Kendi hayatımı düzene sokmaya çalıştığım yetmedi şimdi bir de en yakın arkadaşımınkiyle uğraşıyorum... 3 yıllık ilişkisini bitirdiğinden beri ruh sağlığının ve mantığının pek yerinde olduğunu söylemem çok güç. Olur olmadık kişilere kısa süreli aşık oluyor, aşırı özgüvenli davranıyor ve eminim ne yaptığını kendisi de bilmiyordur...

8 senelik arkadaşımla yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez, kendisi için "ruh eşim" desem yeridir. O kadar nahif biridir ki kendisi bu sergilediği davranışlarına akıl sır erdiremiyorum. Sevgilisinden ayrılmak onu fazlasıyla üzdü ve sarstı. Gerçekten birbirlerine aşıklardı fakat olmadı mı olmuyor işte. Birbirlerini yıpratmaya başladıklarını anlayınca ayrıldılar. Şıpsevdi bir insan değildir, bu 8 yıllık arkadaşlığımız sırasındaki tek sevgilisiydi onun. İşte ayrıldıktan sonra değişti bu huyu, bambaşka huyları gelmeye başladı yerine.

5 yıldır özel sektörde bir şirkette çalışıyor. Çok şükür işinden gayet memnun, maaşı yerinde. Son zamanlarda o da bazılarımız gibi evden çalışıyor. Neyse bu işin önemsiz kısmı. Arkadaşımın şirketi evden çalışma sistemine geçmeden önce yeni bir eleman almışşlar. Arkadaşımın anlattığına göre çok yakışıklı, esmer ve uzun boylu bir çocukmuş. Arkadaşımla aynı departmanda çalışmaya başlamış ve işleri konusunda departmandakiler çabuk ayak uydurması için yardım ediyorlarmış. Çocuğun daha geldiği gün hemen anlattı bana çocuğu. Boyu posu bilgisinden çocuğun resmini çizebilecek hale geldim neredeyse her gün dinlemekten. İlk başta iyi olabileceği düşündüm, sevgilisini unutması için belki iyi gelir ve çokiyi anlaşırlar belki diye düşündüm. 2 gün sonra nişanlı olduğunu öğrendi. Buna üzülür ve vazgeçer diye düşündüm, hatta teselli etmek için eve geldiğinde neler söylemem gerektiğini planladım kendi kendime. Asla düşündüğüm gibi olmadı durumlar. Bu sanki adamın hayatında kimse yokmuş gibi kendi kendine hayaller kurup kendini çocuğua kaptırmaya başladı. Ağzından çıkan her sözde çocuğun ismini, yaptıklarını ve davranışlarını duymaya başladım. En yakın arkadaşım olmasa çok net tavrımı koyardım ortaya ama ruh halini de bildiğimden yapmam gerektiği gibi davranamıyorum.

İş yerinde adama olan ilgisini hissettirmesinden çok korkuyorum. Onun kendisine karşı ilgisinin olup olmadığını sordum, böyle bir şeyin olmadığını söyledi. Bu durumdan oldukça mutlu oldum. Bu hayalden vazgeçmesi gerektiğini ve sadece ruh halinden dolayı böyle davrandığını bir gün oturup açık açık söyledim ama fayda etmedi. Adamın bu durumdan rahatsız olup ilişkisine zarar gelmesinden korkuyorum. Tabii ki arkadaşımın kendine verdiği bu ruhsal zarar da beni çok üzüyor ama onun öncesinde bu duruma bir el atmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Ne yapmam gerektiğini bilirsem her şey daha güzel olacak ama...

Rumuz: Melek