Kadınlar neden Gülşen'e arka çıkıyor?

Geçtiğimiz haftalarda İzzet Yıldızhan’ın Gülşen’in sahne kostümleri için “külotla sahneye çıkıyorlar” ayıplaması üzerine İzzet Yıldızhan’ın otele escort çağırdığı, taleplerini yerine getirmediği için onu tartakladığı haberleri düşmüştü.

Bu haberleri gündeme taşımaktaki maksat “sen kimsin ki bize ahlak dersi veriyorsun”du esasen. Fakat benim durduğum yerden İzzet Yıldızhan dünyanın en toplumsal normlara uygun yaşayan insanı olsa bile bu söyledikleri hadsizlik. Bu argümanlara gerek bile yok. Cevap tek ve net bir “sana ne” olmalı. Sınır çizebilmek önemli, nedenini konuşalım.

Gülşen bir pop şarkıcısı; kanaat önderi, politik lider falan değil. İzzet Yıldızhan’ın bu hadsiz çıkışına hiç cevap vermedi. Onun yerine son derece seksi bir kostümle çıktı sahneye. Cevabını sözel olmayan şekilde vermiş oldu: Boyun eğmiyorum, görüyorum ve arttırıyorum.

Bunun üzerine Gülşen’e yapılan saldırıları birlikte tek tek değerlendirelim:

“Kocası ne diyor bu işe?”

“Bir anneye yakışıyor mu?”

“Bu sanat değil, teşhircilik!”

Öncelikle fellik fellik her gördükleri yerde kocasına “eşinizin sahne kostümleri hakkında ne düşünüyorsunuz?” diye sordular. Israrla. Defalarca. Adam her seferinde “Gülşen’in kıyafetlerine karışmam mümkün değil. O kendine ne yakışıyorsa giyebilir. İşini yapıyor.” dedi. Haklarında boşanma iddiaları ortaya attılar, boş çıktı.

O kadar içlerine sinmiyor ki bir erkeğin evli olduğu kadın üzerinde tahakküm kurmaması, onlar için o kadar akıl almaz bir “anormallikte" ki bir erkeğin karısının dekolte giymesine müdahale etmemesi. Gülşen’i istedikleri gibi giydiremedikçe kocasına saldırdılar. Çünkü bu bir taktiktir. Kadını kocası üzerinden dizginleme taktiği. “Sen ne biçim erkeksin!” suçlamasıyla kocaları kadınlara bekçi atamak ve bu vesileyle onları kontrol altında tutmak.

Gülşen’in evliliği fırsat vermedi bu tuzağa. Kırılgan erkeklik üzerinden yeni bir cephe açmaya gayret ettiler. İşe yaramadı. Kadınlar evli oldukları erkeklerin malı değil.

İkinci silah “Bir anneye yakışıyor mu?” oldu. Çünkü annelik kadınlar için bir üst kimlik adeta. İzzet Yıldızhan’ın escort ilişkilerini tartışırken baba olmasından hiç söz edilmemişti oysa. Siz hiç herhangi bir erkeğin “ahlaksız” bulunan bir davranışı karşısında ona baba olup olmaması üzerinden bir sorumluluk atfedildiğini gördünüz mü?

Toplumun genel ahlak normu addettiği kurallar zincirine indirgenmiş annelik kimliği, kadınları zapturapt altına almak için oluşturulmuş bir başka tutsaklık gerekçesi. Öyle sinsi, öyle net şekilde işlenmiş ki ilmek ilmek, nereyi kaldırsan altından çıkıyor. Önce saygıyı hak eden, ayaklarının altına cennetin serildiği bir annelik mefhumu inşa ediliyor. Ardından ebeveynlik pratiklerinden tamamen bağımsız şekilde o anneler için birtakım beklentiler ortaya atılıyor. Turnusolü deneyin: erkek versiyonu var mı bu beklentinin? Yok.

Son kale elbette ki sanatını eleştirmeyle sonuçlandı. Sadece yetişkinlerin girmesinin yasal olduğu bir gece kulübünde gerçekleşen bir performans için “çocuklara kötü örnek olmak” mazereti ortaya atıldı. Üstelik elbette dayanaksız şekilde, o “kötü”nün tanımı son derece taraflı şekilde yapılarak. Çünkü tek bir dans normu var, tek bir kostüm normu var, tek bir sanat normu var böyleleri için. Bu sınırları ihlal eden herhangi bir eylem “uygunsuz”.

Binlerce kadın neden Gülşen’e arka çıkıyoruz? Çünkü bu hadsizliği tanıyoruz. Bu hadsizlik Gülşen kadın olduğu için, evli bir kadın olduğu için, anne bir kadın olduğu için yapılıyor. Gülşen’in şahsına yapılan münferit bir saldırı değil. Kadın kimliğine yapılan bir saldırı. İnşa edilen toplumsal cinsiyet rolünün dışına çıktığı için bir kadına yapılan bir saldırı. Tam da bu yüzden arkasında duruyoruz. Tam da bu yüzden “hoop bir dakika, sen bir geri bas!” diyoruz.

Birlikte ses çıkarırsak sınırlarımızı güçlü inşa ederiz. Birlikte ses çıkarırsak sınırlarımızı koruruz. Kadınlar birlikte güçlü.