Bir sonbahar sabahı kartondan yatağı üzerine kıvrılmış bir evsizi gören adam, onun yanına oturup sohbet etmeye başlar. Evsiz, onu tanımasına rağmen neden hayatının kötü gittiğini sakince anlatır. Genç adamı gören hayrete düşer ve fotoğrafını çekmeye çalışır. Sonunda bir paparazzi evsizle dertleşen adamın fotoğrafını çeker ve evsizin yanındaki adama birkaç soru sorar. Ertesi günkü gazetenin manşeti de o sohbetten çıkar: “İyi bir sandviçiniz varsa işte o zaman hayat güzeldir...” Bizim genci hepiniz yakından tanıyorsunuz; Keanu Reeves! Bunca zaman çektiği filmlerle milyon dolarlar kazandı ama kaderin yüzü ona ün dışında pek gülmedi. Ne lüks arabaları var, ne de villaları... Tek derdi yaptığı işin en iyisini ortaya koyabilmek ve kan kanseri olan kız kardeşinin yüzünü güldürmek. 2016’da da sağlam filmlerle karşımıza çıkmaya hazırlanan Reeves, sorularımızı cevaplamayı kabul etti. Üstelik bu haber biz hastanedeyken geldi. İşte tam bir ‘Talihsiz Serüvenler Dizisi’! Reeves’in hayatı, işi ve nicesi hakkındaki söyleşimize buyurun...

Bugün geldiğiniz nokta herkese nasip olacak bir yer değil, buraya gelmek için nelerden fedakârlık ettiniz?

Çocukluğumdan beri istediğim şey buydu. Eğitimimi tamamlayamadım ve çok genç yaşta çalışmaya başladım. Kendinizi gerçekten adamanız ve vaktinizin büyük bir bölümünü vermeniz gerekiyor. Fakat ben bu iş sayesinde büyüdüm. Çünkü oyunculuk zamanla üzerinize daha iyi oturuyor, oynadığınız rollerle beraber hayata yeni bakış açıları getiriyor ve büyüyorsunuz...

Kazandığınız bakış açılarına göre, bir filmin senaryosu elinize geçtiğinde kabul edip etmeyeceğinize nasıl karar verirsiniz? Reddetme ve kabul etme kriterleriniz neler?

Aslında genel kurallarım yok. Önemli olan incelerken senaryonun sizi içine çekiyor olması. O an o filmde yer almak istediğinizi anlıyorsunuz zaten. Bazen de gelen senaryolar buna sizin adınıza karar veriyor... Aynı karakter çevresinde dönen filmler çektiğinizde, bu durum göz önüne alınarak karar verilebiliyor. İşin aslı, her durumda geçerli kurallar pek olmuyor.