Eski eşim bana dönmek istiyor mu?

Ben ayrılalı tam 5 yıl olacak. Ben eski eşim ile anlaşmalı boşandım normalde. Bir ticari faaliyetimden dolayı boşandım ama 1,5 yıl aynı evde yaşadım, boşandıktan sonra bile mahkemede soy ismini değiştirmedik. Zaten anlaşmalı idi. İşim ile alakalı sorunlar yaşamaya başladım. Tam 30 kg verdim, alkol almaya başladım, eşim ile bu konuları konuşamıyordum. Tabi alkolde var ama kesinlikle şiddet asla yoktu. Evin geçimi vs sorun yok yoktu. Bir gün kız kardeşi eşime dükkan açalım giyim üzerine demiş, eşimde bana söyledi. Dükkan için yer baktım. Eşim benden 8 yaş küçük, onu çok seviyorum ve aşırı kıskancım. Dükkan açılmasına önce hayır dedim. Sonra evet dedim fakat bende kıskançlık diz boyu. Dükkândaki yazar kasa olan standına oturduğu zaman dışarı gözükmesin, kimse görmesin kafasındayım. Ayrıca dükkan açılan yeri de beğenmedim. Küçük bir AVM tarzında ama ben beğenmedim. Dükkanı ben açtım, parasını kredi çektim. Eski eşimin adına değil kız kardeşinin adına yaptım. Eşimi kıskandığım için de bu işi yapmasını istemedim. Ben hayır dedim, o evet yapacağım dedi. Normalde ona aldığım evi boşandıktan sonra almıştım. Onun evinde oturuyordum. Boşanırken tüm mal varlığımı ona vermiştim. Bir gün bir tartışmamız oldu çalışma diye, sonra sakin bir şekilde uyudu. Sabah çocukları alıp gezmeye gidiyorum diye aradı, tamam dedim. Sonra akşam anneme geçiyorum diye aradı, tamam dedim. Burada kalacağız diye aradı, tamam dedim. Gece 12 gibi bana bir mesaj attı, “artık ayrılıyorum. Sen, ben, babam oturup malları paylaşalım” yazmış. Zaten hepsi onun üstüneydi. Ben de her şeyin zaten onun üzerine olduğunu söyledim ama yine de paylaşacağız dedi. Bu yapılanları hoş bulmadım. Hakaret ettim, laf saydım. Sonra üstündekileri bana vereceğini söyledi ama hatrı sayılır bir nafaka istedi. Ben halen şoklardayım çünkü çok seviyordum. O benim kıskançlığımdan kaçmış bunu dile getiriyordu. Çok problemler yaşadım, şikayet ettiler, ceza aldım, koruma kararı ihlali, haciz gönderdiler ama ben nefret edemiyorum. Hala seviyordum. Araba istedi, aldım vs. sonra hayatına biri girmiş. Tam 2,5 yıldır görüşüyorlarmış. Bir gün tesadüfen küçük oğlumu akşam 21.00 bir dükkanda bir masanın başında otururken gördüm. Telefon ettim küçük oğluma, neredesin diye soracaktım ama açmadı. Büyük oğlanı aradım, “Evdeyim, annem ile kardeşim misafirlikte” dedi. Ben de “Hayır, bir dükkanda, şu an karşımda” dedim. Meğer annesinin sevgilisinin dükkanıymış. Tabi ben biraz yüklendim, büyük oğlanda annesine yüklendi. Birden ışıklar kapandı, dükkanın arka kapısından çıkmışlar. Ertesi gün adamı aradım, bana ben evlenmeyi düşünüyorum dedi. Ben de çocuklarımı verin ne yapıyorsanız yapın dedim. Adam bana kalabilir çocuklar dedi. Bu arada adam da evlenmiş, ayrılmış, bir tane de onun çocuğu var. Eski eşim beni aradı, evleneceğini, çocuklarında onunla kalacağını söyledi. Büyük oğlum 15 yaşına geldi, aldım konuştum vs, ben tanımıyorum dedi fakat sosyal medyadan takip ediyor cici babasını.

Ben çok acı çekiyorum, çocuklarım 15 günde bir gün kalıyorlar, eski eşimi unutamadım. Bir gün büyük oğlan o iş bitmiş dedi, annem ayrılmış filan ama bende ve çocuklarda bıraktığı enkaz çok ağır oldu. Küçük çocuğumda psikolojik bir rahatsızlık çıktı. Doktora gitmesi gerekiyordu. Eski eşim aradı, beraber gidelim dedi. 5 yıl sonra gittik, ben de duygular depreşti. İhtiyaçlarını söylediler karşıladım. Numarasını değiştirmiş, bana verdi, yazışıyoruz ufak tefek. Onca şey yaşamışken birden konuşmaya başladık. Bir iyi bir kötü davranıyor. Daha sonra ben adam ile resimlerini gördüm. Bir şekilde hala kendinde saklıyor. Benimle hiç konuşmayan kadın şimdi tokalaşıp yanak yanağa öpüşmeler filan. Benim aklımdan adamla 2,5 yıl görüşmesi çıkmıyor. Bana neden böyle davranıyor bilmiyorum. Şüphe duymaya başladım. Kötü ile bir yere varamadık, iyi ile neden yaklaşıyor? Ben yazarsam yazıyor, arabama biniyor, konuşuyoruz. Anlayamadım bu durumu. 5 yıl hiç görüşmeyen kadın ne oldu da görüşüyor? Nasıl davranmalıyım? Seviyorum ama aklıma her an geliyor bu durumlar. Lütfen bana yardım edin.

Yeşim Tijen’in cevabı:

Yazılarımı hazırlayacağım zaman mailimi açıyorum ve tek tek gelen maillere bakıyorum. Etkilendiğim bir mail varsa ona cevap hazırlıyorum, şu an olduğu gibi. Hikayenizi okudum, yazdıklarınızdan etkilendim. İnanın üzüldüm, bir aile dramı yaşanmış. Mutlaka sizin hatalarınızın da yaşadıklarınızda rolü olmuştur. Kıskançlığınızdan, içki içtiğinizden bahsetmişsiniz. Bir kadın bir erkeği gerçekten sevmeye görsün, bunlar abartılı yaşanmıyorsa katlanabilir de. Benim burada gördüğüm eşinizin sizi, sizin onu sevdiğiniz kadar sevmemiş olduğu, bu zaten yazdıklarınızda bariz görülüyor. İşiniz icabı gerçekleştirmiş olduğunuz boşanma, eşinize kendisini özgür hissettirmiş. Oysa sevginin olduğu kalplerde evlilik cüzdanın gerekmediğini biliyoruz. Nice evlilik cüzdansız birliktelikler yaşanıyor. Eşinizle sizi birbirinize bağlayan evlilik cüzdanıymış. Bu yaşadıklarınız bugün yaşanmasa ilerde yine yaşanacakmış. Duyguları kuvvetli olmayan eşiniz bu boşanmayı kullanmış. Diğer erkeğe karşı daha yoğun duygular beslemiş ki sizi 5 sene hayatından tamamen silmiş. Nihayetinde ayrılmışlar zaten 5 sene sizinle hiç görüşmeyen eşiniz sizi hatırlamış. Niye hatırlamış olabilir dersiniz? Hayatındaki erkeğin yokluğunda sizi kendisi için bir kuvvet olarak görmüştür ama aklı hala o kişide. Resminin hala durması, sizi evine almaması, uzak duruşlar vs, bunlar onun hala bu ilişkinin etkisinde olduğunu gösteriyor. Onu kalbinden, aklından atmış değil. Kısacası şu an sizi sadece kullanıyor. Siz bu durumu lehinize çevirmeye çalışmalısınız çünkü boşanmış kadınlar eski eşlerine, çocuklarının babası olması dolayısıyla hep şans verir de onlar bu şansı doğru dürüst kullanamazlar. Kullansalar yeniden bir arada olabilirler mi derseniz bazen olabilirler ama hiçbir zaman eskisi gibi olamazlar. Köprünün altından gürül gürül duygular akmıştır.

“Bütün mümkünlerin kıyısındayım” demiş Turgut Uyar. Bazen işte böyle kıyıda kıyıda gezer insan, sanki her an her şey olabilecekmiş gibi gelir, bazen olabilir de. Siz ne çok umutlu olun ne de umutsuz olun. İhtimal boşanmış eşlerde hep var da mutluluk kısmı sıkıntı. Eşinizin büyük bir duygu seli yaşadığını düşünürsek aynı evi mecburi bir paylaşış da olabilir. Bu durum ileriki günlerde eşinizin hayata bakışıyla ortaya dökülecek. Biraz zaman gerek. Adamla ilgili umutlarını bitirip gelecekten bir başkası karşıma çıkar diye mi ümitlenecek ya da “eski kocam, yine ondan bana fayda var” mı diyecek, bunu zamanla onda hissedeceksiniz. Eşinizle artık görüşebildiğinize göre onun sevdiği şeylerle onu hatırladığınız gösterin. Basit gelse de mesela sevdiği bir çikolatayı alın, ben farzımuhal çikolata diyorum, eşinizin sevdiği ne ise, maksat onu düşündüğünüzü, sevdiği şeyleri unutmadığınızı ona göstermektir. Çocuklarınızla aldığınız çikolatayı ona yollayın, “bu annenizin” deyin. Onlar bunu mutluluk ve umutla annelerine ileteceklerdir. “Beraber yemeğe çıkalım ailece” deyin. Ona beraberce yiyeceğiniz yemekle aile olduğunuzu hatırlatmış olacaksınız. Sizlere bakacak ve düşünecek. İlle büyük şeyler değildir kadını mutlu eden, değer verilmesidir, hatırlanmasıdır. Sizi eve almıyor olsa da yolda arabanızla gidiyorsunuz. Yollarda çiçek satanlar insanlar var. Bir demet çiçek alın, onun gözlerine bakarak verin.

Bir diğer husus, onu kazanacağım diye eğilip bükülmeyin, dik olun. Kendinize güvenli olun. Onu sevdiğiniz için değerli eşiniz, onu değerli kılan sizsiniz. Kıssadan hisse dersek eşinizin sevgisini istiyorsanız emek vereceksiniz. Bir kadını bir erkeğin sevmesi yetmiyor artık. Geçmişe dönüp bakınca eskiden sevgi sözcüklerini bile doğru dürüst duymadıkları eşlerinden vazgeçmek o eski kadınların aklından bile geçmezdi. Onların o zamanki çağdan dolayı şansları da yoktu. Şimdi başka bir şans hep var. Hislerinde eksiklikler hisseden kadınlar artık şanslarını kullanmaktan kaçınmıyorlar.

Kişilerin çözümleri hayattan beklentilerinde sevgili okurum. Kadınlar hep istiyorlar da istiyorlar :) Elinizden geleni yaptınız oldu, oldu, olmadı dünyanın sonu değil. Hayat sizin içinde yaşanmaya değer olmalı, yeniden sevmekten, umut etmekten vazgeçmemelisiniz. Her şeyin gönlünüzce gelişmesini tüm kalbimle diliyorum.

Sevgiler, sevgili okurlarım...