Hangover’ın yıldızı Bradley Cooper (38) yakışıklılığı ve güzel sevgilileriyle tanınan bir aktör. People Dergisi’nin “Yaşayan en seksi erkek” seçtiği Cooper’ın aşk defteri epey kabarık. “Bridget Jones” Renee Zellweger’den sonra en son Avatar’ın yıldızı Zoe Saldana’dan da ayrıldığı haberleri manşetteydi. Cooper, 21’inci yüzyılın Don Juan’larından biri gibi gösterilse de benim karşımda ciddi,mütevazı ve aday gösterildiği ödüllerden dolayı gurur dolu bir adamvardı. Buluşmamıza da Uluslararası PalmSprings FilmFestivali vesile oldu.

2013, Amerikalı aktörün şanslı yılı. Zira son filmi “Silver Linings Playbook” (Umut Işığım) Oscar’da ortalığı yıkabilir. En iyi film, yönetmen, aktör, aktris, uyarlama senaryo, yardımcı erkek ve kadın oyuncu dallarında Oscar’a aday gösterilen filmiyle Bradley Cooper, sinema sektöründe çok aranan bir isme dönüşecek. Filmde hastaneden ayrılmış bipolar bozukluğu olan bir adamı canlandıran Cooper, topluma adapte olmaya çalışıyor. Başrolde, Cooper gibi en iyi başrol oyuncusu adayı gösterilen Jennifer Lawrence eşlik ediyor. Kadroda Robert De Niro da var.

Sinema aşkını babası aşıladı

Sevgilisinden ayrıldıktan sonra ödül törenlerine yalnız katılan Bradley Cooper, “Artık yanıma annemi alacağım” diyor. Charlie ve Gloria çiftinin oğlu olan Bradley, Philadelphia yakınlarındaki bir banliyöden bugünlere geldi. Sinema aşkını ona aşılayan babası ticaretle uğraşan bir adam. Bradley, “İşten gelir, beni ve kız kardeşimi sinemaya götürürdü. Sinemayı çok etkileyici bulurdu” diye anlatıyor.

Yine de ailesi eğitimine önemvermesini istemiş. Bradleymükemmel seviyede Fransızca öğrenmiş. Bu sırada para kazanmak için seçmelere katılıyor, küçük roller alıyormuş. Bir gün “Sex & The City” yapımcılarından telefon almış. Sonrası bildiğimiz Hollywood hikâyesi... Cooper bugün Hollywood’un en çok kazanan aktörlerinden.

Ve çok iyi görünüyor. Ama kariyerinin ilk günlerinde böyle değildi. Alkol ve uyuşturucu sorunu vardı. Hollywood’da “kafayı bulmanın” sakıncalarından girdim lafa. “Dikkat etmezseniz, eğlencenin dozunu kaçırmak ve şöhrete kapılmak hayatınızı mahveder” dedi.

“İşte bu ruhu seviyorum”

Bradley şanslı. 1990’lı yılların sonunda, zor zamanlarında ailesi ve arkadaşları yanındaydı. Şeytanı hayatından kovdu ve 2005’te “Davetsiz Çapkınlar” filminde Owen Wilson’la birlikte rol alarak yıldız aktörler sınıfına girdi. Peki bu dönüşümonun için ne ifade ediyor?

Bradley, “Olay yıldız olmak değil aslında. Benimderdim oyunculuk yapmak, iyi bir ekiple çalışmak. Mesela son filmdeki hikâye yönetmenimiz David için ayrı bir önem taşıyordu. Hayatından parçalar taşıyor çünkü. Aynı şekilde Robert De Niro’nun da benzer bir durumu var. Haliyle bu filmin ben, Jennifer Lawrence ve diğer tümoyuncular için ayrı bir önemi var. İşte ben bu ruhu seviyorum” diyor. Ama Bradley yıldız olmanın nimetlerinden de faydalanıyor. “Hangover 2”den 15milyon dolar kazandı. Bu konuda “Evet kazanıyorumve bu bana gerçekten içime sinen filmlerde rol alma özgürlüğü tanıyor. İlla yüksek bütçeli filmler olacak diye de bir şey yok” diyor. Ama ben bu tanıdık Hollywood cümlelerinden sonra anlattıklarından etkilendim: “Malamülke pek önem vermiyorum. Özel, pahalı şeyler satın alan tiplerden değilim. Geldiğimyeri unutmuyorum. Bu yüzden yardımlar yapıyorum; zor durumda olan kimselere ev satın alıyorum.”

“Kişilikli, enerjik kadınlar...”

Konuşmanın sonunu özel hayatına ayırdım. Ama doğrudan da soramadım. “Sence kadınlar nasıl erkekler arıyor” diye sordum. “Gerçek, güçlü adamlar arıyorlar; her şeye evet diyenleri değil” diye anlatıyor. Belli ki kendisine de referans veriyor. “Peki“ dedim “Bu güçlü, gerçek erkekler nasıl kadınlar arıyor”? Anlamış olacak, gülümsedi: “Kişilikli, enerjik kadınlar. Güçlü, kimi zaman inatçı erkeklerle başa çıkabilen kadınlar.

“Çok mahcup oldum”

Palm Springs Festivali’nde ödül almak Bradley için beklediğinden çok daha anlamlı oldu. O gün 38’inci yaş günüydü. Filmin yönetmeni David O. Russell sahneden Bradley’i gösterdiğinde yaklaşık 2 bin kişi “İyi ki doğdun Bradley” diye bağırmaya başladı. Ertesi gün konuştuğumuzda “İnanılmaz bir andı. Çok mahcup oldum” diye anlattı.

Röportaj: Daphne Barak