Eskiden komşumuz olan yaşıtım bir kızla beraber büyüdük. Anneler de arkadaş olunca hep beraberdik sonrasında mahalle okuluna da gidince hep beraberdik diyebilirim. Çocukluğumuz gayet güzel geçti, hiçbir sorun yoktu ya da ben o zamanlar hiç fark etmedim.

Her şey üniversiteyi kazanmamla başladı. Beraber çalışır ederdik zaten aynı dershaneye yazılmak istemiştik. Bir süre birbirimize yardım edip çalıştık da aslında ama sonra arkadaşım hoşlandığı çocuğa çok kafayı takmaya başladı biraz dikkati dağıldı. Onunla yakın olmak için çocuğun arkadaş grubuyla takılıyordu hep ben ders çalışıyordum o sırada. Sonrasında hoşlandığı çocuk biraz da bana yakınlaşmaya çalışınca ipler koptu.

Ben tabii ki en yakın arkadaşımın sevdiği çocukla beraber olamazdım, hiç ismini vermeden sınav senem diye reddettim. Arkadaşım da bozuldu ama bana bir şey demedi direkt. Seneyi de morali bozuk bitirince ben daha iyi bir puan yaptım ve istediğim yere yerleştim. Arkadaşım daha kötü bir puan yaptı ve ailesi bak Eda da aynı yerlerde okudu sen neden yapamadın gibi cümleler kurmuş, bir sene daha çalışmasını söylemişler, tekrar hazırlandı.

Ben üniversiteye geçip ortama ve derslere yetişmeye çalışırken ona çok zaman ayıramadım. Aslında onu da dâhil etmeye çalıştım ama sınava hazırlandığı için de çok bir şey yapmak istemedim. Bunu yanlış anlayacağını düşünmezdim. Yeni arkadaşlar edinince onu unuttuğumu ve berbat bir arkadaş olduğumu söyledi. İçten içe onun sevdiği insanın bana yazmasından hoşlanıyormuşum, çocukken de öğretmene kendimi sevdirmek için uğraşırmışım daha benim hiç farkında olmadığım birçok düşüncesini ortaya döktü…

Bu olayın üzerinden çokça zaman geçti özür de diledi ama asla eskisi gibi olamadık. Başta nasıl böyle düşünür diye sinirlenmiştim ama zaman geçtikçe haklı bulmasam da daha iyi anlayabildim. Ben her zaman biraz daha ilgi çekiyordum ve sınav senesi stresinde muhtemelen son damlalar damlamıştı. Arada konuşsak da eskisi gibi olmamız mümkün değil, buna çok üzülüyorum. Anlatıp rahatlamak istedim. Umarım kimsenin arkadaşlığı bozulmaz.

Rumuz: Eski bir dost