Bunu annemden hiç beklemezdim!

Merhabalar,

Annem ve babam ayrı yaşıyorlar. Ben 22 yaşındayım ve üniversite son sınıf öğrencisiyim. Annem tek yaşıyor ve ondan asla beklemeyecegim bir durum ile karşılaştım. Annemin birçok erkekle cinsel sohbet ettiğini yakaladım; bunu dünyada herkesten beklerim ondan beklemezdim. Ciddi düşündüğü bir erkek ile bu tür şeyler görsem belki içime gömerdim ama birçok erkekle mesajlaştığını gördüm. Çok çaresizim, ne yapmam gerekiyor?

Yeşim Tijen'in cevabı:

Bugün konumuz internet dünyası ve ben “SEV KARDEŞİM” diyerek yazıma başlayacağım.

"Sev kardeşim, elini ver bana

Bak kardeşim, neşe getirdim sana

Al kardeşim ye, iç, gül, oyna"

Hatırladınız mı bu şarkıyı? Aslında herkesin internet dünyasındaki varlığıyla birbirine sevgiyi, dostluğu, kardeşliği yaşatması gerekirken aşkı, aldatmayı, cinselliği, kandırmayı lütfen tabirimi mazur görün boynuzlanmayı yaşatacağı kimin aklına gelirdi? Sanırım hiçbirimizin. Bazı insanların içinde uyuyan bir canavar varmış ve internetle o canavar uykusundan uyanmış. Kadını, erkeği aşka aşık olmuş, cinselliğin peşinden koşar olmuş. Meğer bazı insanlar nasıl da hazır bekliyormuş. Hurra internette aşk yaşamaya... İnternet mi insanı bozdu yoksa bazı insanlar zaten bozuktu da internetin sağladığı avantajların da yardımıyla su yüzüne mi çıktı bilemiyorum. Halbuki herkesin birbirini kucakladığı, sevip saydığı günler çok eskilerde değil. İnsanların birbirine, cinsiyetine odaklanmadan insan olarak baktığı günlerden bu günlere gelmek ben yaştakilerce hala kabul edilebilir değil. Neden cinsiyet ön planda? Birbirini hiç tanımayan insanlar sosyal paylaşım sitelerinde bir şekilde arkadaş olduklarında neden hemen eller ovuşturuluyor? Hemen massenger’dan konuşma isteği yollanıyor. Ne konuşabilir ki tanımadığı insanlarla. Kendi adıma benim paylaşımlarımı okuyan veya okumayan ama beğenen kişilerin paylaşımlarıma yaptıkları yorumlarında bana kardeşim vs. diye hitap ettiklerinde o kişiye saygı duyuyorum. Beni o kadar mutlu ediyor ki o kardeşim sözleri, işte diyorum insan... Hala insan kalabilenler var, inanın yanlış anlaşılmamak için bir beğeni yapmaktan bile kaçınıyorum taa ki uzun süre paylaşımlarından az çok bir fikir sahibi olana dek. Bu hale kim getirdi bizleri? Sadece bazı erkekler mi tabii ki hayır buna bazı kadınlar da gevşek duruşlarıyla meydan verdi. Görülmediklerini düşünerek rahat rahat konuştular, yaşanacaklar yaşandı sonra başka başka aşklara koştular ve bunun adı şimdilerde aşk. Cinselliğin bu çağda adı aşk oldu. Hey cinsellik, sen nelere kadirsin...

İnsanların karşılanmamış ihtiyaçları vardır. Evlidir, mutlu değildir, evlenmiş sonra ayrılmıştır bu karşılanmamış ihtiyaçları gidermek için internet dünyasını fırsat olarak görüp kullanmak bana göre aciz insanların tercihidir. Bu ihtiyaçları burada konuşarak, oynaşarak, güzel sözler söyleyerek veya duymaya tenezzül ederek ancak kendinizi kandırırsınız. Kişilerin sevme sevilmek ihtiyacını buralardan gidermeye çalışmak yerine kendilerine oyalanacak, meşgul olacak bir şeyler bulmaları bunlarla meşgul olarak ruhen daha sağlıklı olacakları kesin. Sahte sevgilerin içinde olarak kaybolmak yerine, gerçek bir şeylerle meşgul olup, üreterek daha yapıcı ve mutlu olmaz mı insan? Pekala olur ama işlerine gelir mi bilmem. Yalandan da olsa sevilmek, güzel sözler duymak... Ortada gerçekten bir aşk varmış gibi onun peşinden koşmak, kovalamak veya kaçmak. Bu daha cazip geliyor sanki bu insanlara. Kendilerini mahsusçuktan mutlu ediyorlar. Çünkü internet dünyasında her şey -mış gibi. Sevgilerde bir varmış bir yokmuş...

Sevgili okurum anneniz anne olmasının haricinde, özünde bir insan. Anneliğinin altına sakladığı, ortaya koyamadığı bir de kadınlığı var. Ruhen, bedenen ihtiyaçları var. Onları kendince gizli yaşamaya çalışıyordur. Güzel sözler duymak, sevmek, sevilmek bunların arayışındadır. Erkeklerin bazıları bu durumu kullanmak isterler. Bu yüzden boşanmış kadınlar onlar için ellerini ovuşturarak yaklaştıkları bir avdır. Bu ihtiyaçlarını kadınlar kendilerini meşgul ederek, oyalanarak, yapıcı işlerle uğraşarak isterse rahatça bastırabilirler. Bu bir seçimdir. Annenizin bu seçimi doğru mudur derseniz doğru değildir. Evlenmiş, ayrılmış da olsa bekar bir kadın olarak omuzlarında iki kat daha yükü ağırlaşmıştır. Size davranışlarıyla örnek olmalıdır. Siz ne yapmalısınıza gelirsek... Bence annenizle yüz göz olmadan ciddi bir konuşma yapmalısınız. Durumdan haberdar olduğunuzu,bu tarz arkadaşlıkları kendisine yakıştırmadığınızı, tabii ki bir gün ciddi bir arkadaşlığı olursa bunu anlayışla karşılayacağınızı, elinizden geldiğince destekleyeceğinizi ama bu basit arkadaşlıkların asla kendisine bir şey kazandırmayacağını, erkeğin bu konuşmaları kendisi gibi birçok kadınla yaptığını daha dik bir duruş beklediğinizi, bu durumun sizi endişelendirdiğini kendisine anlatın. Ses tonunuz, ciddi ve kararlı olduğunuzu ona hissettirsin. Bir erkek değil erkeklerle demişsiniz. Ne yapıyorum diye umarım düşünür. Eğer sorumlu bir anneyse kendini toparlar, değilse yaşayacaklarına engel olamazsınız. Bazı şeylerde kişilerin etkisi bir yere kadardır. Akıl, mantık, aile değerleri kişinin kendisine ailesine çocuğuna sevgisi, saygısı hepsi bir parça tutsa da kişi zaaflarına yenilebiliyor. Bazen de bu bir geçiş dönemi oluyor kendini yeniden bulmaya, aramaya çalışmak gibi sonradan doğruyu eğriyi fark edebiliyor. Siz konuşarak bir tavrınız koyun sonra susarak, konuşmayarak tavrınızı koyarsınız anlarsa ne ala... Eminim annelik sorumluluğuyla hareket edecektir. Okulunuzun son senesinde bu sorunlara kafa yormamaya çalışın, okulunuzu bitirin, kendi ayaklarınızın üzerinde durun. Bu gerçekleştiğinde gerekirse kendinize ayrı bir yaşam kurabilirsiniz. Tabii insan olmanın, kadın olmanın sorumluluğunun bilinciyle bunları hiçe saymadan. Hayat sorumluluklarımızı taşıyabiliyorsak daha güzeldir çünkü o zaman kendi gücümüzü görürüz…

Sevgiler...