Yüzyıl olmadı belki bu dünyaya geleli ama bir yüzyıl sonra adımız dahi anılmayacak… Hiç düşündün mü bu yönüyle hayatın sayfalarından silinip süprüldüğünü..? Geçtiğin sokaklar, sevdiğin caddeler oturduğun kafeler, yerleşip bağlandığın şehrinin bile bir bir silineceğini.

Adı bile kalmayacak.

Çok büyüttüğün dertlerin de silinecek, o çok arzuladığın hayattan da bir gram dahi kalmayacak bu dünyada… O yüzden çok da önemseme, gözünde büyütme başına gelen dünyalık halleri,

İnan kalmıyor kalmayacak. Adın gene silinecek bu dünyadan diyorum. Bir asır sonra adını zikreden bile kalmayacak. Senin şu an düşünmekten yola koyamadığın hayatın var ya, yüreğine yük ettiğin meselelerin,

Hepsi geçecek. Şu an belki birileri üzmüştür seni, birisine kızdın, belki biraz kırgınsın en sevdiğine ya da kim bilir kime küsmüşsündür de haberi bile yoktur… Çıkmazdayım dediğin yerdesin belki. Allahım çok arada kaldım dediğin yerdesin… Karar veremiyorum dediğin noktadasın belki. Sabır! diye feryad-ı figansın belki… Hepsi insani, hepsi hepimizin başından geçen, doğal seyrini bulan şeyler.

Ama sana hatırlatmamı mazur gör ki; olmuş olanlarla ve olacaklarla beraber, hepimiz geçip gideceğiz bu diyardan. Rahat ol. Emin ol. Kendin ol ve kendine çok çok iyi bak olur mu?