Duvar gibi karşımda durdular

Merhaba Yeşim Hanım; 27 yaşındayım, bir senedir birini seviyorum. O da beni çok seviyor ama ne yazık ki ailesi bana baştan beri sıcak bakmadı. Açık açık söylemeseler de beni kendilerinden aşağı görüyorlar, eğitim farkıymış, aile yapısıymış, kılık kıyafetmiş… Ne ararsan var. Kızlarını benden daha uygun birine yakıştırıyorlar ve birlikteliğimize asla onay vermiyorlar. Ben kimsenin önünde eğilmem ama sevdiğim için çok gurur yuttum bu süreçte. Defalarca “Önemli değil, zamanla beni tanırlar” dedim. Ama her defasında duvar gibi karşımda durdular. En son aile baskısından dolayı sevgilim de uzaklaştı. Bir yandan onu anlıyorum, zor durumda kaldı ama içim çok kırık. Ailesi benim ya da ailemin tanışmaya gelmesine dahi sıcak bakmıyor, kabul etmiyorlar. Araya tanıdık soktuk, onlara da aynı şeyleri söylemişler. Şimdi aklım karmakarışık. Bir yanım gururunu koru, bırak gitsin diyor, öbür yanım onu o kadar seviyor ki başkasıyla olabileceği ihtimali bile aklıma gelse tüm dünyayı yakasım geliyor. Sizce böyle bir durumda sevdiğin uğruna ne kadar direnilir, ne zaman vazgeçilir? Sevgilimi ikna edip herkesten gizli evlenmeye ikna edeyim mi yoksa oluruna bırakıp vaz mı geçeyim? Fikirlerinize ihtiyacım var.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili okurum; zehir gibi sözler duymuşsunuz, gurur kırıcı, incitici, ezip geçen sözler işitseniz de direniyorsunuz. Bunun adı sevmek tabii ama körü körüne sevmek oluyor. Cesaretinizi takdir ediyorum ama bu direnmeyi doğru bulmuyorum. Aileleri kimse ezip geçemez; bugün ezip geçtiğinizi sandığınız aileye yarınlarda yine yenilirsiniz. Tükenerek, ezilerek, yaralar alarak, yıpranarak yenilirsiniz ve onların haklı olduğunu geç de olsa anlarsınız. Çünkü gerçekten denklik diye bir şey var. Her anne baba bugünlere yaşadıklarıyla ve yaşamdan gözlemledikleriyle geldiklerinden sözleri size zehir gibi gelse de niyetlerinin sizi ezmek değil sadece kızlarını korumak olduğunu zor da olsa anlamalısınız. Onlar için sevginin sizdeki kadar anlamı yoktur; sevmeyi, gençliği çoktan unutmuşlar gerilerde bırakmışlardır. Hayat üzerlerinden ya ağırlığıyla ya da şanslarına daha hafif bir şekilde geçmiş, sevginin yaşamın gerçekleri karşısında nasıl yok olup gideceğini görmüşler ya da şahit olmuşlar kızlarının da bir zaman sonra nasıl pişman olup üzüleceğini ve sizi de üzeceğini öngördüklerinden size değil sizin şartlarınıza karşıdırlar. “Ben kimsenin önünde eğilmem ama sevgilim için çok gurur yuttum” demişsiniz. Bu gurur yutmalar sevginizdendi yavrum muhakkak ki sevmeseydiniz bu yaklaşıma eyvallah demezdiniz. Bunu yazdıklarınız bize zaten anlatıyor ama gurur yutma da bir yere kadar olmalı. Gurur yutarak bir yere varılmıyor bunu gördünüz artık gururlu davranmak zorundasınız. “Seviyorum kavuşayım” diye kendinizi ezdirdiğiniz bu durumlara bir son vermelisiniz. Çünkü kimse buna değmez o çok sevdiğiniz kız bile ne yazık ki değmez… O yüzden ne kızla kaçarak evlenin ne bu beraberliği evliliğe götürmek için kendinizi ezin ezdirin. Yoksa direndiğiniz bu beraberlik evlilikle sonuçlanırsa bu sefer kızları da ailesiyle birlikte sizin üzerinizden silindir gibi geçecek. Okuduklarınız sizi incitecek biliyorum ama bugün incinin yarın paramparça bir aile olarak kalmaktansa bugün incinin yavrum. Güzel ve umutlu günler diliyorum.

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com