Nişanlıyken başkasına aşık oldum

Yeşim Hanım merhaba. İki ay sonra düğünüm var, nişanlıyım. Yaklaşık 6 ay önce başka birisine aşık oldum. Onu çok sevdim. Konuştum, söyledim, uzak durmaya da çabaladım ama sevgim çok büyüktü, hiçbir planım gerçek olmadı. Onunla sevgili olduk. Elini tuttum, öptüm, kokladım. Hatta birlikte sarılıp uyuduk. Diğer yandan nişanlımla daha öncesinde cinsel birliktelik yaşadım. Ev tuttuk, eşya aldık, gelinlik aldık, aileler birbiriyle iyi. Nişanlım çok anlayışlı, çok sevecen biri. "Evlenmeyelim" diyemiyorum, nişanı atamıyorum ama maalesef artık bir şey hissedemiyorum ona karşı. Bu şekilde düğün yapacağım ama nasıl olacak, nasıl kaldıracağım, bunu bilmiyorum. Kendimi adi, şerefsiz hissediyorum. Aşık olduğum kişiyle konuşmayı bitirdim ama onu çok sevdiğimi ve bir gün ona dönmek istediğimi söyleyerek bitirdim. Bu çıkmazdan nasıl kurtulacağım bilmiyorum. Lütfen yardım edin.

Yeşim Tijen'in cevabı:

Aşk gibi güzel bir duygu varken, onu yaşamayı beklemeden evlilik yolunda adımlar atmışsınız. Hem de 2019 yılında, iletişim çağındayız. "Bir gün aşkla karşılaşabilirim" dememişsiniz. Size aşkın insana neler hissettirdiklerinden kimse bahsetmemiş miydi, sevgili okurum? Bu acele niyeydi?

Evliliklerde aşkın o sihirli gücü hissedilmeli, gençler, o yüzden sakın acele etmeyin. Sonra o evlilik eksik hissedilişlerle size batar. Kendinizi mutsuz ve yaralı hissedersiniz. Şimdi siz de aşkı tattınız, farkı fark ettiniz, nişanlınızla evlenmek zul geliyor olmalı ama evlenmek zorundasınız. Ama öyle bir kelime ki öncesinde söylediğiniz, tüm güzel kelimeleri kifayetsiz bırakıyor. Ama siz nişanlısınız ama siz nişanlınızla birlikte olmuşsunuz ama siz aşıksınız ama evlenirseniz mutsuz olacaksınız... Gerçekten işiniz zor, sevgili okurum, çünkü anladığım kadarıyla nişanlınızla birlikte olarak ona vicdanen borçlanmışsınız. Bir başkasına aşık olarak da kendinize borçlanmışsınız. Diğer yandan sevdiğiniz kişiye “Sana bir gün döneceğim” diyerek bu evliliğin nişanlınız için anlamsız bir evlilik olacağını kestirip bugünden biçmişsiniz. Siz bu duygularla nişanlınızla evlenirseniz onu mutlu edebilir misiniz? Her şey ne kadar güzel olabilir? Size sormak istiyorum; o “kocam” diye sizi severken, sizin isteksiz ve mutsuz bir eş olarak ona verebileceğiniz her şey sınırlı, hep olduğu kadarıyla yetinmek zorunda kalacak ama o fazlasını isteyip mutsuz olacak. Evliliğin o ilk beraberliğinin sıcaklığını, bir kadın olarak beklediklerini ona maalesef yaşatamayacaksınız. Çünkü sizde olmayanı veremezsiniz.

İleriki zamanlarda onu bırakabilmeyi umut ediyorsunuz/planlıyorsunuz. İçinizde taşıdığınız bu istek ne fena bir duygu aslında. Burada tek bir kurban var, nişanlınız. Yazık ona, tüm hayallerine, beklentilerine... Daha bugünden ilk fırsatta bırakmayı düşündüğünüz biriyle evlenmemelisiniz. Evlilik, ayrılmak niyetiyle yapılmaz. Niyetler hep ömür boyu sürmesidir. O yüzden “Allah bir yastıkta kocatsın” diye tebrik edilir evlenenler. Kendinize güvenmediğiniz ve inanmadığınız bir evliliği gerçekleştirmek nişanlınıza çok büyük haksızlık. Neden bir de buradan bakmıyorsunuz. Evet, onunla birlikte olmuşsunuz. Bu sizin için artık bir borç haline gelmiş ama borç, alacakla ödenirse bitmiş mi olur? Her olumsuzluğa rağmen, yarın çoluk çocukla ayrılmaktansa bugünden ayrılmak daha doğru değil midir? Ne kendinizi yakın ne nişanlınızı ne de diğer kızı. Burada tabii en büyük yarayı alacak olan nişanlınız ama bakın yine "ama" diyorum ve her şey anlamsızlaşıyor. Mutsuz bir evlilikte var olmaktansa yaralarını eninde sonunda saracaktır, diye düşünüyorum. Her insan mutlu olacağını düşündüğü için, karşısındakini sevdiği için, gözlerinin içine baktığında gözbebekleri güldüğü için evlenmek ister.

Vereceğiniz, zor bir karar sevgili okurum, hangi kararı verirseniz verin mutlaka üzülen bir taraf olacak.

Herkes için en hayırlı ve en doğru kararı vermeniz dileğiyle, sevgiler...