İletişimde söylediğimiz sözler elbet çok önemlidir. Ancak söylemlerimizi davranışlarımızla desteklememiz bence daha büyük önem taşır. Davranışlarımızda da önyargılar ve duyumdan ibaret sözlerle hareket edersek doğru karar vermemiz zorlaşır. Maalesef bu, toplumumuzda sıkça karşılaştığımız bir alışkanlıktır.

Hiçbir bilgi sahibi olmadığı bir konuda uzmanmış gibi fikir belirten, araştırma yapmadan, ondan bundan duyduğu sözlerle yorum ve değerlendirmeler yapan kimseler hepimizin etrafında vardır. Belki çoğu zaman biz de yapıyoruzdur farkında olarak veya olmayarak!

Tanımadığımız birinin dış görüntüsüne bakarak fikir yürütmek ya da çoğu zaman biri hakkında yorum yaparken tek bir açıdan bakmak... Önemsiz gibi görünen bu tür davranışlar insanlar arasında kırgınlığa, çoğu zaman da ilişkilerin kötüleşmesine yol açar.

Aslında düşünürsek, birçok noktada bizi üzen, hayal kırıklığına uğratan önyargılı ve eleştirel bu tavırlar değil midir?

Oysa çoğu zaman da yanılırız, öyle değil mi? Baştan “hiç ısınamadım” dediğiniz insanlarla uzun yıllara dayanan dostluklar kurabiliriz... Ya da “asla benim tarzım değil” dediğimiz kişiyle bir bakmışız, hayat arkadaşı oluvermişiz. Hanginizin başına gelmemiştir ki böyle bir ilişki? İşte, bu yüzden ne önemlidir çenemizi tutabilmek, önyargısız fikirlerimize yön verebilmek ve yanlış eleştirel bakış açısından çıkabilmek.

Bu sebeple, hayatta kaçınmamız gereken en önemli şeylerden biri bu tür yanılgılara düşmemektir. Eskilerin dediği gibi konuşmadan önce üç kez yutkunabilmektir doğru olan. Yorum yapmadan, karar vermeden önce çok geniş pencerelerden bakabilmektedir keramet. Yargılamadan önce karşımızdaki insanla empati kurabilmek, “biz olsak ne hissederdik” sorusunu sorabilmek...

Zaman zaman gelin bunları sorgulayalım... Fikir yürütmeden önce bilgi sahibi olalım, konuşmadan önce düşünelim. Zira peşin hüküm vermek, kalp kırmak çok kolay. Lütfen “ağzı olan konuşuyor” dediğimiz insan tanımına sokmayalım kendimizi...

Ferah Uzundurukan