Çocuklar resim yaparken kalem, defter, silgi değil aynı zamanda ne düşündüğüdür önemli olan. Resimde kullandığı renklerle neyi ifade etmeye çalıştığı… Renklerin dilini öğrenmeli. Öğrenirken aslında mavi gövdeli bir ağacın gölgesinde dinlenen kırmızı bir aslanın hikayesini resmederken nasıl hayal kurabildiği, gövdesi mavi olan bir ağacın ve kırmızı bir aslanın çok da ezber bozmadığını anlatan o hayalini savunan cümleleri daha önemli.
Hepimizin müzik dersinde flütle, “Daha dün annemizin kollarında yaşarken” şarkısı ile tanıştığı o anı yaşarken yanlış notaya bastığında farklı şeyler de çalabileceğini bilmeli. Çocukların okulda uslu olmaları, derste öğretmeninin sorularına güzel cevaplar verebilmesi tabii ki önemli ama "Bugün okulda iyi vakit geçirdin mi?”, “Derste öğretmenine güzel sorular sorabildin mi?" diye çocuklarla konuşmak daha önemli.
Çocukların teneffüs zilinin heyecanı, pek çok soracağı soruları, pek çok sorunun cevaplarını, birçok şeyi merak etmeleri, heyecanla anlatacak şeylerinin olması, illa konuşması ve paylaşması ama mutlaka gülmesi ve onunla birlikte vakit geçirirken beraber gülmeyi öğrenmesi daha önemli. Çocuğunuzla güne beraber bir başlangıç yaparken elinden tutarak okula götürmek ya da gideceği yolu öğretirken “Sen benim çocuğumsun ama artık çocuk değilsin” hissini verebilmek daha önemli.
Oysa okuldaki öğretmenler ilgilenir her çocukla. Okul ise dünyaları serer minik beyinlere. Kalem, defter, silgi de verir. Konu bu değil. Konu çokça ilgi ve onların hayalleri ile büyümeleri. Büyüdüğünde okul yıllarını hatırlamakta zorlanmayacağı anıları olsun.
Çocukların zihnindekini sergileyebileceği, çalışabileceği, yazıp çizebileceği ve asla gözetlenmeyeceği "Hani bakayım ne yazdın? Ne çizdin bugün?”, “Aa ama olmamış bu”... Denmeyeceği özgür bir alanın olması daha önemli. Kalemler, kağıtlar, kitaplar, dergiler bunlar için özel bir alan. Sevdiği yazıları, aldığı notları, beğendiği resimleri asabileceği özgür bir alan.
Tabii kimin evi ne kadar müsait, imkanlar ne ölçüde ve ne kadarına sabredebiliyoruz bilinmez. Fakat imkan tanıyın çocuklara. Evin bir köşesi, 3-5 çekmece, pano gibi kullanabileceği bir duvar köşesi yani her şey olduğu kadar. Bütün mesele zemini hazırlamak. Müdahale etmeyin, ona eşlik edin yaptığı işe saygı duyun ve keyfini çıkarın.
YORUMLAR