Giriş: 22 Ağustos 2014 Cuma

Aşkı ararken kayboldum

Ben aşktan dili çok yanan ama aşka her defasında tövbe eden birisiyim... Sorsanız herkese, güzel ve alımlıyım. Yok mu kusurlarım? Vardır elbet... Sevdiklerimin beni sevmediği, ama arkadaş dediklerimin de benimle konuşmak için saatlerini harcadığı birisiyim. Kısacası aynı hikaye, aynı durum herkeste var nasılsa... İlişki bile diyemezdim, aylarca bana ulaşmak için çabalamıştı, hatta ciddi düşündüğünü bile söylüyordu. Klasik erkeklerin evlenilecek kız ayrımı işte. Bir gün ne olduysa o bağ koptu ve o bağın kopuşundan ben mi, o mu sorumluyduk anlayamadım. Suçu ona da yıkamıyorum, bana da... Ama fazlasıyla kırgınım. Bir gün eski sevgilisiyle aynı ortamdayken meraklanmıştı, ben de merakımdan sormuştum nasıl biri diye ama kesinlikle fesat bir düşünce değil, kıskançlık da yoktu. Bana baya ayrıntıya girdi, çıktığı zamanı sormama rağmen söyledi ve yorgunum dedi. Uzun bir ilişkinin başlangıcı olan tarih o günmüş. Bozuldum ama fire vermedim... Sonuçta geçmiş geçmiş de kalır tabi geçmişse... Günler geçti, bağlarımız koptu, bir konuşup bir konuşmaz hale geldik. Arkadaşım ondan bahsedince bir gün ben de dert yandım, sonra kız laf arasında çocuğa benden bahsetmiş. O da direk beni aradı. Sorun bende değilmiş, madem böyleydi neden başta anlamadın diye dilim varmadı... Yani yine bir 'Kendine iyi bak'la bitti ama bitmemiş gibi hala ne yapıyorum diye sorguluyor. İcraatteyse tık yok misali... Kangren gibi oldu artık hislerimi kesip atsam dert atmasam dert... Ne yapmaya çalışıyor? En önemlisi aşk bu mu? Bir gün çocuğum olursa ona aşkın güzel yanlarını gösteremeyecek miyim? Aşk göğüs germek derken, aşk kaçmak mı diyeceğim? Benim için aşk saygı ve sevgidir, geçici hevesler değil... Ne diyorsunuz? Sevdiklerim tarafından hep böyle benzer bir durumla son veriyorum ilişkime. Sorun bende mi, yoksa insanlarda mı? En önemlisi kesip atamıyorsan neden ayrılıyorsun?

Yeşim Tijen'in cevabı:

''Kırılmış bir kalbe son kalan yoldaş, gizlice dökülen beş-on damla yaş.'' Size de gözyaşlarınızla beraber kalbinizden ve hayatınızdan o genci uğurlamak düşüyor. Akıtın gözyaşlarınızı gözünüzden ve uğurlayın gitsin sevgili okurum. Aşk var mı diye soruyorsunuz ya; evet var. Bazen tek taraflı bazen iki kişiyle yaşanan, hüsranla ya da mutlulukla biten aşklar var. Herkes onu arıyor olabilecek her yerde. Peki aşk aranarak bulunur mu? Ya da bekleyince gelir mi? Ne aranarak bulunur ne de bekleyince gelir. Tamamen size o duyguları yaşatacak kişiyle şans eseri denk gelmenizle ilgili. Aşkı hiç yaşayamadan yaşlanabilirsiniz de.

Yaşadığım aşk mıydı diye sorarsanız, bence değildi. Ayaklarınızı yerden kesiyor muydu? Onunla buluşmaya giderken kanatlanıyor muydunuz? Gözleri gözlerinize değdiğinde, o gözlerle bu dünyadan uzaklaşıyor muydunuz? Onu kaybetmemek için her şeye hazır mıydınız?

Sorun bende mi diyorsunuz, ben bu yazdıklarınızı baz alarak şunu söyleyebilirim ki, herkesin böyle kendine döndüğü, yaşadıklarını sorguladığı, hüzünlendiği zamanlar olur. Mühim olan bu düşüncelere takılı kalmamak. O genç, aklında tamamen bitiremediği bir ilişkiyle size gelmiş. Muhtemelen sizi tanıyınca eğlenilecek bir kız olmadığınızı da görünce sizden uzaklaştı. Arayıp sormaları sizi yanıltmasın. Sizi değerli bulduğundan böyle davranıyor. Başka da yaptığı bir şey yok sizin için. Sürüncemede bırakılmış bir ilişkiyi yaşamak ister misiniz? Kendine değer veren, saygı duyan kişiler haklı yalnızlıklar yaşar. Kendinize güvenmeye, kendinizi sevmeye devam edin. İşinize, amaçlarınıza konsantre olun. Yaşayacağınız ilişkilerde çizginizi bozmadan, doğal ve içten olun yeter. Sizin de ayaklarınızı yerden kesecek ve aynı duyguları sizin de karşınızdakine yaşatacağınız birini bekleyin.

SAHTE AŞK

Bakıyorum da gidebiliyorsun,

Dudaklarında ıslık,

Hangi şarkının nağmeleri bilmem.

Anlaşılır gibi değil, senin gibi.

Yalanlar diz boyu,

Yedik elhamdülillah,

Yaşadıklarımızı silip süpürdün,

Mazimizi yok saydın.

Oysa rüya gibi yaşadın,

Bana da yaşattın,

Şükür elhamdülillah.