Anadolu’ya yayılmış “esnaf-eşraf lokantalarını” yaşamış olmak hüzün kaplı bir zenginlik. Ne diye üzüntüyle sırlandık? Çünkü “Bir zamanlar Anadolu” diyebileceğimiz fotoğraf yok artık. Esnaf-eşraf değişti... Küresel kültür son sözü söyler “mütehakkim makam” oluverdi...

Anadolu’nun “rengârenk kültürünün” cilası olan “içki faslı” neredeyse buhar oldu. Evlere, kapalı kapılar ardına düştü... Ve diğer muhtelif gelişmeler bu güzelim lokantaların çoğunu sildi attı. Yani onları biliyor, hatırlıyor olmak sizin zenginliğiniz tamamdır, ama artık yoklar, buruksunuz...

Elbette hepsi yok olmadı. Direnen tek tük bazıları ise kılık ve ölçek değiştirdi. Birer Anadolu kaplanı kesildiler. Afyon İkbal Lokantası: Bu ziyneti, çarşı içindeki “tek adres” haliyle hatırlıyoruz. Sıcak bir yaz günü içeriye girdiğimde o yüksek tavanlı, loş mekân bana bir vaha gibi gelmişti. 2 saat sonra 1-2 kilo ekstrayla çıktığım gözümün önünde. Zaman nasıl geçiyor?

Bir kitap yollamışlar. İkbal 90 yaşında. Kendi hikâyeleriyle başlayıp yemek tarifleriyle sürüyor. Kitabın adı Saray Mutfağı. “Kuzum Afyon’da ne sarayı var idi? Hani Amasya, Manisa olur şehzadeler... Konya olur, Selçuklu, tamam...” Lütfen bize Afyon mutfağını da anlatsanız. 90 yaşında bir zatı kutlamalıyız, ama 100 yaşına, daha kişilikli bir kutlama dileğindeyiz. Kitabın önsözünde İbrahim Evren anlatıyor: “İkbal’in kurucusu Salim Usta, Afyon’da 1922 yılında “Zümrüt” adında küçük bir lokantayla işe koyulur. Salim Usta’nın şöhreti, her gün artar. 1934 yılında Atatürk Afyon’u ziyaret ettiğinde, Belkaracaören Köyü’nde, bir bağ evinde ağırlarlar. Yemekleri aşçı Salim Usta hazırlar. Sofrayı çok beğenen Atatürk, Salim Usta’yı çağırır. Lokantasının adını sorar. ‘Lokantanın adı, bahtı açık anlamına İkbal olsun’ der. Paşa Afyon’dan ayrılmadan İkbal tabelası yerine takılmıştır.’’

Missing converter: #haber#1013893#Nar çorbası tarifi için tıklayınız...#
Missing converter: #haber#1013894#Subye tarifi için tıklayınız...#

Haber: Ali Esad Göksel