“Yapamazsın” diyecekler hep. Aşık olmak isteyeceksin “Sen yalnızlığa alıştın imkanı yok” diyecekler. İş kurmak isteyeceksin “Sen zora gelemezsin” diyecekler. Bir araba hayal edeceksin “gücün yok” diyecekler. Yeri geldiğinde kahkaha atacaksın “Deli misin?” diyecekler. Susturmaya çalışacaklar. Yeri geldiğinde hüngür hüngür ağlayacaksın düştün zannedecekler. Kendine olan inancına sımsıkı tutunacaksın onlar inandığın yerin zedelendiğini sanıcaklar. Başaracaksın "torpilli" diyecekler.

Belki hayatını küçük bir evde minimalist yaşayarak geçireceksin. Onlar, güce ve başarıya tırmanamadığı için zannederek yaşayacaklar bu hayatı ama insanlar şunu unutuyorlar: Seni tanıdıklarını zannediyorlar, o tanıdığı kalıp üzerinden seni dinliyor ona göre de yorum yapıyorlar ve sen anlamıyorsun bile onun ne üzerine yorum yaptığını… Çünkü onun kafasındaki sen başkasın…

Halbuki sen geçen seneki sen değilsin. 3 yıl önceki sen hiç değilsin. Bugün başkasın ve sen kendini geliştirdikçe yarın daha başka biri olacaksın. Bu hayatta farkında olduğun her şey sana kendini korumayı kendini savunmayı gerçekleri görmeyi doğruyu ve yanlışı ayırt etmeyi öğretiyor her geçen yıl öğrendikçe kendini geliştirip eğittikçe değişime açık bir kişiliğin olacak.

Bunu insanlar görmeyecekler. Kabul etmeyecekler. Zannedecekler ki sen aynı saflıkta, aynı cahillikte kalacaksın. Eskisi gibi seni kandıramayacaklar, ikna edemeyecekler. Onlar zannetme üzerine kuruyor hayatı. Oysaki sen onların gördüğünü yaşamıyorsun ki…