Hoş geldin 9. haftam!

Kalp atışlarını duyduktan sonra yapılacak işlerden ilki bu müjdeyi çekirdek aile dışında kalan aile üyelerine ve arkadaş çevresine vermek oluyor. Hamileliği duyurmak da bir işmiş bu süreçte onu da anladım. Açıkçası bu duyurma fikri çok değil şundan bir hafta kadar önce beni birazcık korkutuyordu, sanki zoraki konuşmalar yaparım gibi geliyordu. Herkes pür neşeyle konuşurken ben duygularımın karmaşasıyla onların çoşkusuna eşlik edemezsem diye çekiniyordum sanıyorum, bilmiyorum. Ama bu da böyle değilmiş. İnsan gerçekten mutluluğunu coşkuyla karşılayan insanlarla daha iyi oluyormuş. O konuşmalar gerçek duygularla yapılıyormuş. Çevremde bu kadar sevgi dolu ve kapsayıcı insanın olmasına bir kez daha minnet ettim.

Sizin de bu müjdeli haberi ne zaman vereceğinize dair düşünceleriniz varsa ve bu konuda hassas davranıyorsanız “Hamileliği ne zaman duyurmalı?” haberimize göz atabilirsiniz.

Hamileliğimin 9. haftası nasıl geçiyor?

Çok şükür ki beni zorlayan - en azından şu ana kadar - bir hamilelik geçirmiyorum. Mide bulantılarım yok, büyük halsizliklerim yok. Ailemin kadınlarına sorduğumda onların da hamileliklerini minimum sıkıntıyla geçirdiğini öğreniyorum hatta nenem çok rahat doğum yaparmış bu bilgi ile hafifliyorum. Köy evinde 5 doğum yapmış; 5 doğumun 5’i de eltisinin yardımıyla gerçekleşmiş. “Hiç anlamazdım, sancım gelirdi doğururdum” dedi. Benim için doğum şu an öyle uzak ki sanki bebeğimi hep içimde tutacakmışım gibi hissediyorum ve düşüncelere dalıyorum… Sahi şimdi mi zorlaştı her şey? O zamanlar kadın olmak daha daha zorken, onca iş varken ve destekleyicin, eşlik edenin yokken doğum nasıl bu kadar kolay ve normaldi? Yoksa o da mı kolay daha önce başıma gelen birçok şeyde olduğu gibi kendim mi zorlaştırıyorum. Tabii ki bilmiyorum.

Bilgi, deneyimden sonra geliyor bu biraz işi zorlaştırıyor o yüzden çok insana ve çok tecrübeye ihtiyaç oluyor. Bu sebeple hayatımdaki tüm kolaylaştırıcılara ve eşlik edenlere teşekkür ediyorum. Daha çok desteğe ihtiyacım olacak biliyorum. En önemlisi tüm desteklere kapımı açıyorum ve yeri geldiğinde yardım istemekten asla kaçınmıyorum.

Okur yorumuna cevaben bir not:

Nipt testi ile ilgili yazdığım bir önceki yazıma “Testleri yaptırınca olumsuz bir sonuç çıkınca ne yapacaksınız ki? Aldırıcak mısınız? Gebelik boyunca stresli bir dönemden başka bir şeye yaramaz” şeklinde bir yorum gelmişti. Açıkçası ben testi yaptırmaya karar verdiğimde sonucunda olumsuz bir sonuç gelme ihtimalini dahi düşünmemiştim. Bu yorumun üzerine gerçekten ne yaparım diye düşündüm. Biraz huzursuz oldum… Ancak şunu hissettim, düşündüm: Ben, eşim ve tüm ailem tüm kalbimizle, mevcudiyetimizle, elimizden gelen tüm imkanlarla var olduğumuz sürece ona gerekli tüm bakımı, sevgiyi, ilgiyi, şefkati verebilirim. Allahın bana iyi-kötü nasip ettiği her şeye kabulüm sonsuz ancak “Benden sonra o ne olacak?” bu sorunun altından kalkamadım. Başka bir okuyucunun yorumu çok içime işledi: “Sağlıksız bir bebeği hayata getirmek onun da hakkına girmek olmaz mı?”…

Hala düşüncelerden çıkamadım ama diliyor ve inanıyorum ki kötü hiçbir şey olmayacak…

Gebeliğin 9. Haftasında Neler Oluyor?

Bir sonraki yazı 4 Ocak 2023 Çarşamba hthayat.com'da!

Diğer tüm bölümler için tıklayın!