Şaşırmak istiyorum

İnsanlar yaşlanmakla ilgili veya büyümekle ilgili genelde aynı şeyleri söylerler. Olgunlaşıyorsun, daha anlayışlı oluyorsun vs... Kimse şaşırma duygun azalıyor demiyor ama en azından ben kendim için bunu fark ediyorum artık, yaşım ilerledikçe daha az şaşırıyorum.

Şaşırmak bence çok güze bir duygu, kısacık ama keskin, o an sizi her psikolojiden uzak tutan ve tek bir şeye odaklatan naçizane bir an. Bir şeye gerçekten şaşırdığınızda ayak bileğinizdeki sivrisinek ısırığını kaşıyor gibi oluyorsunuz, tatlı tatlı kaşınırken insan başka bir şey düşünemediğinden kaşımayı durduramıyormuş çünkü... Bu da onun gibi bir şey, kısa bir süreliğine sizi başka bir yere götüren harika bir his.

Bu ülkede yaşarken insan şaşırma duygusunu daha çabuk kaybediyor. Hatta hiç şaşırmak istemiyor, çünkü insanı şaşkınlığa sürükleyen olaylar genelde hep trajik ve saçma konular oluyor. Bu yüzden ülkemiz için şaşkınlık hep tehlikeli ve bir o kadar da uzak bir duygu. Bir arkadaşınızın başına tuhaf bir olay geliyor, şaşırmıyorsunuz, "burası Türkiye, ya ne olacaktı" diyorsunuz. Hatta bir şeylerin düzelmediğini görünce bile şaşıramıyoruz, ‘klasik’ diyip geçiyoruz.

Uzunca bir süredir Yurtiçi Kargo ile mücadele veriyorum. Evime ısrarla paketlerimi getirmiyorlar ve sanki gelmişler de evde yokmuşum gibi "gelip şubeden alın" diyorlar. Ben evde kargo beklerken, kapıma bırakın gelmeyi, geldik yoktunuz kağıdı bile yapıştırmadıkları halde bana "kapınıza kağıt bırakılmış" diyebiliyorlar. Üstelik bu bir değil, iki değil, sürekli oluyor. Adamlar zahmet edip yukarı bile çıkmıyorlar, böyle tuhaf bir kargoculuk. Müşteri hizmetleri asla yardımcı olamıyor, şubedekiler sizinle kavga ediyor... Sadece ben de değil, etrafımda bu şirketi kullanan hemen hemen herkes mağdur ve asla çözüm bulamıyor. Twitter'da Yurtiçi Kargo yazıp arattırın, yazılanlar arasında olumlu bir şey görmek çok zor. Değil sosyal medyada yazmak, belediyeye ilan verip, gazetelerde yayınlasanız bile kimsenin umrunda değil ve biz artık buna şaşırmıyoruz. Ben artık Yurtiçi Kargo evime paket getirdiğinde şaşırıyorum mesela, bu nasıl oldu çözemiyorum çünkü. Bu yüzden sipariş vereceğim zaman "lütfen Yurtiçi Kargo ile yollamayın" diye not düşüyorum. Adamlar bu ülkenin şaşırma eşiğinin ne kadar yüksek olduğunun farkında olduğundan kılını bile kıpırdatmıyor, asla çözüm geliştirmiyor ve şikâyetleri görmezden geliyor.

Geçtiğimiz günlerde Twitter'da Kamil Koç ile ilgili bir şikayet görünce de aynı şeyleri hissettim. Tivitin altına yazılan yorumlarda herkes aynı muamele ile karşılaştığından ve firmanın bunları hiç önemsemediğinden bahsediyordu. Okurken zerre şaşırmadım, ‘klasik’ dedim geçtim...

Ben artık şaşırıp şaşırmak istediğimden bile emin değilim. Karşıma çıkan her tuhaf şey genelde trajik oluyor çünkü. Belki de mutlu insanların yaşadığı o bizden uzak diyarlarda şaşırmanın yaşlanma ile ilgisi yoktur ve 100 yaşında bile kendilerini şaşırtacak ve bir anlığına da olsa kendilerini o ortamdan uzaklaştıracak güçlü duyguları vardır. Evlerine kargo sorunsuzca geliyordur, işlerini kolayca çözüyorlardır veya başlarına trajik çözümsüz sorunlar yüklenmiyordur...

Biz bunları bilemeyiz ama belki başımıza güzel bir şey gelir de, şaşırırız biraz, kim bilir...