Nedir diye sordum?

“Bilinmez” dedi.

Nereye diye sordum?

“Uzaklara…”

Kimden?

“Adı anılmayacak birçok kişi…”

Senin adın ne?

“Tanımadığım bir isim daha söyledi.”

Ne farkın kaldı onlardan?

“İşte, bu yüzden gidiyorum.”

Gideceğin her yol sana aynı yön.

Gözlerime baktı:

“Yolum uzak…” dedi.

Sana yolluk hazırlayayım, al yüreğim seninle olsun.

“Seni yolda tüketebilseydim, zaten gitmezdim.”

Yolda tüketmen için değil, gitmek istediğinden eminsen, seninle olması için veriyorum.

“Ben, kendimden kaçıyorum.”

Kendini kaybetmemen için veriyorum yüreğimi.

“Sen, yaşayamazsın o zaman.”

Sen gittiğinde, yaşayacağımı nerden çıkardın?

“Ben, aslında senden kaçıyorum.”

Gitme demeyeceğim, sen giderken, beni de götür yeter.

“Ben gittiğimde, seni seven değil, terk eden, yürek olacak.”

Sen kendini terk ediyorsun.

“Kendimi terk edeli uzun zaman oldu.”

Elveda!

“Kime?”

Kendime…

Soner Koşan’dan duygusal, sürükleyici, sıcak bir roman.

Her satırını merakla okuyacağınız, her satırında şaşıracağınız bir zaman yolculuğu sizi bekliyor. Aşka ve yaşama dair yarım kalan ne varsa hepsi bu satırların içinde gizli… Yaşadığımız bir aşk, hissettiğimiz bin acı…