Beni çok severdi ama şu an bir bağımlı

Merhabalar, 6 yıl evli kaldım, şu an boşanma aşamasındayım. Neredeyse 1 yıldır ayrıyız, davaya bir haftadan az kaldı. Çok iyi bir insandı ve beni çok severdi ama şu an bir bağımlı. Durumu ciddiye gidince ayrılmak zorunda kaldım, çok vahim bir hal almıştı. Şimdi beni suçluyor, onu bıraktığımı ve zalim olduğumu söylüyor. Asla düzelmeyeceğini bildiğim için geri dönemem çünkü çok zayıf. Onun için ne yapabilirim diye düşünüyorum ama yok elimden hiçbir şey gelmiyor. Daha işin başındayken çok yalvardım, çok acı çektim ama dinlemedi. Ayrılmak isteyen bir kadın olmak beni ne yapıyor bilmiyorum. Korkuyorum, yorgunum, bezginim ve yaşadıklarımı tam olarak yazamayacak kadar bitkinim. Konuşacak, anlatacak kimse yok, tam bir boşlukta yaşıyor ama ayakta durmaya çalışıyorum. Sonum ne olur bilemiyorum ve o aklımdan bir saniye çıkmıyor. Kendisini düşürdüğü bu durum beni mahvediyor.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Sanırım artık ayrılmış olmalısınız sevgili okurum. Yazık ikinize de... Bu konuda gelen mailler hep içimi acıtmıştır. İnsanların kendi hayatlarını yok edeceğini umursamadan maddeyle aşık atmalarıdır madde kullanımının açıklaması. Tabi daha başka şeylerde söylenebilir; arkadaş kurbanı olmak ya da yaşamındaki acılardan ve kendinden kaçmak, çektiği acılarla, sıkıntılarla hala yaşayabilirken maddeyle de baş edebileceğini sanmak... Ne de olsa bizim milletimizin bana bir şey olmaz gibi öngörüsüz bir yaklaşımı vardır. Oysaki beyniniz, bedeniniz felce uğramış gibi yaşamdan uzaklaşır, muhakeme yeteneğini algılamayı kaybeder insan. Onun içindir bir tedavi oldu bırakmadı ne yapayım demeyin bir daha bir daha hayatı algılamasına yardımcı olun deyişim. Bunlar yapılmazsa, kendi haline bırakılırsa sonuç ortada ziyan olmuş bir hayat. Evet insanoğlu kendisini çeşitli şekillerde ziyan edebiliyor. Bu en beteri, çünkü bedeni ve ruhu zapt ediliyor. İşte böyle zapt edilmiş, kendisi olmaktan çıkmış biriyle yaşamak zor ötesi bir durumdur. Kimse kimseyi kandırmayacak. Kimse kınamayacak. O yüzden de ben kocasını bırakan bir kadın olarak ne oluyorum demişsiniz ya kızım; size akıllı bir kadınsınız diyeceğim. Kendinize kötü tanımlamalar yapmayın. Hiçbir kadın mecbur kalmadıkça eşini terk etmez. Eminim siz de terk etmezdiniz, çünkü hala kocanızı seviyorsunuz ama yapılacakların da yaşananlara dayanmanın da bir sınırı vardır. Olmalı. Yoksa kişi kendini yok eder.

Severek ayrılalım şarkısını Orhan Gencebay sizler gibi severken ayrılmak zorunda kalanlar için söylemiş olmalı. Eşiniz için “Beni çok severdi, çok iyi insandı” demişsiniz. Siz de çok sevmiş olmalısınız. Peki o çok iyi insandan geriye ne kaldı kızım? Artık tanıyamadığınız bir adam kaldı değil mi? Sizi üzen bir maddenin esiri olmuş, onun peşine düşmüş. Ona ulaşmak için her şeyi yapabilecek aciz bir adamı insanın kabul etmesi kolay bir şey değil. Size zalim olduğunuzu söyleyen eşiniz gerçekte zalimin kendisi olduğunu görmeyecek kadar beyninden uzakta. Çünkü madde kullanmaya devam ederek kendisi hayatında bir tercih yapmış, size de doğal olarak tercih hakkı vermiş. Böylece hayatında maddenin eksilttiklerine bir de sizi eklemiş. Umarım bunun arık farkına varabilir. Bundan sonraki hayatı onun tercihi. Sizin değil. O yüzden bir an önce kendinizi toparlayın. Bir kadın; madde kullansın, kullanmasın evliliğinde bitmeyen sorunlar yaşıyor, kocasından ayrılmak istiyorsa, elinden geleni yaptıysa artık elinden bir şey gelmeyen noktaya gelmişse kendini kurtarmayı seçecek, aksi durumda kendinin yok olacağını görebilmeli. İşte tüm bu nedenlerle artık kendinizi toparlamalısınız. Kendinizi zihninizin etkisinden kurtarmalı, düşüncelerinizi siz yönetmelisiniz. Yaşam devam ediyor. O yaşama sizde katılmalı, hatta gülümsemeye başlamalısınız. Çünkü elinizden geleni yapmışsınız. Hadi şimdi dikleştirin o inen omuzlarınızı ve kendi yolunuzda aklınızla yürümeye devam edin yavrum.

Sevgiler sevgili okurlarıma...