Meraklısına...

Bir süredir İstanbul'dayım. Annem rahatsızlanınca apar topar İstanbul'a geldim, kısa bir hastane süreci geçirdik, sonra annemin evine döndük, şimdi ona eşlik ediyorum, yine hastaneye geldik, bugün küçük bir işlem daha var, arada Flora'ya gidip geri geleceğim, 6 hafta sonra da safrakesesi alınacak annemin. Bugün doğum günüm ve hastanede kutluyorum. Bu kez de böyle, hayatın binbir türlü hali var.

Bir yıl daha geçivermiş ömrümden, ne çabuk! Büyümeyi beklerken yıllar ağır mı geçiyordu ne? Parke taşlı yolda topuklu ayakkabısıyla yürüyenlerin tıkırtısını dinlemeye bayılır, büyüyüp de ayakkabılarımdan o sesi çıkarmayı beklerdim. Ne zaman bu yaşa geldim? Yazıyla elli dört! İçimdeki Ayşe kendini otuzunda filan sanıyor herhalde, hele içimde her attığı adımın üzerinde zıplayarak bahçede koşan bir Ayşe var ki o hiç yaş almıyor, aynada bana bakan gözler aynı gözler, hiç değişmiyor. Beden giysisi eskiyor yavaş yavaş, kabullenmesi biraz zor da olsa gerçek bu, makine yavaş yavaş eskiyor.

Bu yaşıma kadar biriktirdiğim şeyleri paylaşma yaşlarındayım artık, öğrendiklerim ve kendi deneyimlerimle birlikte harmanlanan, adına ne denir bilemediğim, kendi süzgecimden geçirip damıttığım hayat bilgilerini aktarmaya niyetliyim, öğrenmeye istekli olanlarla seve seve paylaştığım bilgiler bunlar, merak eden sorsun saatlerce bıkmadan anlatırım ama istekli olmayıp bi’ de üzerine kendi doğrularından bir gram kıpırdamayanlara söyleyecek tek bir sözüm yok, her şey meraklısına.

Rahmetli babamın hayat derslerinden biri şöyleydi:

Ustan kim?

Tecrübe.

Bu kadarcık bi’ şey, ne çok şey anlatıyor. Deneye yanıla, düşe kalka, kafa göz yara yara, güle ağlaya hayattan öğrendiklerimi hap olarak kimseye yutturamam, önemli olan yeni bilgiye açık olmak, hiçbir şey değiştirilemez değil, her an bilgiler güncelleniyor, bilmekte son nokta yok ki, sürekli gelişen organik bi’ şey bilgi dediğin, sabit olan ne var ki hayatta? Hayat görüşü mü? Haydi canım, hiçbir şey yerinde durmuyor, koskoca galaksimiz saniyede 500 metre genişliyor, komşu galaksi Andromeda'ya doğru yayılıyor, yıldızlar, evren hareket halinde, nerede kaldı durmak? İnsan olmakla ilgili temel ilkeleri yerinde durmakla ilişkilendirebilirim ancak, onlar adı üzerinde temel, olmazlarsa olmaz.

Yıllar önce, buzdolaplarımızın derin dondurmaz sadece dondurur zamanlarındayken bir arkadaşımdan salçayı buzlukta tuttuğunu öğrenmiştim, kapaklı kaba boşaltılıyor salça, kaşıkla kolaycacık alınıveriyor kabından. Şimdiki gibi yöresel, ev yapımı, bozulmayan salçalara erişimimiz yok o zamanlarda, konserve kutusunda salça kullanıyoruz, o da konserveyi açtıktan bir süre sonra küflenmeye başlıyor, üzerine zeytinyağı döksen de sonuç benzeri. Durulur mu, hemen bu bilgi yaygınlaştırıldı tabii.

Eskiden börek yaparken sos hazırlığı için yumurtayı çırpar, üzerine sütü ilave eder, en sonra da zeytinyağını koyardık, tabii zeytinyağı bu, hooop üste çıkıverirdi. Sonradan yeni bilgi geldi, kardeşim bi’ arkadaşından öğrenmiş, çırptığın yumurtaya azar azar zeytinyağı ekliyorsun, çırpmaya devam ediyorsun tabii, mayonez yapar gibi, homojen hale geliyor karışım, sonra üzerine süt ekleyince aynı homojen durum devam ediyor, yufkaların arasına sürerken ikide bir zeytinyağını da sosa dâhil etmeye çalışmıyorsun, iş kolaylaşıyor.

Armağanlarımdan biri bu, hayatı kolaylaştırmak, saç kolayca nasıl kurutulur, süt kaynamış tencere nasıl temizlenir bayılıyorum anlatmaya, benim kafa böyle çalışıyor, eskiden beri bu böyle, biri bir yere gidecekse beyin hemen tarama yapıyor "Aaa filanca da o tarafa gidecekti, seni de götürsün giderken" ya da bir bilgi verilecekse herkes duysun, falanca tuvalette, o da gelsin, herkes faydalansın, oluşum böyle.

Hayatın içinde öğrendiklerimi ara ara bu platformda paylaşıyorum, yaptığım yanlışları, öğrendiğim dersleri, patika oluşturan davranış kalıplarımı nasıl değiştirdiğimi, yeni patikaları nasıl geliştirdiğimi, büyük sınavlarımı anlatıyorum. Bu yaşımın armağanı da bu olsun, şehir şehir gezeyim, ben anlatayım, siz anlatın, sohbet edelim birlikte, deneyimlerimizi aktaralım birbirimize, hücreler gibi alalım ve verelim öğrendiklerimizi, bağlantı içinde olalım, hayatı paylaşmaktan güzel ne var, hazır şu an İstanbul'da iken bu pazar buluşalım mı canlar? Kim bilir sizlerden öğrenecek daha ne çok şey var?