Hakkımızı aldığımız, güçlendiğimiz pek çok olayda olduğu gibi Dünya Kadınlar Günü de zorlu bir başlangıca dayanıyor. Sanayileşmenin ve radikal ideolojilerin ses getirdiği, nüfusun hızla arttığı ve yaşamın pek çok alanında dalgalanmaların yükseldiği 1900’lere dayanması ise hiç şüphesiz tesadüf değil. Daha insani çalışma saatleri ile başlayan yürüyüşler vardı o zamanlar. Biz kadınlar çok temel haklarımızı alabilmek için bile çok uğraştık aslında sadece ülkemizde de değil tüm dünya ülkelerinde hatta… Geçen yıllar boyunca sokağa kocamızdan izin almadan çıkabilmek için, araba kullanabilmek için, eğitim ve sağlık hizmetlerinden erkekler gibi yararlanmak için, oy hakkı için, hatta yaşamak için hakkımızı aramak zorunda kaldık. Aradık, uğraştık ve aldık. Kadınlar adına bir sürü olumlu gelişme yaşandı. Artık daha çok kadın bilim adamı, yönetici, sanatçı var. Evet biliyorum hala bir meta gibi alınıp satılan, eve kapatılan, öldürülen kadınlar var ama onlar için de elimizden geleni yapmaya, dünyayı değiştirmeye devam edeceğiz. Yaptık… Yapmaya devam edeceğiz… Yine başaracağız… Çünkü şu an şikayet ettiğimiz yaşanan şeyler tavrın değişmesini sağlıyor. Çoğu erkek olan mobing yapanların sayesinde mobing yasaları ve iş yasaları değişiyor. Kadınlar dayak yedikçe, şiddete, tacize uğradıkça sistemler bu olayları görüyor, fark ediyor, toplum konuşup ayaklanıyor, kamuoyu bilinçlendikçe çözüm konuşuluyor, koruma ve engelleme düzenlemeleri planlanıyor. Yani Şefika Etik gibilere borçuluyuz biz… Hayatlarını kaybeden kadınlar var olduğu için gelecek kuşak korunabilecek belki de… İnat edelim kızlar başaracağız, yapacağız en azından şu an daha kuvvetli didinirsek, çabalarsak kendi kızlarımız kadın olduklarında bir ihtimal başka bir hayat yaşabilirler. İstersek yapacağız… Taciz, dayak, şiddet, mobing, erkek egemen yönetim sistemleri emin olun biz ayakta dimdik durdukça değişecek bir çok şey! Başaracağız…