Rock grubu Manga’nın solisti, şarkı ve söz yazarı, prodüktör, yönetmen, oyuncu ve TV sunucusu... Ferman Akgül’den söz ediyorum. Akgül “Kendi içsel yolculuğumu anlattım” dediği ilk solo albümünü tamamladı. 10 Mart’ta EMI- Universal Müzik ve “06 Records” etiketiyle ön satışa açılacak olan Yürüyorum İçimde, 11 şarkıdan oluşuyor. 8’inin söz ve müziği kendisine ait. Albümle aynı adı taşıyan çıkış şarkısının klip çekimi Kilyos sahillerinde Anıl Tütüncüoğlu ve Ferman Akgül ortak yönetmenliğinde çekildi. Ben de klip çekimine dahil oldum. Soğuk bir günde çekilen klip arasında Ferman’ı yakaladım. Hem albümün detaylarını hem de içsel yolculuklarını anlattığı sıcak bir sohbet gerçekleştirdik. İşte size Ferman Akgül...

İlk solo albüm çalışman. Senden biraz bu süreci dinleyelim?

Albümün adı ve çıkış şarkısı Yürüyorum İçimde. Bu şarkı akrabamız Şevki Dinçal’ın şiiriydi, şarkı yapmaya karar verdim. Klibi de Kilyos’ta çektik. Kilyos çok sevdiğim bir yerdi artık mahallem de, buraya taşındık. Bu öyle bir albüm ki içimde yaşanan duyguları, gizli kalan yönlerimi ifade ettim. Kendimle yolculuğa, keşfe çıktığım bir albüm oldu.

Ne tür yolculuklar yaşadın?

Manga ile yaptığım şarkılardan çok farklı. Daha çok kişisel şarkılar oldu: Kendimle tartıştım, kendimin iyi ve kötü yönlerini keşfettim.

Kendinde neler keşfettin?

Neleri sevip sevmediğimi sorguladığım bir dönem oldu. Dürüst bir insanım ama etrafımın çok dürüst olmadığını da gördüm. Bu süreçte ne kadar iyi ve kötü yönlerimi dürüstlüğüyle ortaya koyabildim onları keşfettim.

Çocukluk arkadaşlıklarının saf ve temiz olduğu konusunda bir tweet atmışsın. Şu an yaşanılan arkadaşlıkların temiz olmadığını mı düşünüyorsun?

İnsanlar kariyer, iş derdine düştüğü için arkadaşlıklar daha zor kuruluyor. Ankara’da gençken yaşadığım arkadaşlıklar çok farklıydı. Şimdi onları bulamıyorum. Ne kadar güvenilir olduğu tartışılır. Arkadaşlıkların çoğu sahte. En çok yaşadığım dert; ben söze ve anlık arkadaşlıklara güvenirim ama devamı gelmez. Arkadaşımla bir yola girdiysem eğer onunla sonsuza kadar devam ederim, onu hiç satmam. Şimdi herkes birbirini satıyor. Güvenilirlik, dürüstlük, öznellik yıkılmaya başladı. Geçmişteki 15 yılım çok farklıydı şimdi daha farklıyım. Şu an daha dürüstüm. Ve kendimle hesaplaşıyorum. Bu albümde de bunu hissediyorum. Herkesin bir yargısı, çevresi var.

Peki bu hesaplaşmalar sonucunda bir sonuca vardın mı?

Varacağım... Nelere çok güvendim, neleri makyajladım bunlarla hesaplaşıyorum. Şimdi her şeyi doğal ve içten göstermeye çalıştığım bir dönem. Çok büyük laflar etmek istemiyorum ama çocuğum oldu ve artık bir babayım. Göstermesem de 40’lı yaşlarıma yaklaşıyorum. (Gülüyor.) Enteresan bir dönem yaşıyorum.

Yaşlanmak korkutuyor sanırım...

Korkmuyorum, heyecanlandırıyor. Manga ile güzel bir 25-35 yaş dönemi geçirdim. Müthiş bir deneyimdi. Şahane turneler, partiler yaşadık. Şimdi hayatı, müziği sorguluyorum. Bu da eğlencenin başka bir formatı benim için. Eğlenmek dediğim şey de keyif almak.

‘Manga dürüst bir evlilik’

Bir yandan solo bir yandan da Manga ile yola devam ediyorsun. İkisini karşılaştırırsak ne tür farklar var?

Çok yönlü şarkılar yapıyorum ve bu şarkıların kaybolmasını istemedim. Bunlar çok kişisel, pop şarkılar. Bunları Manga’da yapmak çok mümkün değildi. Bir yere vermeyi, satmayı da düşünmedim. Solo albümü çıkartırken bu ay içinde Manga’nın albüm kayıtları da başladı. Seneye bir albüm çıkacak. 15 yıldır Manga var ve süreçte kendi başıma karar verip kendi yolculuğuma çıktığım çok az zaman oldu. Bunu grubuma zarar vermeden deneyimlemek istedim. Manga ailemin yanında dünyanın en önemli şeyi. Çünkü o da benim bir ailem. Bu albüm, onları bir kenara atıyorum demek değil. Hiçbir zaman dağılmayacağız. Kişisel olarak hepimiz yaştan ötürü zamansal bir yolculuk yapma isteği duyuyoruz. Benim olduğu gibi onların da yolculukları var. Manga dürüst bir evlilik. Boşanma olmadan devam edecek. Çoğu grup bunu beceremiyor.

Sence solo albüm grupların kaderi mi?

Müzik olarak, kültür olarak Batı’dan besleniyoruz. Batı müziğini dinliyoruz ve gelişip gruplar kuruyoruz. Oradaki sanatsal, müziksel algıyı benimsiyoruz fakat yaşayış olarak farklı bir çerçeve çiziyoruz. Ne mesela? Oralarda birçok grubun solo albümü var. Birbirlerine zarar vermeden yürütebiliyorlar. Bizim burada grup üyelerinden biri solo çalışma yapamaya başladığı zaman “Grup dağılacak mı?” gibi dedikodular çıkıyor. Sonunda bazı gruplar dağılıyor bazılarıysa devam ediyor. Manga da bunun en iyi örneklerinden olacak.

Türk rock müziğiyle ilgili sanırım birçok şikâyetin var. Bunlardan bir de arabesk tınılarının müziğe dahil edilmesi...

Türkiye’deki her türlü tınıyı, müziği alıp rock müzikle yoğurmamız gerek. Ama bunun da sınırları olmalı. Arabesk ya da başka bir tarz, düzgün bir şekilde girmeli müziğimize. Eğer damar yapacaksa bunun da bir sınırı olmalı. Burada kendimizi tutmamız gerekiyor. Rock gruplarının bazı sözlere, tınılara zaman zaman dur demesi lazım. Arabeski çok severim ve dinlerim. Bırakalım da arabeski kendi sanatçıları yapsın.

Arabesk demişken ülkemizde sokaklarda, metrolarda çok farklı sokak müzisyenleri var. Senin de sokak müzisyenlerine olan ilgini biliyorum. Onları nasıl değerlendiriyorsun?

İstiklal Caddesi artık bambaşka bir çehreye büründü. Sokak müzisyenleriyle ilgili program çekerken çok farklıydı şimdi çok farklı. Kültür olarak çok değişti. Bunun yanında kendi sokak müzisyenlerimizi çok az gördüm. Sokak müziği yapmak büyük bir cesaret işi. Egonuzu en aza indirgeyip yapmanız gereken bir iş. 10 kişi dinleyecek ama birçok kişi de sizi umursamadan geçip gidecek. Belki de biz o konuda yabancı müzisyenlere göre cesaretli değiliz.

Bu dönemde meşhur olanların piyasaya kolay girdiğini mi düşünüyorsun?

Bir sosyal medya fenomenini ya da bir şarkıyla meşhur olmayı yadırgamıyorum. O çağın bir gereği. Ama ondan sonrasını nasıl devam ettirebiliriz, bunun düşünmemiz lazım. Daha çok çalışan müzisyenler, sanatçılar hayatta kalabilecek. Herkes bir gecede meşhur olsun bunda sıkıntı yok ama ondan sonrası nasıl gelecek? İşte onlar vakit kaybı.

Röportaj: Mehmet Emin Demirezen

Fotoğraf: Erdem Şahin