Site, Amerikan sitesi ama zihniyeti evrensel. “Yuva Yıkanlar” sitesinde kadınlar, öteki kadınları galiz hakaretler eşliğinde ismiyle cismiyle teşhir ediyor. Aldatan kocaya, sevgiliye toz kondurulmuyor. Bu zihniyet geçenlerde bizde de yargı kararıyla tescillendi. Mahkeme öteki kadını, esas kadına tazminat ödemeye mahkûm etti. Evlilik kurumuna saldırı suçundan. Peki olayın erkek figürü? Onun bir suçu yok.

Kemer Belediye Başkanı Mustafa Gül geçenlerde haberlere konu oldu. Siyaseten değil, özel hayat bakımından. Karısı Muazzez Gül, kocasının sevgilisi Neşe Gül’e açtığı davada 80 bin lira manevi tazminat kazandı.

Öteki kadının soyadı da Gül, çünkü mahkeme kararıyla değiştirmiş. Ayrıca belediye başkanından çocuğu var.

Dava gerekçesi, Neşe Gül’ün “evli olduğunu bile bile kocayla ilişkiye girmiş olması”. Tipik bir aşk üçgeni. Yani sadece üç kişiyi ilgilendiriyor. Ancak mahkeme bu üçgene girmeyi görev biliyor ve davayı şu gerekçeyle karara bağlıyor: “Aile, sadece mensubu olan kişiler için değil toplum için de önemlidir. Ailenin korunması tüm toplumu ilgilendirir. Böylesi öneme sahip aile kurumuna mensup erkekle evli olduğunu bilerek kurulan duygusal ve cinsel ilişkinin, hatta ondan çocuk sahibi olmanın aile kurumuna zarar vermesi kaçınılmazdır. Saldırı teşkil eden bu eylem dikkate alınarak 80 bin TL manevi tazminata...”

Böylece yuva yıkma mahkeme tarafından cezalandırılmış bulunuyor. Peki ama o yuvada tutunamayan erkeğin bu işte hiç mi dahli yok? İki kişilik bir ihanet eyleminde neden kadın tek taraflı suçlu oluyor?

Aslında olayın erkek figürüne bakarsanız, ortada bir aile de yok. Sevgili olmakla suçlanan kadından “Eşim” diye bahsediyor. “Biz 22 yıldır evlilik hayatı yaşıyoruz. Kamuoyu da biliyor. Ailem üzerinden siyasi rant yapan kurnazlar var” diyor.

Davanın perde arkasını bilmediğim, sadece haberlerden izlediğim için Kemer’e daha fazla dolanmak istemiyorum.

Kadınlar, dağılın!

Erkekler aldatırken, eyleme ortak olan öteki kadının “baştan çıkaran”, “ayartan”, “musallat olan” damgasını yemesi o kadar evrensel bir klişe ki. Geçenlerde rastladığım şu Amerikan sitesi; She’s A Homewrecker - Yuva Yıkan diye çevirelim - baştan aşağı klişe manzumesi. Bu intikam platformundaki bütün ifşaatlar sadece öteki kadına sataşma şeklinde. Resmiyle birlikte adı sanı veriliyor, yaptığı iş; “erkeği nerede tavladığı!” ayrıntılı olarak belirtildikten sonra, “sürtük”ten başlayıp ağza alınmayacak küfürlere kadar uzanan bir silsile izleniyor.

Erkeğe toz konduran pek yok. Yani erkeğin yuvada sabit durmasından sorumlu olan kişi o erkeğin ta kendisi değil, onun karşısına çıkan ya da çıkması muhtemel bütün kadınlar oluyor.

Kimsenin evli erkekle ilişkiyi savunacak hali yok. Ancak sadece öteki kadının suçlanmasında büyük ihtimalle şu arkaik inanç yatıyor: “Erkekler doğası gereği çok eşlidir. Kuyruk sallayan dişiyi görünce kendini tutamaz!” Bu bahane aslında düpedüz erkeğe hakaret. Demek ki, erkek onurunu kurtarmak için de feminizmin daha yapacağı çok iş var.

İşte belki de bu içgüdüyle, “Sahipli erkeğe bulaştın, cezanı çekeceksin” tarzı tehdit içerikli mesaj yazanların teki bile erkeklere küfür savurmuyor. Hatta biri “Onun kalbine asla benim gibi sahip olamayacaksın. ASLA. O adamı ölünceye kadar seveceğim” diyebiliyor. Adama hiç kin, nefret beslemiyor, ne güzel!

Bir de evlilikleri “mükemmel” yürürken, bir yosma marifetiyle dünyaları yıkılanlar var. “Kocam o spor salonuna gidip o kadınla karşılaşmasaydı, mükemmel bir evliliğimiz vardı” diyor biri. Ancak kocanın kimliğini ifşa etmiyor. Çünkü adam spor salonunu bırakıp “yuvasına” dönmüş. Artık “ailesiyle” vakit geçiriyormuş.

Belki diğer intikamcılar da “Adamı hepten kaptırmamış olabilirim” umuduyla, aldatan erkeğe fazla bulaşmak istemiyor.

Oysa erkekler daha çabuk kestirip atıyor. Aldatan, terk eden kadınların en mahrem fotoğraflarını bir çırpıda ortalığa saçabiliyorlar. Kestirmeden pornografik intikam alıyorlar; öteki erkeğe hiç bulaşmadan. Ötekini öldürmedikleri sürece tabii...

Yazı: Ayşe Özek Karasu