Hayallerim aşkım ve e-kitap

Kağıt kokusu bambaşka bir şey. Elinde kitabı tutmak, kelimelerin altını çizmek, sayfaların kenarını kıvırmak... Bizim evin her yanı kütüphane. Kitaplardan arta kalan alanda yaşamaya çalışıyoruz. Kütüphanemiz canlı bir organizma gibi büyüyor gün geçtikçe. “Şuraya bir üçlü raf, buraya dik bir ikili, pek yer kalmadı ama kitaplar yine taştı, şuraya da bir ekleme yapalım...” Bir türlü rahata eremiyor kitaplarımız, bir de Uzay’ınkiler eklendi. Üçümüz birlikte kitaplara yer bulamama, eve başka hiçbir ek yapamama halinde debeleniyoruz. Uğraş Damla!

Bölünerek çoğalan kütüphanemin bir kısmını ofise taşıyorum. Bazı kitaplar var, aklıma bir şey takılıyor; bir araştırma için kaynak gerekiyor, biliyorum çözüm o kitabın içinde, peki kitap nerede, evde mi ofiste mi, öteki odada mı,salonda mı? Ara dur Damla!

Tatile çıkacağım... Bavula hangi kitaplar girmeli? Şunlar için yanımda olmalı; bunları en keyifli anımda okumam lazım; şunun birkaç sayfası kaldı, yanıma alırsam bitiririm. Bavulun yarısı kitap. Taşı Damla!

Sonra bir gün bir arkadaşım, hani bazı arkadaşlar seni senden iyi bilebilir ya, onlardan. Elinde bir paket. 35. yaş hediyem... Kindle! Nam-ı diğer e-kitap okuyucu. Ortalama bir kitap boyunda, ince bir kitap kalınlığında, hafif, içine iki kitap yüklenmiş bile. Hmmm, peki ya kâğıt kokusu ne olacak? Düşün Damla!

Rahata kolay alışıyor insan. Bir karış boyundaki e-kitabımla ilişkim hiç beklenmedik şekilde gelişmeye başladı.

E kitap neden iyi?

Ekran kendinden ışıklı değil, bu yüzden bilgisayar ya da tablet gibi göz yormuyor.

Notlar alınıyor, alınan notlar bir dosyada saklanıyor; büyük kolaylık!

Şarjı tam dolu olduğunda bir ay teklemeden çalışıyor! Bir AY!

Harfleri istediğim boyuta getirebiliyorum; gözlüğe gerek kalmıyor.

Dokunmatik ekranda bir parmak hareketiyle cümlelerin altı çizilebiliyor.

Wi-fi’ye bağlandığım anda her kitabı bir dokunuşla satın alabiliyorum.

Bir kere satın aldıktan sonra okumak için internete gerek yok.

Amazon’dan kitap alacağım diye haftalarca beklemek, kitap kadar kargo parası ödemek yok.

Kütüphaneme modül eklemek için çırpınma gereğim kalmadı... Artık yalnızca özel kitaplar kütüphaneme girecek.

Yanımda onlarca kitap taşırken yükten kolum ağrımıyor...

Daha ne olsun...

Diyeceğim o ki kâğıt kokusunu çok seviyorum; kapağında Sevgi Soysal’ın gülümsemesinin olduğu kitaplarımı da, her yaşımda yeniden okuduğum ve farklı renklerle, farklı yerlerini çizdiğim Attila İlhan’larımı da hiçbir şeye değişmem ama bu e-kitabımla mutlu olduğum gerçeğini değiştirmiyor. Biri olsun, diğeri olmasın değil, “Bunun da çok pratik, çok mantıklı tarafları varmış” keşfinin ifşası ancak...