Ne gidecek yerim var ne de kalmaya dermanım

İyi akşamlar Yeşim Hanım, ben 33 yaşında, iki çocuk annesiyim. Eşimin beni aldattığını öğrendim o da yetmedi üstüne bir de çocuk öğrendim. Eşim hastaneye gidiyor, doğumuna çocuğu görmeye ama bana “Çocuk benim değil” diyor. Kadın en başta onunla beraber olup beni kandırdı. Aralarındaki şeyi anlamadım ve önce kadın bana “Benim eşinle bir alakam yok, olamaz. Senin sümsük kocana mı kaldım?” demişti. Sonra da ben bunları mesajlaşırken yakaladım kadın eşime “Karın her şeyi öğrendi” demiş. Eşim hala çocuğun ondan olmadığını söylüyor. Evi terk etmeye kalktım ama babamın da maddi durumu iyi değil zaten. Beni çok tehdit ediyor “öldürüm seni” diye… Kısacası ne gidecek yerim var ne de kalmaya dermanım… Ben bu durumda ne yapmalıyım?

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, size de merhaba sevgili kızım; hayatınızda yer yerinden oynamış, buna rağmen sakin kalabilmişsiniz. Gencecik, 33 yaşında bir kadına “O adamla hala ne duruyorsunuz? Boşanın” demeyi çok isterdim. Hak ettiği bu ama diyemiyorum… Yazdıklarınızda kızgınlık, öfke duygularınızı okuyamayınca sözcükleri yazmak yerine yutkunmak zorunda kaldığımı söylemeliyim. Sadece “Ne yapmalıyım?” diye sormuşsunuz. Oysa siz aldatılmakla kalmamışsınız, eşinizin başka bir kadından çocuğu da olmuş. Kâbus gibi… Uyansanız da bitmeyen bir kâbus... Ah kadınlar ne kadar çok şeye susmak ve kabullenmek zorunda kalıyorlar… Sizin kabul edişinizin altı sevgiyle mi yoksa çaresizlikle mi dolu? Seviyor da olabilirsiniz eşiniz sonuçta. Çocuklarınız küçüktür, siz de gençsiniz hayattan da bir habersinizdir. Otuz üç yaşında hayatın mı diyeyim değil tabii eşinizin çirkin yüzüyle karşılaşmışsınız ve sizin gibi günahsız bir de çocuk var ortada. Eşiniz o çocuğun da sizin çocuklarınızın da sizin de hayat hikâyenizi karıştırmış. Nasıl yöneteceksiniz bu üçlü koalisyonu? Bayağı bir marifet istiyor, sabır ve yürek gerekiyor. İşiniz kolay değil ama eşiniz korkutarak sorunları çözeceğini sanan biri. Hem eşinizin “seni öldürürüm” tehditleri, evlilik sonrası yaşayabilecekleriniz, eşinize olan sevginiz bana “Sus Tijen, o daha çok genç; iki çocukla şu an zaten karışık olan hayatını daha fazla karıştırmamalısın. Biraz hayatın içinde pişsin, yaşayacaklarını yaşayarak kendi kararını kendi versin” diye düşündürüyorsa da klavyem aklımdakileri yazıma geçirecek biliyorum.

“Ne yapmalıyım?” sorunuza gelirsem… Bir kere babanızın evine gittiğinizi yazmışsınız o zaman zarfında ne hissettiniz? Eşiniz nasıl bir tutum sergiledi? Gerçekten pişman olduğunu hissettiniz mi? O da sizin gibi acı çekti mi? Yoksa iki kadına da ayrı hikâyeler, yalanlar mı söyledi? Bunlar önemli sevgili okurum… Aslında ailenizle birkaç ay gibi bir süre kalmış olsaydınız çok çok iyi olurdu. Eşiniz yaptıklarıyla, siz de duygularınızla yüzleşmiş olurdunuz. Sanırım evinize geri dönmüşsünüz. Şimdi yapmanız gereken eşinize çocuklarınız için bir şans daha vereceğinizi, tehditlerinden korkmadığınızı, sizinle evli kalmak istiyorsa güveneninizi kazanması gerektiğini, çabasını görmek istediğinizi, o kadınla da ilişkisini kesmesini, ortak çocukları olduğundan ilişkilerini minimum sınırda tutmalarını istediğinizi söyleyeceksiniz. (Bu da hiç kolay değil yine de sıkıntı hissedersiniz). Sizin bu konuşmanız sonrasında çabaladığını görmeniz bu evliliği devam edebilmeniz için ümidiniz olacak. Tabii eşiniz ilişki kısmını bitirebilirse… Evet, sevgili kızım eşinizin “Seni öldürürüm” diye sizi tehdit etmesi beni sustursa da siz ailenize karşı yaşadıklarınız konusunda susmayın. Olanı biteni onlara mutlaka anlatı. Aileniz eşinizin cüret ettiklerini ve etmeye niyet ettiklerini bilmeli, sizin arkanızda olmalı. Maddi güçleri olmayabilir ama sesleri de kısık değildir. Yazımdan da anlaşıldığı üzere yaşamış olduklarınıza çok çok üzüldüm. Bir siz değilsiniz, yüzde doksan kadın aldatılıyor; ya biliyor ya bilmezlikten geliyor, işine öyle geliyor ya da yalancılıkta usta bir adamsa sezdirmediğinden kadın “Ben aldatılmıyorum” diye düşünebiliyor. Aldatmayan küçük bir kesim onlarda aldatan erkeklerin çokluğundan gümbürtüye gidiyor, tüm erkeklere aynı gözle bakılıyor. Lütfen beni bağışlasınlar sözüm onlara değil; sözüm meclisten dışarı.

“Sonra anlıyor ki;

Hiçbir şeye kaldığı yerden devam

Edemiyormuş insan…”

Kaldığı yerde bitiyormuş her şey… Bana göre böyle olsa da insanın efelenmesi bir konuda dik durabilmesi sadece bir etkene bağlı değil, yaşadığı bölge etkili mesela… Siz nerde yaşıyorsunuz bilmiyorum. Yaşanılan bölgeye göre cesaret konusunda kadına yol da açabiliyor yoluna taş konabiliyor da ailenin arkasında olması, kendine güvenin olması, madden özgür olmak kadına gerektiğinde efelenme gücünü veriyor. Bir de devlet kadına bir parça efelenme cesaretini veriyor. Ne kadar haberdarsınız bilmiyorum yine de sizi bilgilendirmeliyim tabii ki devletimiz kadın sığınma evleriyle, ücretsiz avukatlarıyla kadının arkasında duruyor ve ne kadar bilmiyorum madden de destek olmaya çalışıyor ama bu maddi destek eminim çok komik bir rakamdır. Emeklilerin durumunu düşünürsek kadına ne kadar destek olduğunu az çok tahmin edebiliriz… Sanırım yaşayacak kadar değil ölmeyecek kadardır… Sizin de haberiniz vardır: Uzaklaştırma kararı alabiliyorsunuz ama kocayı gerçekten uzaklaştırabiliyorlar mı kadını koruyabiliyorlar mı? Medyadan duyduğumuz kadarıyla feryat eden aileler kızlarının yeterince korunmadığından şikâyet ediyorlar. Eşiniz gibi erkekler kendi yaptıklarına bakmayıp ayrılmak isteyen kadınlara dünyayı dar edip sonra da öldürme cesaretini gösterebiliyorlar. Akıl alır gibi değil. Cezası çok ağır olmalı ki kimse cesaret edememeli… Nedense bu konuda bir adım atılmıyor. Son olarak eşinizle sevdiğiniz ya da korktuğunuz için bu evliliği sürdürmeye çalışacaksınız kendisine bir şans daha verin ama eşiniz hayatınızdaki karışıklığı düzeltmek için çabalamıyorsa ailenizin yanına gidin, gitmeden de polise gidip şikâyetinizi iletin. Ailenizle kaldığınızda çalışırsınız, madden yükünüz de olmaz. O zaman çok gençsiniz yaşamak zorunda kaldığınız hayatı yaşamak zorunda kalmazsınız. Hayat siz dik durursanız yeniden daha güzel bir şekilde başlayacaktır yavrum. Kendinizden, geleceğinizden asla ümidinizi kesmeyin. Kadın istesin yeter ki her zorluğu yener, her şeyi, herkesi ezer ve geçer.

Sevgiler sevgili okurlarıma…

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres:yesimilehayatbilgisi@gmail.com