İstanbul’da birbirine deli gibi âşık bir anne-babanın kızı olarak doğmuş... Ailenin küçük prensesiyken 10 yaşında babasını kaybetmiş. Hayatla tanışması böyle olmuş Fulya Zenginer’in ama, “Amazon ruhlu kadın” dediği annesi sayesinde yaşama tutunması zor olmamış. Üniversitede halkla ilişkiler okumasına rağmen her oyuncu gibi hayallerinin peşinden gidip 17 yaşında “İki Aile” dizisiyle setlerle tanışmış. Bizse onu Küçük Kadınlar’da “Yeliz” olarak tanıdık. Şimdi 24 yaşında ve Mahsun Kırmızıgül’ün genel yönetmenliğini yaptığı “Benim İçin Üzülme” dizisinde gözü yaşlı Buke’yi canlandırıyor. İstanbul dışında yaşamamış bu güzel kadın, eksi 15 derecedeki yalnız yaşamını anlattı...

Özlüyor musunuz İstanbul’u?

Yaklaşık olarak 9 aydır İstanbul’dan uzaktayım. Doğduğum büyüdüğüm topraklar, alıştığım insanlar, özlüyorum tabii özlenmez mi? En çok da ailemi ve arkadaşlarımı istediğimde görebilmeyi özledim. Aslında İstanbul demek en çok da ailem, dostlarım demek.

Zaman farklı mı akıyor orada?

Ben de anlamıyorum, burada her şeye zaman bol bol yetiyor. Sanki ayrı bir zaman diliminde Hopa... Yaşlanmıyorsunuz. Kars da öyleydi. İstanbul’da zaman bulup okuyamadığım kitapları okudum, izleyemediğim tüm filmleri seyrettim. Dizi bitse bile her sene birkaç haftalığına kafa dinlemeye gelirim buralara...

Hiç küçük şehirde yaşamış mıydınız?

Bu kadar uzun değil, bir sinema filmi için 1 ay Mersin’de küçük bir ilçede kalmıştım.

Mersin sıcaktır da Hopa ve özellikle Kars çok soğuktur... Uzun saatler çekim yapıyorsunuz eksi 20 derecede.

Aslında Hopa o kadar soğuk değil ama Kars gerçekten soğuktu. Orayı da bizim ekip enerjisiyle ısıttı. Sabah saatlerini atlattıktan sonra kolaylaşıyordu iş, bir de orada hepimiz Polyanna olmayı öğrendik. Eksi 15 derecede “Ooo hava bugün sıcak” diye eğleniyorduk. Görmeyi bilirsek hayatta her şey bir kazanç.

Kadınsınız sonuçta; topuklu ayakkabılarınızı özlemişsinizdir...

Dün gece ödül töreninde gördüm ki özlememişim. Havaalanına adım atar atmaz tuvalette en rahat kotumu ve spor ayakkabımı giydim.

Peki ya yemeklerle aranız nasıl? Karadeniz’de en çok ne yiyorsunuz?

Yemeyi seven ama kilo almayı istemeyen biri olduğum için, ot yemekten yanayım. Fakat Karadeniz anneleri yok mu bana sürekli Laz böreği ve lahana sarma getiriyorlar... İkisi de sevdiğim yemekler... Getirilince de “Ayıp olur yemezsem” bahanesiyle yiyorum. Ancak kendi evimde kepekli ve otçul bir yaşam hâkim.

Buke’nin gözünün yaşı eksik olmuyor. Bu kadar ağlamak zor değil mi?

Politikam “Ben hissedersem seyirci de hisseder” olduğu için kendim ağlıyorum. Çok şükür şimdiye kadar başarılı oldum. Zorlanmadım ama fobimin bir gün ağ ayamamak ya da göz pınarlarımın kuruması olduğunu iti raf edersem gülmeyin bana.

“Buke’yi benim yerime başkası oynasaydı çok kıskanırdım” diyorsunuz.

Buke benim kıymetlim.

“İstanbul, Batum, Hopa, Fındıklı, Rize, Trabzon, Kemalpaşa, Arhavi’de bölüm yetiştiren tek ekip, süpersiniz” demiş Mahsun Kırmızıgül. Gerçekten bu kadar çok yerde çekiliyor mu, nasıl yetişiliyor?

Fazlası var eksiği yok. Az uyku çok iş.

Peki ya Mahsun Kırmızıgül?

Mahsun Kırmızıgül bir usta artık... İşini seven her insanda var olan o süper enerji var onda da. Onunla çalışmak harika.

"Korku filmlerimiz de beğeniyle izlenebilir"

2 de sinema filminde oynadınız, biri korku filmi... Türk korku filmlerini nasıl buluyorsunuz?

Korku filminde oynamak riskli bir iş. “Neden yaptın bunu Fulya?” diyenler oldu. Türkiye’de “korkunç komik” diye bir kavram var maalesef. Ancak Hasan Karacadağ, en doğru isim ve Türkiye’de korku filmi anlayışını geliştiren kişi olduğunu El-Cin filminin fragmanıyla da ortaya koydu. Bu yüzden dizilerimiz nasıl yurtdışında beğeniyle izleniyorsa, bu tip yönetmenlerle yakında korku filmlerimiz de beğeniyle izlenebilir.

Röportaj: Aysun Öz Kaşi