Eşimi çok seviyorum. Bir sevgili olarak gayet iyi... Eş olarak da iyi olmaya çalışıyor. Ama onu bir baba olarak düşünemiyorum! Özellikle de akrabalarını düşününce eşimin o aileden nasıl çıktığına şaşırıyorum. Şimdi evliyken çok iyiyiz ama ya ileride iyice akrabalarına benzerse? Babası ve amcalarına bakıyorum ve hiçbiri de aile babası olarak iyi sayılmaz… Hepsi işlerinde başarılı ama ailelerine ilgisiz. Eşim çok eğlenceli bir insan. İyi bir arkadaş. Ama baba olacak bir tip değil…
“Evlenirken aklın neredeydi?” diyebilirsiniz ama itiraf edeyim ki çocuk yapmayı ben de pek düşünmüyordum. Şimdi ise artık anne olmak istiyorum ama bunu ona söyleyemiyorum. Çocuk yapma fikri çok uzaktı ama ben artık bir bebeğim olsun istiyorum. Evlilik çok sorumluluk isteyen birşey. Eşim evliliğin getirdiği sorumlulukları bile zaman zaman kaldıramıyor. Ona tepki gösterdiğimde üzülüyor, bir şeyler yapıp toparlamaya çalışıyor. Beni sevdiğini ve evliliğe hala alışmaya çalıştığını görüyorum. Zaman zaman bu yüzden de düşünüyorum, acaba hep sevgili kalsa mıydık diye... Yine de günler geçiyor ve ben çocuk istemeye başladım. Bir gün bir aile babası haline gelebilir mi emin değilim. Sanki hep babasına ve amcalarına benzeyecek gibi... Kendimi anne olarak hayal edebiliyorum ama hayallerimde eşim maalesef yok!
Rumuz: Annelik içgüdüsü
Yorumlar
3 yıllık evliyim ve kayınvalidemin yaşıyorum eşim tek çocuk babası ile görüşmüyor sırf annesini terk etmiş diye evliliğimin ilk birinci ayında annemin evine döndüm kayınvalidem tanımadığım birini bana dost tutmuştu.cok kötüydüm.sonra ben evime dönünce kayınvalidem hastalanmış ameliyat olmuştu eşim bana karşı yumuşadı ve annesinin bana iftira atıp evliliğimi bitirmek istediğini fark edip bana geri döndü.bir kaç ay flört eder gibi benimle dışarda buluşup görüştü tam 10 ay sonra yeniden bir araya geldik ve 2 yıldır da birlikteyiz.ama nasıl mı evde hizmetçi gibiyim sanki köle eşit gibi yaşıyorum...
12 yıllık evliyim 11 yaşında bir oğlum var oğlum Bu yaşına gelene kadar ve 5 sınıfa geçene kadar ben baba olmanın tam olarak nasıl bir şey olduğunu henüz şu an yeni anlıyorum 5 yıldır oğlumuza kardeş olsun istiyoruz ama bir türlü nasip olmadı hala çok istiyoruz inşallah kardeşi olur.
Evlilik emek ister fedakarlık ister. Annelik doğuştan verilmiş bir lutüf. Ama babalık sonradan öğrenilir. Kesinlikle çocuk yapmalısınız dünya ya ne için geldiğinizin sebebidir anlayacaksınız. Eşinize gelince çocuksuz ev meyvesiz ağaca benzer. Eşiniz sizi ve evladınızı koruyup kollayacaktır eminim. Çünkü aile olmak bunu gerektirir. Hem yeni nesil bu konuda çocuklarına daha iyii davranıyor sevgiyle bakıyor. Siz Anneliin vermiş olduğu mutluluğu tatmalı eşiniz de bunu görmeli hem bir kadın babası için çocuk doğurmaz kendisi için yapar geç kalmayın...
YAZIKLAR OLSUN SANA
Sanada
kocanda para var mı ?yazmamışsın.maddi durumu var ki evlenmezsin ?para herşeyi halleder. gerisi teferruat
Böyle hissediyorsan sakın yapma. o adamdan kesinlikle baba olmaz. 21 yıl once yanı seyi hissediyordum . Hamile kaldım. Endişelerimi anlattım ona. Yalvardı ağladı harika bir baba olucam senden cok ben bakıcam diye. Sonuc o hiçbir sorumluluk almazken ben tek basıma bir çocuk buyuttum . Üstelik ben çocuk buyutmekle musgulken o onune gelenle fingirdedi ve oğlumuz ile nerede ise aynı yasta bir kız için evi terk etti. Sorumluluk varsa vardır sonradan oluşan gelişen bir sey değildir.
şimdiki kızlar getir yiyeyim getir gezeğim, annemler gelsin sizinkinler gelmesin yemeği sen yap cocuga sen bak anne su getir baba cay getir modunda bazı anneler damadın yanında kızına yemek yedirmeler (hasta falan değilken) evine misafir gelen babasından çay istemeler özgürlük diye diye bayanlarda erkeklerde durması gereken yeri unuttu bu çocuklar içinde ebevenler içinde aynı
sen bi kendine bak ılk önce bu nasıl bi patavatsız davranış . suç biz erkeklerde size değerinizden çok verdikçe böyle kendinizi kaf dağında sanıyorsunuz işte hata sizde degil bizde. kimse hint kumaşı degil yallah der giderim umrumda olmaz.
Peki çocuğu kimden yapmayı düşünüyorsun!.?
adama çocuk yapamaz demiyor. baba olacak kapasite yok diyor. başkasından çocuk yapmak gibi bir niyeti yok müsterih olun :)
SİZ KUSURSUZMUSUNUZ Kİ EŞİNİZİ ELEŞTİRİYORSUNUZ.BU DÜŞÜNCE YOZLAŞMIŞ VE DEJENERE OLMUŞ BİR TOPLUMUN TESİRİ OLARAK SİZDE TAZAHÜR ETMİŞ.SİZ TV İZLEYİN TELEFONLA OYNAYIN EVLİLİK SİZE BİR BEDEN BOL GELMİŞ...
Yaşanmamış bir duygu için yorum yapamasın sen onla bu kadar mutlu olacağını tahmin edebilir miydin? bilemezsin önemli olan onun ne istediği eğer o bunu gerçekten isterse yap, yok istemese bu riske girme.
3 sene önce bende öyle düşünüyordum ve sonuç boşandım.Sorumluluk kaldıramayacak erkekler baba yapılmamalı.Şu an bi erkekte aradığım en önemli kriter sorumluluk ve güven duygusu
her çocuk rızkıyla gelir diye diye 5-6 çocuk yapıp hiçbirine düzgün eğitim vermeyip geri zekalı nesiller yetiştirdiniz ve bu sebepten yetiştiremediklerinizin çoğu kadınları insan olarak görmüyor zulüm ediyor, öldürüyor ya hırsız oluyor ya sapık oluyor. Siz hiç 6 kardeşli aileden 6 sının da eğitimli olduğu bir aile gördünüz mü? Rızık kavramı sizin anlattığınız gibi bir şey değil. At gözlüğü takmış kafalarınıza din kıyafeti geçirdiğiniz dinde yeri olmayan tv lerden öğrendiğiniz din zannettiğiniz safsataları insanlara sanki nasihat veriyormuş gibi anlatmayın. Siz hayatınızdan memnunsanız bu...
evet gördüm. biz 7 kardeşiz hepimizde eğitimliyiz. hatta aramizda proflar bile var.
Bu kafayla senden de anne olmaz zaten; boşver yapma en güzeli...
Belki oda seni anne olarak düşünemiyordur
Çocuk olmadan hiçkimse baba olamaz babalığı öğrenemez. Babalık sonradan öğrenir, eşi ona öğretir. Bahsettiğiniz aile yapılarına bakın genellikle annelerin babaları konumlandırmadından kaynaklanıyor
O zaman adama da yazık otur konuş ve ayrılın .Boşanın. Onumla o zaman sevgili olarak görüşmek istersen çıkma teklif edersin
Sen kimsin seni kim yargılasın. Öyle bir yazmış ki oturup adamın otobiyografisini çıkarmış. Hadi o adamdan baba oldu ama senden anne olur mu. onuda bir oturup düşünmek lazım.
yanlış düşünüyorsunuz. Çocuk evin neşesidir. mutlu bir aile için zaman kaybetmeyin. Her cocuk rızkıyla gelir.
çok iyisin :)
Bu kendini ne sanıyor.Evliliği eğlence anlıyor.Kendini ona buna gezebilecek birisi olarak gördüğüne göre bu işin adını koymayı unutmuş gibi.
merhaba,ben de 10 aylık evliyim ve eşimden çocuk yapmak istemiyorum. dediğiniz gibi arkadaş olarak,sevgili olarak çok iyiyz ama ondan çocuk yapmak istemiyorum. ailesini sevmiyorum. eşimin tipi babasına benziyor ve çocuğum da o insanlara benzer diye çok korkuyorum. eşim iyi bir insan ama çocuk gibi. ailesi çok farklılar kültürlerimiz uyuşmmuyor hiçbir şekilde evet kötü insanlar değiller ama ben hiçbirini sevmiyorum beni çok üzüp kırdılar. şimdi anne olmak istiyotum 25. yaşım bitiyor ama kocamdan çocuk yapmak istemiyorum. ne yapacağım bilmiyorum. kayınbabamla ve onun ailesi ile birliktelik...