Bazı çocuklar, uyku konusunda, diğerlerine kıyasla daha fazla güçlük çekerler. Bazı çocuklar çok uyurken, bazıları ise vücut fonksiyonlarını işletebilmek için gereken minimum uykudan fazlasını almamaya ant içmişlerdir.

Bu tür alışkanlıklara sahip çocukları olan ebeveynler, iyi niyetli insanların ağızlarından çıkan o uykuyla ilgili tatlı şakaları mutlaka duymuşlardır. Göz devirmekten fazlasını hak etmeyen, saçma sapan şakalar…

O zaman, ilk olarak en yaygın olanla başlayalım mı?

“Bebek uyuduğunda uyu.”

Tabii, elbette. Çünkü bu kadar basit, değil mi? Zaten, çocuğu nihayet uyutmuşken, yapılması gereken başka şeyler yok, değil mi? Mesela… tuvalete gitmek? Yemek yemek?

Evet, uyku kesinlikle önemli; ama başka şeyler de öyle. Ebeveynin kendini robotik bir şekilde bebeğe hizmet etmek için yaşayan bir şey değil de, gerçek, yaşayan, nefes alan, düşünen bir insan gibi hissetmesini sağlayan şeyler gibi.

“Yuvadan uçtuğunda uyuyabilirsin!”

Aman tanrım. Güzel bir gece uykusu için 18 yıl bekleme düşüncesi, gerçekten de çok rahatlatıcı, çok teşekkürler. Çünkü uyku, fiziksel olarak işleyebilmek ve bilirsiniz, kafayı yememek için pek de gerekli bir şey değil, değil mi?

“Benimki doğduğundan beri uyuyor.”

Elbette öyle yaptı. Hatta 12 aylıkken tuvaleti kullanmaya, 6 aylıkken ilk adımlarını atmaya başladı, değil mi? Biz de öyle düşünmüştük. Çok pardon, bir an sizinkinin ödüllere layık, bizimkilerin ise farklı bir zaman çizelgesinden geldiklerini unuttuk.

“Bu anların tadını çıkar.”

Tabii canım, çıkarıyoruz zaten. Kabul etmek gerekir ki gözkapakları yavaşça kapanan ve nefesi derinleşen bir bebeği kucakta sallamaktan daha tatlı bir şey yok. Ama bu uyku kısmından önce gelen tüm o saçmalıkları unutuyorsun galiba. Sallamalar, okşamalar, ninniler, arabayla gezdirmeler, maraton emzirmeler, şarkılar, türküler…

“Biliyorum, zor; ama çok yakında büyüyecekler ve yataktan hiç çıkmak istemeyecekler.”

Eminiz ki insanlar, iyi niyetle söylüyorlar bunu ve kabul etmek gerek ki evde gürültüyle dolaşabilme, cumartesi sabahı erkenden müzik dinleyebilme ve uyku-açı ergenimizi uyandırma konusunda gerekliliğin olmaması düşünceleri, kulağa inanılmaz geliyor. Ama ergenlik, henüz çok uzakta! Bu cümle, vaatlerle dolu; ama zamanlamasında sıkıntı var.

Peki uyumayan çocukların ebeveynlerine ne söylemek gerekiyor?

Yemek yemek isteyip istemediklerini sorabilirsiniz. Çocuklar parkta oyun oynarken, içmeleri için bir fincan kahve getirebilirsiniz; böylelikle düşünmeleri gereken şeyler biraz azalmış olur. Kendilerine vakit ayırıp ayırmadıklarını sorabilirsiniz; ayırmıyorlarsa eğer, biraz cesaretlendirebilirsiniz. Çocuklarınızın uyku sorunu yaşadığı zamanları hatırlayıp acısını paylaşabilir, derdini dinleyebilirsiniz; sonuçta ızdırap, refakati sever.

Hiçbiri işe yaramazsa, ona, durumla ne kadar iyi baş ettiğini ve ne kadar iyi, sabırlı bir ebeveyn olduğunu söylemeniz yeterli.

Kaynak