Rahimden rahime bir yolculuğun izleri
Geçen ay Selen'den bir rahim masajı aldım. Can Selen, rahim bilgeliği konusunda yumuşacık, donanımlı, güçlü bir rehber...
Sonra olanlar oldu.
Rahim günlerimin gidişatını ele geçirdi.
Nasıl mı?
Aylar önce başka bir kadından Paz'dan öğrendiğim bir nesiller arası rahim temizliği meditasyonu var. Paz, Şili'de yaşayan güzel bacılarımdan biri... Bir senede 13 kere olan yeni ayda bunu yapmayı önermişti Paz, kendi topraklarındaki şifacı kadınlardan aktarılan kadim bir ritüel olduğunu anlatmıştı...
Kurtlarla Koşan Kadınlar masallarında yaratıcılık konusunu çalışmaya başlamıştım Selen ile olan seansım ile senkronize... Kadının yaratıcılığının merkezi rahmi.
Çocuk doğurma fonksiyonunun ötesinde kıymet görmemiş, ilgi, alaka görmemiş bir organ. Bedenin tam merkezinde. Her ay, kullanılmayan yumurtayla beraber duvarlarını da yenileyen, her ay yeninden doğan, yükselen alçalan, bedene ve yaşantıya kendine özgü ritmini veren. Rahim.
Benim neslimin sezaryen mağduru kadınları, ben de dahil, yaralı rahimlerimiz. Yuvarlak kaslardan oluşan bir doku dümdüz kesilmiş.
Christiane Northrup'un Kadının Bedeni, Kadının Bilgeliği kitabında rahmin enerji anatomisini şöyle anlatıyor: "Pelvik iç organların sağlığı (yumurtalıklar, tüpler ve rahim) ikinci çakra konuları olan para, seks ve güç ile ilişkilidir. Bunların sağlığı kadının kendine finansal ve duygusal bolluk ve istikrar yaratabilme kendi yaratıcılığını ve cinselliğini bütünüyle ifade edebilme konularında becerikli, yetkin ve güçlü hissedebilmesine bağlıdır."
ve şöyle devam ediyor:
"Rahim enerji açısından kadının en derin benlik hissi ve iç dünyasıyla ilişkilidir. Hayallerinin, doğurmak istediği benliklerinin simgesidir. Onun sağlığı kadının içsel duygusal gerçekliğini ve en derin katmanda kendine inancını yansıtır..."
Dahası da var tabii ki, çok var...
Bendeki duruma dönersek:
Son zamanlarda evimde bir kaç kadın bir arya geldiğinde kendimizi Paz'ın öğrettiği meditasyonu yaparken buluyoruz. son 5 günde 4 farklı kadın grubuyla yaptığımı söylemem lazım. Rahim kontrolü ele geçirdi :)
Son buluşmada 11 kadın oturduk çembere. Ve kendi rahmimden başlayarak, temizleyip, renklendirip, çiçeklerle, kokularla süslediğim ve ardından annem, anneannem, annemin anneannesi, anneannemin anneannesi diye uzayan 7 nesil kadın atamın rahimlerini temizleyerek, süsleyerek, tazeleyerek ve onlara sevgi, saygı minnet sunarak yürüdüğümüz bir ruhsal yolculuğa çıktık.
Her rahmin kendine özgü dokusu, hissi, karakteri farklı.
Her rahmin bana hissettirdiği farklı.
Kimi yorgun, kimi canlı, enerjik, hırpalanmış, hor görülmüş, layıkıyla sevilmiş, rahat etmiş, bir türlü rahat edememiş, zayıf, cılız, yaşlı, yaslı rahimler...
Ana ve baba tarafımın kadın atalarının rahimleri,
Hepsi ölmüş, hepsi bende bir miktar yaşayan, çocuklar doğurmuş, çocuklar doğuramamış, kendini yeninden yeniden doğurabilmiş, kendini doğuramamış, fikirleri, hayalleri, kocalarını baştan doğurmuş ya da doğuramamış kadınlar. Kadından kadına uzanan bir yol, rahimden rahime, yaratıma, kaynağa...
Nehrin altındaki nehir, diyor Clarissa.
Yaratımın durmadan aktığı hakikatin parçası, peki biz o yaratıma ne kadar yer açabiliyoruz?
Rahim, hayatın, tohumun, kendimi ve çocuklarımı ve hayallerimi yarattığım bir yer mi, yoksa nesiller boyu biriken, temizlenemeyen acıların ve üzüntünün ve ruhsal bariyerlerin biriktiği bir yer mi?
Salonumda 11 kadınız. Bir çemberde oturuyoruz.
Her kadın kendisinin 7 nasıl atasını ziyaret ediyor, onu onurlandırıyor ve hizmetini sunuyor.
Salonumda bir stadyum dolusu kadın var. Bil ki hep beraber oturuyoruz çemberde.,
Kimi sudan ilham almak istiyor, kimi topraktan...
Ruhumuz, kalbimiz, halimiz ortada.
Can verebildiklerimizi ve veremediklerimizi paylaşıyoruz,
birbirimizle,
bazen acıyarak ve kanayarak, bazen yumuşayarak ve akarak,
çember böyle bir şey...
"Benim rahmin, korku ve acının biriktiği bir yer değil, benim rahmim, yaratımın ve ışığın merkezi" diye tekrarlayarak, yüksek sesle...
Söyle, kızkardeşim...
Ne kadar samimi olabilirsin kendine?
Ne kadar hakiki bir şekilde ortaya koyabilirsin kırılganlığını, herkesin kırılgan olduğunu tutarak bilincinin bir köşesinde...
Kıvırmadan,
allamadan, pullamadan, azaltmadan, arttırmadan, kaçmadan, korkarak, cesaret ederek, abartmadan ortaya koyabilir misin kendini?
Bedeninde canlanan, ruhunda filizlenen her ne ise, paylaşabilir misin çember ile?
Öteki kadınlar ve öteki rahimler ve kadın atalarımızın olduğu, isimlerin önemsiz, etiketlerin, diplomaların geçersiz olduğu bu yere...
Beraber yarattığımız alana.
Böyle bir gecenin sonunda derin bir yumuşaklık, korunmuş ve kollanmışlık, paylaşmışlık, görülmüş ve görmüş olmanın verdiği bir akışkan hisle bazı analara azıcık sitem, bazılarına büyük hayranlık ve minnetle, özlemle, azıcık kalp kırıklığı, çokça ümitle, kendi analığımıza,kimisi kesilmiş rahimlerimize şefkat vererek nihayetinde bitirmek çemberi...
Çember biter mi?
Meditasyonu deneyimlemek isteyenler için youtube video kaydını şuraya bırakıyorum. Beğenir, faydalanır ve başkalarıyla paylaşırsanız çok sevinirim.
Rahimler yönetimi ele geçirsin, sonraki nesillere travmalar değil yaratıcılık enerjisi aksın, bulaşsın...
YORUMLAR