Erkek arkadaşımla bir türlü "Biz" olamıyoruz!

Merhabalar, size danışmak istediğim konu şu: Erkek arkadaşımla bir türlü biz olamıyoruz yani o sürekli kararlarını kendi alıyor, ona karışmamı kesinlikle istemiyor. Bir sorun yaşadığımızda kesinlikle sorunu çözmeye çalışmıyor, ben çözmeye çalıştığımda ise tamam uzatma lütfen gibi şeyler söylüyor. 4 yıllık bir ilişkimiz olmasına rağmen hala beni benimsemediğini hissediyorum, çok önemli bir karar alırken bile hiçbir şekilde danışmıyor. Keşke birlikte karar alsaydık dediğimde de bireysellik her şeyden önemlidir, ben ne yaşarsam bu yaşlarımda yaşayacağım sakın beni kısıtlamaya kalkma, ben bu yıllarımda gezeceğim, eğleneceğim, istediğimi yapacağım diyor özelikle de arkadaşlarıyla falan dışarı çıktığında böyle konuşuyor. Ben onun kişisel yaşamına saygı duyuyorum ama beni hayatına bir türlü dahil etmiyor, kendimi onun hayatının ucuna tutturulmuş gibi hissediyorum. Lütfen dışarıdan gördüklerinizle bir de siz yorumlayın yanlış mı düşünüyorum bilmek isterim. Çok teşekkür ederim şimdiden.

Yeşim Tijen'in cevabı:

Sevgi girdi mi hayatlarımıza görmez olur gözlerimiz, söylemez olur dillerimiz, susarız, görsek de görmezden geliriz. Sevginin yörüngesindeyizdir çünkü. Güldeki diken gibidir sevgilinin kusurları. Gül öylesine güzel gözükür ki gözümüze, varsın batsın dikenleri bize, sevince acıtmaz dikenler elimizi.

Bencillik ile sevgi yan yana düşünülemese de zaman zaman buluşurlar aynı noktada. Sadece kendini düşünmek, kendi menfaatlerini gözetmektir bencilliğin tanımı. Oysa sevginin, aşkın olduğu kalplerde bencillik tasını tarağını toplar, gider derler. Yok eder aşk bencilliği. Daha duygusal ve sorumlu yapar kişileri. Çünkü sevgi ve aşk her şeyi güzelleştiren ruhani bir duygudur. Ve sevgi varsa kalplerimizde fedakarlıklar da vardır hayatlarımızda, olmalıdır da. Eğer birisi sevdiğini söyleyip sizin için çabalamıyorsa bir yerlerde bir yanlışlık vardır diyebiliriz. Zamanla gülün batmayan dikenleri batmaya, acıtmaya başlar canımızı. Bizim gösterdiğimiz özeni, ilgiyi görmeyince düşünmeye başlarız ister istemez, tıpkı sizin gibi.

İki kişi arasında bir aşk yaşanıyorsa çoktan biz olmayı kabul etmişlerdir zaten. Sevmek kıymet bilmektir, değer vermektir, sahip çıkmaktır sevdiğine. Sevgi bütün bunları içinde barındırır. Barındırmıyorsa o sevgiden şüphe duyar insan. Tek tarafın yaptığı fedakarlıklarla, verdiği ödünlerle yürür mü bir sevgi? Gün gelir sorgulamalar başlar ve günün birinde o paha biçemediğiniz gül solar kalbinizde.

Siz kaybetmekten korktuğunuz için susarak ödün vermişsiniz belli ki. Kendinizden, kişiliğinizden. O, ben buyum diyebiliyorsa siz de yavaş yavaş ben de buyum demeye başlayın. Gerçekten seviyorsa kaybetmeyi o da göze alamayacaktır korkmayın. Tabii ki birbirinize nefes alacak alanlar bırakın. Arkadaşlarıyla gezebilsin ama ben yaptım, oldu, ben gencim, özgürüm nidalarıyla sizi kandırmasına izin vermeyin. Özgür ruhlu bir delikanlı için 4 sene uzun bir zaman. Kendinizi hafife almayın ve lütfen kendinize güvenin. Açık açık düşüncelerinizi ifade edin. Rahatsızlıklarınızı dile getirin. Hiçbir ilişkinin sizin kendi kimliğinizi, varlığınızı kaybetmenize veya değiştirmenize izin vermeyin. Biz olmak istediniz diye sizi bırakıp gidecekse bırakın zaten gitsin. Gidiyorsa yeterince sevmemiştir zaten. Unutmayın; sevgi, insanı birliğe, bencillik de yalnızlığa götürür.

Sevgiler…

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun. Yeşim'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

Twitter: @yesimtijen