Ben 35 yaşındayım ve bir de çocuğum var. Eski kocamla çeşitli geçinememe sebeplerinden dolayı boşandık. Uzun süredir de kimseyle beraber değilim. Hayatımda aşkı hissedebildiğim birisi olmasını çok özlüyorum.


İş yerimde çalışan biri var. Yaşı benden küçük, 25 yaşında. Şimdi bunu diyince belki okuyanlar beni yargılayacak ama kimden hoşlanabileceğimizi seçemiyoruz maalesef hiçbirimiz. O da benden hoşlanıyor diye düşünüyordum. Sürekli benim çalıştığım kata gelip benimle konuşuyor, her molada benim yanımda duruyordu. Birkaç kere akşam dışarı bir şeyler içmeye de çıkmışlığımız oldu. İş yerimde güvendiğim bir arkadaşımsa onun iyi niyetli olmadığını söylüyordu ama ona inanmak istemedim. Daha sonra iş yerimize yeni bir kadın geldi. Alımlı, genç, güzel biriydi. Başlarda hoşlandığım adam ona işi öğretmek için onunla konuşmaya başladı ama sonra fark ettim ki önceden bana yaptığı şeyleri artık ona yapıyor, her molada onunla sohbet ediyordu. Bir süre geçtikten sonra benimle hiç konuşmamaya başladı. İşte o zaman bütün yaptıklarına bakınca arkadaşımın haklı olduğunu gördüm. Amacı sadece eğlenmekmiş...


Kendimi değersizleşmiş ve bir kenara koyulmuş bir eşya gibi hissettim. Bir daha hiçkimsenin bana bunu yaşatmasına izin vermeyeceğim, aşık olsam bile...


Rumuz: umutsuz

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir Bu bir öğrenme süreci; ne isteyip ne istemediğini deneyimliyorsun. Yalnız herkesi aynı kefeye koymamaya dikkat etmek lazım.
    CEVAPLA
  • Misafir Çok haklısın canım, senin davranışın hepimize örnek olsun ????????????
    CEVAPLA
  • Misafir Aferin. Kadınların akıllı olmasi gerek. Erkek milletinin yok çünkü.
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.