Bu yaşıma geldim, dün fark ettim ki fazlalıklarımdan arınmak için can atıyorum. Bunca zaman neden yapmamışım, onu da sorguladım ve cevabını buldun. Sanırım hem yaş aldıkça hem de hayatın verdiği bir takım sorumluluk ve yorgunlukların sonunda insan “nolursa olsun” moduna geçiyor. Bendeki değişim bu şekilde. Ama bunu nasıl fark ettim, anlatayım mı?

Bütün sene beklediğim yaz tatili için valize bir türlü gitmeyen elim, üşengeçliğin doruk noktalarında olmam bile bunun en önemli kanıtı olmalı. Ve her zaman hazırladığım bavula 5- 6 çift ayakkabı koyacakken sadece 2 çift koymuş olmam, 4 tişört ve iki kot şort şeklinde 20 dakikada hazırladığım bavuluma sonrasında şok geçirdiğimde anladım ki hem fazlalıklarından giderek arınıyor insan hem de sadeleşiyor…

Bu kolay bir şey değil elbet ancak emin olun ki kendiliğinden oluşan bir durum. Evinizdeki fazlalıkları elinize bir poşet alarak yok edin. Bu bile insanı ferahlatıyor. Sadece somut anlamda değil, soyut olarak da arının. Duygusal yüklerinizden, size negatiflik katan her duygudan silkinin. Temizlemeniz gereken insanları hayatınızdan eleyin mesela. Böylelikle giderek gerçek ihtiyaçlarınızın farkına varacak ve daha mutlu bir yaşam süreceksiniz.

Mesela ilk önce hayatınızda sırtınızda kambur olmuş, size artık mutluluktan çok sıkıntı ve yük olan eşya ve insanlardan arınmakla başlayabilirsiniz

Zeynep Erkmen Açıkbaş