Bana zorla sahip oldu...

Merhaba,

30 yaşındayım. Biriyle çıkıyordum sonra beni aldattığını öğrendim ve ayrıldık. 2 ay sonra arayarak,'beni sevdiğini, unutamadığını' söyledi. Beni bir daha aramaması için 'başkasını sevdiğimi' söyledim. 'Buluşalım' dedi, buluştuk. Amacım ondan kurtulmaktı. Merkezde bir yerde buluştuk ama fazla araba geçmeyen bir yerdi. Arabayı kilitledi ve bana zorla sahip oldu. Annem vefat etti, babamla birlikte kalıyorum. Yaşadıklarımı babama söyleyemem, kalpten gider. Ailem tepki verebilir, onunla evlendirmek isteyebilirler. Tecavüz eden yalancı biriyle de asla evlenemem. Hayatım karardı. Ailemin öğrenmesini istemiyorum. İş de bulamıyorum. Hastaneye gidip halletsem ilerideki eşimi kandırmış olacağım. Küçükken annem beni evden attı, 9 yaşında akrabam tarafından tacize uğradım. O kadar yoruldum ki küçüklüğümden beri psikolojik tedavi görüyorum. Buralardan gitmek istiyorum ama işim de gücüm de yok. Kafamı nasıl toplayacağım?

Yeşim Tijen'in cevabı:

''Dilsizdir benim acılarım,

Konuşmazlar kimseyle,

Sadece benim canımı acıtırlar.

Hiç hak etmediğim halde...''

Cemal Süreyya

Acılar bazen paylaşınca azalır sanki. Bazen de acıları insan kendi içinde yalnız başına çeker. Kimselere söyleyemez. Çeker çeker, canını yaka yaka çeker... Ya içinizdeki acı yangınını kül haline getirirsiniz ya da yana yana yaşarsınız. Bu yanmak sizi yok etmekten başka bir işe yaramaz. Halbuki acılarla vedalaşabilmeli insan. Bu veda ancak değişimle gerçekleşebilir. Değişim için ise; azimli olmalı, çaba sarf etmeli ve galiba en önemlisi kendine inanıp güvenmeli. Bunun için güçlü bir istek duymalısınız. Siz bu güçlü isteği duyuyorsunuz değil mi? Bu kadın kaderindeki kötülükleri artık aklıyla yenebilecek değil mi? Şu an önemli olan yaşadıklarınız değil, sizsiniz. Onlar sizi darmadağın etse de geçti ama siz bu yaşadıklarınıza rağmen kendiniz için var olmak zorundasınız.

Sizi anlamadığımı, yaşadıklarınızı küçümsediğimi sanmayın. Biliyorum, yüreğinize bir hançer saplanmış hem acıyor hem kanıyor. Hem şaşkınsınız hem korkuyorsunuz ama bir şeyler de yapmanız gerekiyor, bunun da farkındasınız. Bu iyi bir şey. Bu gidişe bir dur demek lazım. O zaman sevgili okurum acıyacak da olsa o hançeri göğsünüzden çekip çıkaracaksınız. Çünkü güzel günlere gelince beni uyandırın, ben hayatımı böyle kabul ettim, kabuslar içinde uyuyacağım, yapabileceğim bir şey yok demek olmaz. Herkes farkındalığa ulaşınca yaşamını düzeltebilmek, daha iyi hale getirebilmek adına kaderine kafa tutabilmeli, dur bakalım diyebilmeli. İnsanın hayatına güzellikler kendiliğinden gelmez. Bunlar için emek sarf etmeli, kendine bir şeyler katabilmeli. Yaşadıkları için sürekli dövünmek yerine kendini kendinden çıkarabilmeli. Tabii ki bir anda hiçbir şey düzelmez, bu zamanla olur. Cesaretiniz kırılmayacak, kararlı olacaksınız. İlk adımı atın sonra diğeri kararlılık, emek, çaba, azim… İşte siz yepyeni, daha güçlü, akıllı, cesaretli başka bir kadın… Bunlar uzak değil, sizin elinizde iki senelik okulun üzerine dikey geçiş sınavı ile 4 senelik bir lisans programından mezun olabilirsiniz. Her şey sadece acı bir hatıra, hatırlamak isterseniz. Güzel günlere ulaşınca her acı unutulur. İş bulamıyorum, iş yok diye düşünürseniz bir yere varamazsınız. Bulduğunuzun en iyisine girip hem okuyup hem çalışarak hayatınıza yeniden yön vermeye çalışmalısınız. Bu sizi korkutmasın, bunu yapan o kadar çok kişi var ki, yeter ki insan istesin, yeter ki hedefleriniz, hayalleriniz olsun. Hedefsiz, hayalsiz bir hayat ne kadar yavan, anlamsız… Siz de bunu yapmalısınız. İnsan isterse ne yapmaz, kendi gücünüzü görmek istemez misiniz? İstemelisiniz…

Çocukken uğradığınız tacizlerde küçücükmüşsünüz. Bu ne kadar çirkin bir dünya! İnsan insana bu kötülüğü yapar mı? Bunlara insan denmemeli, ancak insan müsveddesi olabilirler. Üstelik biri de akrabanız! Herkes yaşadığı tacizlere, tecavüzlere, yaşadıklarının endişesi ile korkarak susarsa sizce bu tecavüzler son bulabilir mi? Her tecavüz yapanın yanına kâr kalmaz mı? Bu kişiler kanun yoluyla cezalandırılmalı ve hapisten çıktıklarında yurt dışındaki gibi devlet tarafından halka teşhir edilerek toplumdan soyutlanmalıdırlar.

Yaşadıklarınızı da ileride evlenmeyi düşüneceğiniz kişiye hemen açıklamayın, önce yaptıklarıyla güveninizi kazansın. Sevgisinden, verdiği değerden emin olun sonra açıklayın. Bu durumu kullanmak isteyebilirler. Kendinizi kadın/erkek herkese karşı korumayı öğrenmelisiniz. Bol bol kitap okuyun. Kendinizi eğitin. Hayata ümitle bakın, yaşadıklarınıza rağmen hayata pozitif bakmaya çalışın hatta bunu kendinize öğretin. Sürekli bu yaşadıklarınızı düşünmekten vazgeçin. Düşündükçe acınızı sürekli kılarsınız. Onu canlı tutarsınız. Ben aklıyla insanın yaşadıklarını yeneceğine inanıyorum. Öğrenim hayatınıza devam edin ve kendinizi sadece geleceğinize odaklayın. Bu sizin çıkışınız olacak. Hiçbir şey için geç değil, her şeyi başarabilirsiniz. Yeter ki bunu isteyin, azmedin, kendinize inanın, güvenin ve lütfen kaderinizi yenin… Bunu sizden bekliyorum. Unutmayın “Bugün geri kalan hayatınızın ilk günü” bunu düşünerek hayatınıza dört kolla sarılın ve kendinize bu cümleyi hep hatırlatın.

Sevgiler okurum…