Beni aldatmaya çalışmış

Merhaba, eşim beni aldatmaya çalışmış ama kız reddetmiş. Ben de mesajlarını yakaladım. Ben istemiyorum eşimi ama 3 çocuğumuz var, birisi daha 1 aylık, yeni doğum yapmıştım. Onun üstüne beni aldatmaya çalışması beni yıktı. Büyük kızım 5 yaşında, her şeyi anlıyor artık. Bana babamı gönderme anne falan diyor, ağlıyor. Sizce ne yapmalıyım?

Yeşim Tijen’in cevabı:

Merhaba sevgili okurlarım, bugün konumuz aldatılmak. Genç yaşlarımda aldatılırsam boşanırım diyordum. Şimdi bu yaşlarımda kimse aldatıldım diye eşini bırakmamalı diyorum, insanın düşünceleri nasıl değişiyor değil mi? Olgunluk bunun adı. Aldatılmak sürekli hale yüzsüzlük boyutuna gelmemişse çok da önemli değil. Usulca kulağınıza sevdiğiniz adamı aldatıldım diye bırakmayın diyorum. Çünkü aldatılmamış kadın yok denecek kadar azdır ve kolay bir süreç değildir, hazmedilmesi zor. İnsan aldatıldığını öğrendiği o an sinirden titrer, gördüklerine inanamaz. Dünyası başına yıkılır. O kızgınlık ve öfkeyle ilk işi eşini terk edip gitmeye niyet etmek olur ama bu ayrılmaya niyet ederek gidişinizle bu gidişin birde dönüşü olur sonra yavrum. Duygularıyla hareket etmek akıllıca iş değil. Oysa akıl duyguları uysallaştırır. Sizi sakinleştirir. Aklın devreye sokulduğu her durum yeniden bir şekilde hayat bulur. Siz de aklınızla yolunuzu bulmaya çalışmalısınız.

Şimdi çok kızgınsınız, öfkelisiniz, üstelik henüz lohusasınız. Bugünler de bunu öğrenmeniz çok insafsızca olmuş yine de öfkeyle kalkan zararla oturur derler ya sizin için de bu geçerli. Öfkenize kapılarak hemen ayrılmak gibi bir karar almamanızı tavsiye ederim. Sonra pişman olabilirsiniz. Ayrılmak öyle öfkeyle, kızgınlıkla verilecek bir karar değil, tek başınıza değilsiniz. Bir çocukla insan ailesinin yanına sığabilir ama üç çocuğunuz var. O üç çocukla nereye sığacaksınız? Biraz düşünün; düşünmeyi, öngörmeyi öğrenmeye başlayın yavrum. O üç çocuğun sorumluluğunu tek başına almak böyle karışık bir zamanda çocuklarını bir anlamda riske atmak demek, henüz o kadar küçükler ki... Aldatmış, evet aldatılmak insanı çok acıtır ama zamanla her acının geçtiği gibi o da geçecektir. Biraz sabredin. Eşinize kendisini affettirmesi için zaman verin. Bağırıp çağırmak, suçlamak hiçbir sorunu çözmez. Eşinizle sakin konuşmaya, yaşadığınız yıkımı hayal kırıklığını ona anlatmaya çalışın, gerisi onda. Adam olan aklını başına toplamaya, gönlünüzü almaya, kendini affettirmeye çalışacaktır. 5 yaşındaki kızınız size ne diyor? Babamı gönderme anne! Onun sesine kulak verin. Anne olmak sabretmeyi gerektirir. Anne olmak zor, sadece kendinizden sorumlu değilsiniz. Üç çocuğun annesiyseniz onları düşünerek adımlar atmakla yükümlüsünüz. Yoksa aldatıldım diye sorumluluklarınızı da mı unuttunuz? Yaşadıklarınıza bu kadar çabuk yenilmemelisiniz.

İnsan kendi evi olduktan sonra kolay kolay ailesinin evine sığamıyor. Her şey yabancılaşıyor. Büyüdüğünüz ev oysa ama artık size ait değil. Madden yeterli bir geliriniz var mı? Nasıl geçineceksiniz? O çocukların ihtiyaçlarını nasıl karşılayacaksınız? Önce bunların cevabını hayatınızda bulmalısınız. Ben naçizane eşinizi affetmenizi öneririm. İlk aldatılan siz değilsiniz son da olmayacaksınız. Bu durum üzücü tabii, eski sadık erkekleri saygıyla hatırlıyorum ve acaba diyorum, o eski zamanda cep telefonu, sosyal medya olsaydı onlar da aldatır mıydı? Ve bu sorunun cevabını vermek istemiyorum. Aklımızda beyefendi ve sadık olarak kalsın dedelerimiz, büyüklerimiz.

Sevgiler sevgili okurlarıma...