yaş aldıkça öğrendiğim şeyler

Hayatımızın büyük bir kısmını bize ait olmayan hedeflerin peşinde koşarak ve sahte ideallere uymaya çalışarak geçiriyoruz; bunu fark ettiğin an kendi yoluna ilk adımı atarsın...

Kendi yolun dediğin bu öz olmayan şeyleri katman katman soyarak başlar ve hiç bitmez. Hangi konuyu, "hah tamam anladım" dersen onun yeni bir katmanıyla karşılaşırsın.

Sana verilmiş olan zaman ve dikkatin en önemli iki sermayendir. Zamanı tıpkı banka hesabındaki paraları harcarmış özeniyle idare et. Dikkatini neye vereceğini iyi seç.

Yüzleşmemeyi seçtiğin ruhsal ağırlıkların varsa bir an önce onlarla hemhal olmaya başlaman gerek. Korkarak kaçtığın ne varsa sırtına yük olarak devam edecek, belini bükecek.

Sessizliğin, hareketsizliğin, durmanın içinde rahat etmeyi öğren. Nihayetinde elinde onlar kalacak.

Uykunu, su içmeyi, temiz yemeyi, hareket etmeyi, açık havada vakit geçirmeyi göz ardı etme. Bu basit şeyler sağlığın en esas temeli.

Önceliklerin ve kavramlara dair anlayışların zamanla değişir. Sen onları sabit sanarak yanılma; zaman zaman aç önüne defterini yeniden sırala, yeniden tanımla. Şimdi en mühim olan ne, şimdi hayatın büyük kavramları senin için ne ifade ediyor. 20 yaşındaki cevaplarınla 50 yaşındakilarin bir olmayacağını gözden kaçırma. Kendini güncellemeyi unutma.

Yaşlanma süreciyle savaşmak rüzgarı yakalamaya çalışmaya benzer. Boşa koşmayı bırak, olanın tadını çıkar. Ajda Pekkan bile yaşlandı bak.

Yaptığın doğrular için nadiren takdir alırsın ama yanlışlarını herkes görür. Bu mesele değildir. Doğruları yapmaya yalnızca doğru oldukları için devam etmek gerekir.

Hikayelerini anlat, düşündüğünden çok daha uzaklara ulaşabilirler. Sana basit gelen şeyler başkalarına ilham olabilir; birazcık ilhama ihtiyacı olan insanların sayısı hakikaten çoktur.