Bu hafta sonu annem ve babamın 46. tanışma yıldönümlerini kutlayacağız.


Etrafınızda var mı ya da siz de öyle şanslı çiftlerden misiniz bilmem ama insanın tanışma gününü kutlaması çok hoş bir şey.


Çocukluğumun en güzel hatıraları arasındadır 24 Şubat’lar. Annem güzel bir sofra kurar, babam eve çiçekle gelir ve mutlaka bir şampanya açılırdı.


İşin ilginci bu kutlamaya ailenin başka bireyleri de katılırdı. Telefonla ya da bizzat gelerek. Ama biri vardı ki onu anlatmadan geçemeyeceğim.


Vicdan Hala…


Refik enişteyi kaybettikten sonra hep siyah giyinen, disiplinli, dirayetli ve biraz da muzip bir kadındı. Cumhuriyet’in ilk öğretmenlerindendi. Büyükada’lı olup da okutmadığı çocuk yok gibiydi. Anne olmamıştı ama yüzlerce evladı vardı. Aslında geriye dönüp baktığımda benim için tıpkı adı gibi vicdanı temsil ediyordu sanırım.


Annemi de kendi kızı gibi severdi. Kapı çalınıp Vicdan halanın geldiğini anladığımızda elinde küçük siyah bavulunu görmezsek üzülürdük. ‘’Vicdan hala bizde kalmayacak mısın?’’ diye sorardık. Bir dahakine derdi. Sözünü her zaman tutar mıydı hatırlamıyorum ama 24 Şubat’ları kaçırmamaya çalışırdı.


Kim bilir özlem duyduğu aşkını, sevgiyi kutlayan bir ailenin yanında olarak hissetmeye çalışırdı belki de.


Hayatta attığımız en önemli adım evlilik kararımız. Kiminle evlendiğimiz ise inanın şansımızı tayin ediyor. Bu nedenle aslında o ilk tanışma ne kadar önemli değil mi? Belki yolda yürürken sağa değil de sola sapmak, belki hiç istemediğimiz bir toplantıya gitmek, yanlış bir otobüse binmek… Hata payı yok mu? Olmaz mı?


İşte hataları, hayal kırıklıklarını en aza indirmek için her zaman dediğim gibi aile çok önemli.


Çocuklarımızı aileden kopuk büyütmeyelim. Büyük ailenin içinde çeşitli ilişkileri, kadın erkek tiplerini analiz etmelerini sağlayalım.


Hele yaşlılar…


En değerli ansiklopedi onlar. Kızlarımızın, oğullarımızın da belki biraz çekindikleri ama aynı zamanda saygı duyup sevdikleri bir ‘’vicdan’’ ları olsun.


Bilge olanın değeri bilsinler. Güzelliklerin emek ve sabır istediğini fark etsinler.


Küçük mutluluklarla sevinsinler, kutlamaları es geçmesinler.


Annem Sevgililer Günü yazımı okuyunca, "Selincim iyi hoş da herkesin sevgililer günü kendine özeldir, aslında tanıştıkları gündür" demişti.


Bu hafta benden özel bir günde mutfağa girmek isterseniz yapabileceğiniz bir tarif.


Hem 24 Şubat anısına hem de Vicdan Hala’ya özlemle…


Wellington usulü bonfile tarifi



Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.