Yaşayabilmemiz için birtakım fiziksel gerekliliklere ihtiyaç duyarız. Hava, su, gıda, barınma, giysi, beslenme insan hayatının devamlılığını sağlayan olmazsa olmazlarımız. Düşünsenize bunların hangisinden vazgeçebiliriz?

Peki ya gerçek anlamda sağlıklı, kaliteli ve mutlu bir hayat sürdürebilmemiz için sadece bu fiziksel ihtiyaçlarımızın temini yeterli midir? Bedensel ihtiyaçlarımız kadar ruhsal ihtiyaçlarımızı gidermek, duygusal dünyamızı tamamlamak da güzel bir yaşam sürmemizin ana koşuludur. Beden sağlığımızı korumak nasıl ki iyi beslenmeden geçiyorsa, ruh sağlığımızın ilacı da sevgidir. Dokunmak, sarılmak da sevgiye dahildir. Hangimiz sevdiğimizi kocaman kucaklamak istemeyiz ki?

İnsanların birbirlerine dokunmaları bir nevi anlaşma çeşididir. Hatta kimi zaman küçük bir dokunuş pek çok cümlenin yerini tutar. Anlatmak istediklerinizin en iyi ifadesidir sevdiğinize yaptığınız bir temas. Olumlu bir davranışında çocuğumuzun başını okşamak, üzgün bir anında arkadaşımızın omzuna dokunmak ne çok şey ifade eder. Sarılmak fiziksel temasın çok ötesinde bir duygu, bir iletişim şeklidir. İnsanı rahatlatan, sakinleştiren, huzur veren...

En mutlu anımızda da, en yalnız hissettiğimiz zamanlarımızda da içten, şefkatli, sıcacık bir kucaklama hangimize iyi gelmez ki? Üstelik sarılmanın fizyolojik olarak da ispatlanan bir sürü iyileştirici özelliği varken...

Beynin endorfin hormonu salgılamasını sağlayan sarılma eyleminin aynı zamanda baş ağrısı ve hatta kadınların menstrual ağrılarına dahi iyi geldiği saptanmış.

Ayrıca yine sarılma anında beyinden salgılanan oksitosin hormonu ile kan basıncı düşerken, kalp krizi riskinin de yarıya indiği araştırma sonuçları olarak karşımıza çıkıyor.

E, öyleyse hadi! Daha mutlu, daha neşeli, bir hayat ve daha güçlü bir kalp için kollarınızı açmaya hazır mısınız?