Anne oldum ama anlamadım

HTHayat'ın en çok okunan yazarlarından biridir Elif Key. Onun yazılarını okumak için çarşambaları iple çeken çok kişi var; ben de onlardan biriyim. Elif’in geçen sene yazdığı bir yazı, (geçen seneye dikkat çekiyorum) yoğun olarak tartışılmaya, paylaşılmaya başladı son günlerde…

“Anne olmasaydın anlardın” başlıklı yazıda Elif inceden eleştiriyor zamane annelik stillerini; bir yandan da çocuksuz kadınların başına tebelleş olan “Neden anne olmadın, anne olmadığın için anlamıyorsun!” düsturunu gözler önüne seriyor…“Gitardan koşturarak çıkıp cimnastiğe giden, oradan Fransızca konuşsun diye eve çağırdığınız üniversite talebesi tarafından su ikram edilen çocuklarınızı görüyoruz. Demek ki siz bu yaştan olmayan bir CV’yi doldurmaya çalışıyorsunuz.

‘Yahu boşver, daha çok küçük be, bırak oynasın’ dediğimizde ‘Anne olunca anlarsın’ cevabını hızlı EFT’yle gönderdiğinizden susuyoruz” diyor Elif Key…Ve acımasızlıkla eleştiriliyor çoğunlukla…Söylemek istediğim şu: Ben, hayatını anne-çocuk yazıları yazarak kazanan bir insan da olsam Elif’e hak veriyorum…“Çekilin yolumdan ben anneyim” tadında yaşayan, kendini sadece çocuk üzerinden var etmeye çalışan ve bunu çocukların hayatları boyunca taşımak zorunda kalacakları bir yük olarak onların omuzlarını ağırlaştıran, proje çocuklar yetiştiren, hırslı anneler varlar…

Bunların varlığı, 5 çocuk doğurup bunu hiç de bir başarı gibi görmeden sessiz sakin yaşayıp giden annelerin varlığını değiştirmiyor. Yazıyı eleştirenleri daha sağduyulu bir okumaya davet ediyorum…