Akülü arabalar ile derdim var!

İstanbul’da yazlar; öğleden sonra güneşini zalimce çeken evimizde rahat geçmiyor. Her fırsatta en yakın parkta alıyoruz soluğu... En yakın parklar hep araba yolu mesafesinde... Parkın iyi yanı Uzay’ın ‘gazını almasında’! 3 yaşına yaklaşan erkek çocuğu ebeveynleri, nasıl da bitmez tükenmez bir enerji topuyla karşı karşıya olduklarını bilirler... 3 oda bir salon dört duvar söz konusu enerjiyi tüketebilecek ortam değil. İlla ki açık hava lazım, koşma yarışları, trambolinde nefessiz kalana kadar zıplamalar, tırmanma duvarları lazım. Aksi halde evdeki kütüphaneler tırmanma duvarı, yataklar trambolin...

Parklarda gözüme çarpan bir manzara var bu günlerde. Uzay yaşında çocuklar akülü arabalar ve motosikletler kullanıyorlar. Anne babalar peşlerinde ellerinde akıllı telefonlarla dolaşırken. Tüketimde sınır yok elbette, kim çocuğuna nasıl bir oyuncak alır söylemek haddime değil lakin bu akülü arabalara, motorlara gıcığım.

3 yaşında altında Mercedes arabasıyla gezen çocuk için öngörebildiğim 3 tehlike var. Birincisi şimdiye dair: Çocuk hareket etmiyor. Akülü araba bisiklet değil, bacakları çalıştırmıyor. Çocuk parkta koşup oynamıyor, zıplamıyor, kumdan kale yapmıyor... Tıpkı evdeki gibi ya da babasının arabasında arka koltukta oturduğu gibi hareketsiz. Direksiyonu sağa sola çevirmek haricinde bedenini kullanmıyor. Enerjisi boşlamıyor, bedensel koordinasyon gelişmiyor.

İlk arabamı 25 yaşında üç sene kredi ödeyerek aldım. Bulabildiğim en küçük, en ekonomik, en az benzin yakan arabaydı. Beni senelerce mutlu etti. Peki bu çocuklar büyüdüklerinde nasıl bir eşya ile, nasıl bir alışveriş ile tatmin olacaklar merak ediyorum. 3 yaşında son derece lüks bir araba sahibi olsam 6 yaşında jet uçak isterdim; 18’imde uzay mekiği ve bunlar olmadığı için depresyona girerdim; sanırım. Bu tamamen benim fikrim.

Son olarak da bizim oralarda (Kadıköy) yaz geceleri eğlencesi olarak kabul gören araba yarışlarını düşünüyorum. Kapışmak deniyor buna sanırım. Sahil yolunda çeşitli yerlerde toplaşan gençler arabalarını bağırttırarak hem kendi hem de çevredeki diğer herkesin can güvenliğini tehlikeye atan bir oyun oynuyorlar. Parkta akülü arabasıyla gezen çocuğu görünce bunlar geliyor aklıma... Bu çocuğun büyüyünce nasıl biri olabileceğini gördüğümü sanıyorum... Bu görüntü hoşuma gitmiyor...

Kimse kendini, yaşamını bana beğendirmek zorunda değil elbet lakin yaptığımız ufak tefek seçimlerle çocuklarımızın geleceğini nasıl etkilediğimizi görmemiz lazım. Akülü arabaları çocukların ne fiziksel ne de psikolojik sağlığı için hiç uygun değil bana kalırsa. Bazen her şeyin en pahalısını tedarik etmek en iyisi olmuyor çocuklar için. Yine de çocuk sizin, para sizin.