumlardan dersini almazsan, kendinde neleri değiştireceğine bakmazsan, dünyanın diğer ucuna da gitsen aynı durumları, olayları yaşamaya devam edersin. Gördüğün yüzleri, duyduğun sesleri, yaşadığın iklimi değiştirsen de, sen aynı sen olarak kalmakta direttikçe sağalamazsın.
Bildiğin çektiğine yetmediğinde, yeni bir şeyler öğrenmenin vakti geldiğini anla. Kimseden akıl isteme, ihtiyacın olanı kendin ara bul. Konfor alanından çık. Hayatından çıkarman gerekenleri çıkar, durmak istemeyenleri bırak. Bildiklerin yetmiyor ki çekiyorsun. O zaman bildiğinde diretme. Cevabından çok sorun olsun. Kendine en çok da kendinle ilgili soru sor.
Neden rahatsızsın, mutsuzsun, şikâyetçisin? Hayatında ne eksik? Neden mahrum hissediyorsun? Bugün mahrum olduğuna dün sahip miydin? O gün onun hayatındaki varlığına karşı tavrın, tutumun nasıldı?
Anlaşılmadığını mı düşünüyorsun? Seni kimlerin anlamadığını düşünüyorsun? Dön kendine. Net misin? Aklından, yüreğinden geçenleri açıkça söylüyor musun onlara, yoksa seni anlamalarını bekliyor, anlamadıklarını görünce incinip öfkeleniyor musun?
Başkaları sana senin onlara gösterdiğin özeni, nezaketi göstermediği için sık sık hayal kırıklığı mı yaşıyorsun? Peki sen onlara neden o kadar özen ve nezaket gösteriyorsun? Onlar için mi kendin için mi? İlki karşılıksızdır, ikincisi beklenti.
Yeterince sevilmediğine, yeterince değer görmediğine mi inanıyorsun? Ya sen kendini ne kadar seviyorsun? Sen kendine ne kadar değer veriyorsun? Kendine göstermediğin sevgiyi, değeri diğerlerinden almaya çalışıyor olabilir misin?
Kızım, insan hayatını kolaylaştıran bütün buluşların, bütün keşiflerin kaynağı insanın yaşadığı zorluklardır. Eğer insan, yaşadığı sorunu kabul edip ona nasıl bir çözüm bulacağını düşünmezse, hayatını kolaylaştıran hiçbir bilgiye sahip olamaz.
Yaşadığın zorluklar karşısında bildiğinin ötesine geçmekten, seni sağaltacak reçeteyi sana yazdıracak bilgiyi aramaktan ve bulmaktan çekinme. Cesur ol.
Bildiğin çektiğine yetmiyorsa cesur olma vakti gelmiş demektir. Çünkü kaybedeceğin daha fazla bir şey yoktur.
23. mektup, 16 Ağustos 2019 Cuma hthayat.haberturk.com’da
Önceki mektuplar:
Erkek taklidi yapmana gerek yok
Tazelen, yenilen, özgürleş
Vücudunla iş görme
Evlenmiş olmak için evlenme
Su akar, yolunu bulur
İyi düşün, iyi olsun
Mükemmel insan diye biri yok
Bir kapı kapanır, başka bir kapı açılır
Şükret
Herkes parmak izi gibidir, bir eşi daha yoktur
Çıkarcı arkadaştan uzak dur
Kendini paralama, kimseyi mutlu edemezsin
Su gibi ol, ak git kızım
Aklından geçen başından geçer
#yataytekli#haber#1071127#center#
Gökyüzü gibi ol kızım
Bağışla ki kalbin hafiflesin
#yataytekli#haber#1070872#center#
#yataytekli#haber#1070803#center#
#yataytekli#haber#1070731#center#
#yataytekli#haber#1070695#center#
