Sezen de vazgeçti bu sevdadan. Aklıma bile gelmiyor artık. Yüreğimi ne yapsın. Belki de yeni şarkılara geçmek lazım. “Belalım”, “Keskin bıçak”, “Gidiyorum”, “Seni kimler aldı?” olabilir. Belki de “Vazgeçtim” iyi gelebilir. Ya da “El gibi”, “Unuttun mu beni?" de olabilir. Hiç olmadı, "Sen ağlama” iyi gelecektir.

“Y.A”ya belli bir zaman tanımış. O zaman sonuna kadar ne yapacaksa artık, ona göre "tamam" ya da "devam" diyecekmiş. Ocakta pişmeyen güneşte pişer mi? Mucuk mucuk aylarında filizlenmeyen aşk, "sen orada, ben burada" zamanlarında mı çiçek açacak? Hiç duymadın mı? “Gözden uzak olan gönülden de uzak olur.” Bir de bana “Senle artık olmaz” diyor. Bu beni çok incitiyor. Benim aylardır haykırışlarımı duymuyor herhalde. Sadece onun iyi olmasını, üzülmemesini istiyorum. Mutlu olsun istiyorum. “Y.A.” ile kirlettiği teni onun ya da bir başkasının olsun. Bana paha biçilmez yüreği yeter. “Y.A”nın ve diğerlerinin kıymetini bilmediği yüreği. Bana dostluğu, arkadaşlığı, insanlığı yeter.

Aynı ortamda, aynı masada, aynı şehirde bile olsak yeterli. Aynı yatakta olmak istemem artık. O siyah çarşaf takımıyla birlikte çöpe attım ben bu hissimi. Artık o ten bana haram. O ev, o yatak, evde yalnız ise eve gitmek bana yasak. Yeni mutfak, efsane üçlü salıncak da artık bana uzak. Şartlı salıverilme olabilir, anne baba evde ise.

Yüreğim soğumaya devam ediyor. İçimdeki ateş kora doğru gidiyor. Çok tedirginim. Üzülüyorum, korkuyorum. Çok karışık duygularım. Ufukta kara kara bulutlar. Hava serin, puslu. Hanidir, güneş tamamıyla kendini göstermiyor. İçimdeki sıkıntıyı atamıyorum. Sebebini bilemediğim için, sonucunu da tahmin edemiyorum. Sonu hayır olur inşallah.

26.09

Meserifi