Ne yapmalıyım?

“Ben blogger’ım, bana da sizin gibi insanlar sürekli olarak soru sorup cevap almak istiyorlar; ama terzi kendi söküğünü dikemez derler ya… ‘Ben de birinden yardım almalıyım’ dedim, Google'de ararken sizi bulup, yazmak istedim, bir sihirli değnek mi değdirirsiniz, ne yaparsınız bilmiyorum ama bir fikir, bir çözüm, bir çıkar yol bulun bana da n’olur, tarafsız göze ihtiyacım var.

10 sene kadar önce biriyle tanıştım tesadüfen, kendisi benden çok hoşlandı, sürekli peşimdeydi ama benim o sırada ilişkim vardı, ilgilenmedim. Ara ara karşıma çıktı hep hayır dedim. Onun da, benim de bu süre zarfında ilişkilerimiz oldu. Yakın zamanda tekrar beni arayıp buldu ve biz bu sefer bir araya geldik, içimden ona bir şeyler aktı ama ailem onu istemiyor. Kısacası amacımıza ulaşamadık, yine liseli çocuklar gibi, her şeyi kaçak göçek yaşıyoruz... Evden çalışıyor olmam da bunun en önemli nedenlerinden. Her şeyden ailenin haberi oluyor... Bu durum beni büyük baskı altına sokmuş durumda: Nefes almakta zorluk yaşamaya başladım artık, biraz daha devam etse adı depresyon olacak... Onunla birlikte ise, o kadar mutlu; ve huzurluyum ki, ayrılık zamanı hiç gelmesin istiyorum.. Sorunlarımız yok mu? Var tabii, birbirinden farklı iki insanız sonuçta. Ama ikimiz de fedakarlık yapıp, olayları büyütmeden çözebiliyoruz. Sevgi sözcüklerimiz, birlikte olduğumuz zamanlarda birbirimizle olan iletişimimiz o kadar kuvvetli ki, sanki 10 senenin acısını çıkartır gibiyiz… Ne yapacağımı bilemez durumdayım. Belki liseli çocuklar gibi kaçak göçek yaşadığımızdandır, bilmiyorum, bu şekilde nasıl heyecanlı anlatmam; ama inanın her şey çok iyi; onu kaybetmek istemiyorum. Daha önce ciddi ilişkilerim oldu; ama hiç bu şekilde güçlü duygular hissetmedim, hiç her şeyi bu kadar göze almadım... Şu anda her şeyden onunla olmayı göze alabilecek durumdayım; bunu daha önce kimse için düşünmedim... Yapar mıyım? Babam kanser hastası, ailece birbirimize çok tutkunuz ama bu hayat da benim hayatım... Gönlüm onlardan vazgeçmeyi de istemiyor... Ama ne yapsam, ne söylesem, söylediğim her şeyi bana silah olarak geri çeviriyorlar.

Durumdan ailemin de haberi olsun istedim, tanışsınlar, biz de liseli çocuklar gibi değil de, rahat rahat gezip dolaşalım, birbirimizi tanımaya çalışalım... Hem de, özlüyoruz da birbirimizi... Ama ailemden öyle bir tepki aldım ki, onu istememelerinin nedenlerini sayayım size:

1) Çocuklu olması, evlenip ayrılmış olması... (Çocuk annesi ile birlikte halbuki, ayda 1 sefer görüşürlerse ne ala...)

2) Onun lise, benimse üniversite mezunu olmam...

3) Onun çok çirkin olması.

Ne yapmalıyım?”

Yeşim Tijen’in cevabı:

Bazen olumsuzluklar insanı teslim alır sevgili okurum. Siz de 10 senedir hayır dediğiniz birine belki de aklınızda biriktirdiğiniz olumsuzluklar nedeniyle teslim olmuşsunuz… O kişi doğru kişi olsaydı bu 10 sene zarfında mutlaka evet derdiniz. Bu durumda değişen ne? Şartlarınız değişmiş olabilir mi? Umudunuz mu kalmadı erkeklerden yana? Artık evlenmem gerek, yaşım o zaman 23 olduğuna göre şimdi 33, bunu da bir deneyeyim mi dediniz bilemiyorum. 10 sene istememek için direttiğiniz birini neden şimdi istediniz? Bana gelen maillere üzülsem de doğruları söylemekle mükellefim. Siz, size verilmiş bir hediye olan hayatınızı tüm güzellikleriyle ona sunarken, onun size sunacaklarına bakalım: Evlenmiş, ayrılmış ve bir çocuğu olan bir bey ile evlenmeyi düşünüyorsunuz. Siz üniversite, o ise lise mezunu. Bir de bütün bunlara ek olarak çok çirkin de olduğunu söylüyorsunuz. İşiniz hayli zor. Hem ailenizle, hem çevrenizle zorlanırsınız. Tutunacağınız, ona duyduğunuz sevgiden başka hiçbir şey yok. Oysa başlangıçlar insana umut vermeli, mutluluk vermeli; sade sevmekle bir yere kadar gidiliyor, sonrasında sorunlarla dolu biriyle beraberseniz, tökezlemeler başlıyor. Hayatında sorunları olan biriyle yola çıkarsanız, o sorunlara siz de ortak olursunuz. Omuz verirsiniz ama taşıyabilir misiniz, onu düşüneceksiniz. Birine sevgi duydunuz mu her şeyden vazgeçebileceğinize inanıyorsunuz ama bu duyulan sevgi, bu vazgeçmeler değecek bir sevgi olmalı, ümit vermeli. Kendinden vazgeçeceği bir sevgi olmamalı. Bunun yanında bu kadar erken boşanması insanı düşündürüyor. Kadın da, erkek de evliliğinden kolay vazgeçmez. Neden bitmiş? Bu durum insanın aklına soru işaretleri getiriyor, size getirmedi mi? Sonrasında çocuğunu ayda bir kere görüyorsa ne ala dediğiniz bir kişiyle beraber olmak istiyorsunuz. Sizce iyi bir şey mi ayda bir kere görüyorsa ne ala olması? Bu onun sorumluluklarına karşı ne kadar duyarsız olduğunun bir göstergesi. Hoş görülecek bir davranış değil. Bunu da sorularınıza eklemelisiniz.

Geçen günkü yazımda da bahsetmiştim, eğitim şart, bunu siz de biliyorsunuz. Lise mezunu birinin vereceği maddi imkanlarla tatmin olabilir misiniz? Evlenince sevgili olduğunuz halinizle kalmak oldukça zor. Evlilikte gerçekler tepenize biniyor. Gerçeklerle yüz yüze geliyorsunuz. İnsanın hayalleri, hevesleri insanı sıkıştırıyor. Yalnız hayaller mi sıkıştırıyor, arkadaşlar aileler, yakın akrabalar hepsi bir parça insanı belki bilerek belki bilmeyerek sıkıştırırlar. Siz nefes almak isteseniz de eğer sıkıntılı, sorunlu bir hayata gitmişseniz o dar alanda boğulursunuz. Bütün bunları yaşadıkça karşınızdaki kişiyi sıkıştırırsınız. Arzular, umutlar gerçekleşmeyince git gide eşler birbirinden uzaklaşıp ayrı dünyalar oluştururlar. Bunca sene ulaşmakta zorlanacağınız arzularınız, hayallerinize elveda demek için mi beklediniz? Bu yazdıklarım hafife alınacak şeyler değil. Kanaat edeceksiniz, bunu göze almış oluyorsunuz. Heveslere, arzulara uzaktan bakmak, ulaşamamak sevgiyi puf diye söndürür. Size kalan pişmanlığı taşıyabilir misiniz? Bir de çok çirkin demişsiniz, insanları karakterleriyle güzel bulan birisiyim ama inanın evleneceğiniz insanın da güzel bir tarafı olmalı. Yıllarca o yüze bakacaksınız, baktığınız yüzü bugün sevginizle güzel görürsünüz ama sonra sevginin pulları döküldü mü sevmek zorlaşır. Ben bunun nesini sevdim der durursunuz.

Tarafsız bir göz olarak ben sizin adınıza gördüklerimi yazdım. Size karşı olan cümleler kurdum. Siz taraflı olarak ille de o diyorsanız hayat sizin hayatınız, yazdıklarımı göze alıp bu evliliğe adım atacaksınız. Ailenize karşı kararlı duracaksınız. Bu kararlı halinizi onlara konuşmalarınızla, davranışlarınızla hissettireceksiniz. Bu tutumunuz karşısında onlara yapacak bir şey kalmaz, öfkelenirler, kızarlar, hoş karşılamazlar. Bunları sineye çekeceksiniz. Göze almak kolay değil. Hakkınızda her şeyin hayırlısı olması dileğiyle, sevgiler…

***

Çözemediğiniz sorunlarınızı rumuzunuzla yazın, Yeşim Tijen size önerilerde bulunsun.

Yeşim'le Hayat Bilgisi her zaman sizin yanınızda...

İşte sorularınızı gönderebileceğiniz adres: yesimilehayatbilgisi@gmail.com

@yesimtijen