Nasıl koparacağım bu bağları?

Merhaba Yeşim Hanım. Ben seneye evlilik düşünüyorum ama sırf akrabalarımızdan dolayı nerede yaşasak bilemiyorum. Yani bu insanlar bizi yoruyorlar. Akrabalar ceket değil ki şöyle çıkarıp atabilsek keşke bazılarını. En kötüsü de ben yapı olarak takan bir insan olduğum için sorun çekiyorum çoğu kişi işini biliyor, herkes dilediği gibi davranıyor. Ve evet herkesin arkasından konuşulmasına şahit olarak büyüdüm ve hâlâ şahit oluyorum bu yüzden belki de korkuyorum evlendikten sonra olacaklardan. En kötüsü de düğün gecesi arkamdan konuşulacak olanlardan utanıyorum. Maalesef utanan insan yok bizim aile merkezinde. Herkesin içinde, herkesin kulağına gidecek şekilde ortada edepsizce konuşan ve çok sevilen popüler 1-2 kişi vardır onların da maşallahları vardır. Başkasının adına sizden utanarak çevremde şahit olduğum bir kaç anıyı anlatmak istiyorum. Yeni evlilik yapmış bir kuzenim vardı ve yengem ilişkiden korktuğu için evliliğin ilk ayları kuzenim de anlayış göstermiş sabırla beklemiş kendini hazır hissetmesini. Tabii benim meraklı teyzelerim ve akrabalarımız. Cukka kelimesinin anlamını bilmem ama kızın erkek tarafından yaşadığı cinselliğe öyle bir lakap uydurmuşlar öyle de gidiyor. Her neyse kız için, erkek kuzenime "cukkayı verdin mi?" gibi sorular soruyorlardı. Kalabalık ortamlarda kaşla göz arası ve o da durumu söyleyince akrabalar arasında kızın dedikodusu dönmüştü baya. Kız çok bozuluyordu, haklı olarak. Yine başka bir olay söyleyeyim bir gün denize gidiyoruz 4-5 araba akrabalar, bir teyzemi, o çeneci teyzem arayacaktı, eniştelerim var onların yanında, telefonla aradığı diğer teyzem ve eşi için "Bu gelmeden önce cukka yiyordu telefonu geç açtı nefes nefeseydi" diye konuştular arkasından. Yine çok yakınımızdan birisi daha evlendiğinde düğün gecesi eğlence boyu, gece "cukkayı yiyecek", "ha ha hi hi" diye konuşmalar dönüyor gerçekten böyle şeyler bana çok itici geliyor. Mahrem konular olduğunu düşünüyorum ve insanların özel duygularıyla yaptığı şeyleri komediye çevirip bazen de yersizce kimsenin söz hakkı bulunmadığı konuları merak edip öğrenme peşine düşmeleri benim sinirimi bozuyor ve beni bu durum korkutuyor. Sırf bu yüzden de başka bir yerde yaşamak istesem keşke ama bu kadarla değil. Bizim ailede benim çocukluğum sıkı pıkı geçtiği diğer kuzenlerim var benden 1 yaş 2 yaş ve 3,4 yaşa kadar sırayla küçükler bunlar. Bizim ailede bunlar ne okurlar ne evlilik düşünürler boş gezenin boş kalfasıdırlar. Bir de kötü niyetlidirler. İçip yatıp kalkan ortamlardan çıkmayan çevresinde kimi nasıl kullanabilirim diye düşünen çakal bunlar. İnsanları ancak kullanır ve rahatsız ederler. Her yerde sömürücü ve edepsiz, utançsız hareket sergiliyorlar. Benim nişanlımı bile çoğu durumda hep kullandılar. En çok maddi ama manevi olarak bile... Sonradan ben bunlara çözüm buldum tabii. Bahsettiğim çeneci teyzem bu arada evlilik yapmadı anneannemle birlikte yaşıyor. Bizim buraya gelen çok olur ama kuzenlerim, bizim ailenin çocukları küçüklüklerinden beri burdan ayrılmazlar. Hele aramda 1 yaş ve 2 yaş olan iki kuzenim asla. Burda yer içer, yatar kalkarlar. Buraya geldiğimde bile benden yaşça küçük erkek kuzenlerimin abla bana yemek koy demesi aşırı sinirimi bozan bir şey bilmiyorum ama aşırı sinirim bozuluyor. Herkesin eli ayağı tutuyor sırf erkek diye teyzelerim öküz gibi yetiştirmişler. Ben kimseye hazırlamak zorunda değilim. Yemek tencerede, tabak dolapta çok zor olmamalı ama öyle bir yetiştirmişler ki arkalarından yataklarını kız kuzenler toplasın, su istesinler oturdukları yerden, yemekleri önlerine gelsin ha bri de yedikten sonra kaldırmadan gitsinler yatmaya. Hayat mis gibi onlara karşı.. Korktuğum şey başıma geldi bunlar ben evlenince benim evden çıkmazlar diyordum. Burda yaşamak beni yorar diyordum. Gerçi uzakta olsam yaz tatilim olunca o zaman bile biner gelir bunlar hadi bizi gezdir derler bütün yaz yer içer giderler diyordum. GERÇEK OLDU. Yemek yerken şimdiden bana abla böyle siz evlenince her gün gelirim, abla yemek hazırla derim deyiverdi. Bir de ortam yaparız eniştemle hafta sonları sizde oluruz erkekçe dedi ya da evde yokken anahtarı bırakırsınız manita ayarlarım dedi pişkince. Ben de misafir olursun çay içer gidersin evime içki falan da sokmam ben dedim. Şöyle bi bozuldu. Ya benim evliliğimi herkes kendine yeni bir eğlence merkezi olarak görüyor yeme içme yatmaya yeni bir yer olarak görüyorlar. Bu durum aşırı sinirlerimi bozuyor içten içe. Ben bunlara mesafe koysam yine kurtulamam. Arkamdan dedikodum dönüyor bu seferde. Kötü olan ben oluyorum. Öbür kuzenimiz desen arabanız olunca her hafta sonu gezdirirsiniz bizi, siz nereye biz oraya kafasındalar. Yahu ben sizle evlenmiyorum ki ya. Ben niye seni her hafta sonu gezdirmek mecburiyetinde oluyorum.. Diyemiyorum tabii. Ama bu hep böyle oldu annemle babam en büyükler kardeşler arasında küçüklüğümüzden beri her yere annemler götürdü bizim ailede. Tatile mi giderdik tatil evini babam tutardı karşı tarafa sen marketi gör derdi. Eniştemle teyzemler de marketi görürken çocuklarına özel şeyler alırlardı sırf cips kola cips kola. E bize soran olmazdı. Biz yine ayrıca alıp yemek yapmak zorunda kalırdık doğal olarak onlarla yerdik yine. Her tatile gidişimizde poğaçalar çörekler kahvaltılıklar her şeyi biz alır götürürdük 30-40 kişiyi doyuran biz olurduk. Pikniklerde o 40 kişiye mangaldı carttı curttu her şeyi yediren annemler olurdu. Ama sonra bir gün şuna şahit olduk. Biz her şeyi ortaya koyarken araba arkasında kuzenlerimin ağzına iki börek sıkıştıran eniştemi gördük. Bizden gizlice öyle bir yürüyüp gelicez diyip yemeğe gidenleri gördük. İki kolayı gizli içenleri gördük. Kendileri bizden habersiz herkes gezmeye giderken biz kimseye aa bizi çağırmadınız demezken sadece ailecek gittiğimiz yerlerde bile sürekli neredeysek oraya toplanıp şak sürpriz yapıp geldikleri gibi artık biz yerimizi söylemeyince vs vs telefon açmayıp paylaşım akşama yaptıkça arkamızdan dedikodu yapılmaya başlandı. Anneannemi doldurmaya başladılar bak şuraya gittiler götürmediler. Ama anneannemi en çok bir yerlere götüren biziz. Kendileri bizim uzaklaşma sebebimiz oldular. Hele anneannemle yaşayan teyzem zaten otomatik çenedir o ne derse bizim ailede büyükten küçüğe o doğru gelir. Çenesi ile herkesi satın alır, aklına girer. Açıkçası burası beni çok yoracak gibi, uzağa gitsem bile nasıl koparacağım bu bağları bu kadar yakındayken ve hakkımda konuşulma ihtimaline karşı bilmiyorum.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlar, bugün de selam olsun Gülten Akın'a...

Şimdi hiçbir şey değiliz doğru mu?

Bizim için kimse kimsenin bir şeyi değil

İlgiler gündelik giysiler gibi eski inceliksiz.

Değerli şair bu dizeleri sitemkar bir halde bizim için kimse kimsenin hiçbir şeyi değil diye bizlere iletirken günümüzde yaşasaydı ülkemizde yaşanılanlara bakarak Aman Allah'ım bu nasıl yozlaşmak diyerek iyice hem ruhunu hem dizelerini karartırdı ama biz öyle yapmayacağız sevgili okurlar. Duygusal olsak da mantığı elden bırakmayacağız ikisini bir arada kullanmaya devam edeceğiz. Hem kalplerimizde sevgiyi hemde umudu olabildiğince muhafaza edeceğiz. Umut etmek harika bir duygu çünkü insanın hayatını aydınlatıyor ama umut her şeyde olmayabiliyor. Umut bazen gerçekleri görebilmekte. Gerçekleri görerek adımlar atabilmekle insan yine kendini huzura ulaştırabiliyor.

Akrabalar ceket değil ki şöyle çıkarıpta atabilsek bazılarını demişsiniz. Güldürdünüz beni ama güzel de ifade etmişsiniz. Siz büyüdükçe artık bazı akrabalar üzerinize giydiğiniz ceketin dar gelmesi gibi sizi daraltmaya, bunaltmaya başlamış gözüküyor. Artık o ceketi zor da olsa üzerinizden çıkarmaya çalışmalısınız. Nasıl çıkaracaksınız? Ceketi üzerinizden çıkarırken sözlerinizle, davranışlarınızla o cekete sığmadığınızı onlara hissettireceksiniz. Susmak, kendi kendinizi yemek hiçbir sorunu çözmez, eylem gerekiyor. Bu eylemde sizin konuşmalarınızda, davranışlarınızda sınırlar çizmenizle, burası benim sınırım saygı duymak zorundasınız demenizle mümkün olur yavrum. Biraz kırıcı olmayı hatta kötü kişi olmayı göze alacaksınız. Gerçekten alem bir aileniz var. Rahatlıklarıyla rahatsızlık vermişler. Bu kadar bencilce yaşayan kendilerinden başkalarını düşünmeyen insanları durdurmak için onlara hak ettikleri gibi davranmakla aşılabilecek bir durum. Kim bilir belki sizin bu tavırlarınız onlara ayna olur. Sizin tepkilerinizle düşünmeye başlayabilirler yanlışlarını görürler diye yazsam da bu pek mümkün gözükmüyor. İster akrabanız olsun ister arkadaşınız komşunuz vs sınırlar şart yavrum. Nerede vıcık vıcık ilişki varsa orda sorun vardır. Sınırlar sizin de karşınızdakinin de rahatı özel alanı için gereklidir. Bu sınırlar çizilmediğinde kişi sizi sizin ailede olduğu gibi ezer geçer. Pas pas olursunuz. Hazır evlenmek üzeresiniz kendiniz adına söz söylemeye cesaret edemezseniz nişanlınızla ailenize nişanlım hoşlanmıyor, nişanlım pek fazla gidip gelmeyi sevmiyor, başbaşa olmayı seviyor gibi gibi sözlerle onlara sınırlar çizmeye başlayabilirsiniz. Eşler kadınların kullandığı güzel bir silahtır. İstemedikleri bir şey mevzu bahis olduğunda eşlerini ileri sürerek geri püskürtme yaparlar. Uzaklara gitmek düşüncenize gelirsek evet çözüm olabilir daha seyrek görüşürsünüz ama o uzaklara gitmeden bu sınırları çizmek zorundasınız yoksa hiç bir faydası olmaz yavrum.

Gelelim cukkaya, benim bildiğim cukka insanın hak etmediği bir şeyi cebe indirmesi. Sizin ailede cukka çok farklı anlam ifade ediyor. Hiç duymamıştım. Güldürdünüz yine beni. Teyzenizin diğer teyzeniz için telefonu açmakta gecikti nefes nefese kalmıştı cukka yapıyordu diyerek bunu ulu orta konuşması hadsizlik, seviyesizlik. Bu tarz konular özeldir yavrum. Siz cukkanızı kimseyle konuşmayın söylediğiniz gibi bu konular özel kalmalı. Teyzeniz ilginç bir kadın kendini farklı bir şekilde aşmış. İnsan neyi eksik hissediyorsa o diline vurur derler. Bu tarz kişileri; teyzenizi, kuzenlerinizi değiştiremezsiniz, her şey aileden alınmaz insan yaşadığı sürece eğriyi doğruyu görerek kendini eğitir geliştirir. Bakın anneniz ne kadar farklı, fedakar. Oysa aynı anne babanın çocukları. Bu da anlatıyor ki evet aile önemli insana çok şey katar ama insan en çok da kendi kendine bir şeyler katmak zorundadır. Bütün bunlardan sonra siz ne kadar izin verirseniz o kadar sizin sınırlarınıza girebilirler diyeceğim yavrum başka da bu yaşadıklarınızın bir çözümü yok. Terapistlik bir aile. O yüzden siz bu rahatsız edici durumlara son vermek için mesafe koymaya başlayacaksınız. Biraz üzülmeyi, kötü sözler duymayı, incinmeyi göze alacaksınız. Yalnız şunu da belirtmem gerek aile ilişkilerinizde en başta sınırları çizmesi gereken bu laubaliliğe, saygısızlığa, seviyesizliğe, bencilliğe karşı çok önceden anne babanız tavır koyabilmeliydi. Sorun onlar tarafından törpülenmeye başlansaydı bu insanlar bu kadar sizleri yıpratamazlardı. İşte annem kırılmasın, o üzülmesin derken yıprananlar iyi niyetli insanlar olabiliyor.

"İncelmiş azalmış gibiyiz çoğumuz

Büsbütün kurtulur kimimiz ağırlığından

Çarpa çarpa başımızı duvarlara

Çarpa çarpa gövdemizi duvarlara

Kurtulmuştur kimimiz ağırlığından"

Size ağır gelen yüklerinizden kendinizi olabildiğince kurtarabilmeniz dileğiyle güzel kızım.

Sevgiler sevgili okurlarıma...

Çözemediğiniz sorunlarınızı yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com