Sabah uyandığımda çok mutlu olduğumu, çok güzel geçen akşamdan kalan bir duygu olduğunu düşündüm. Bugün onun doğum günü. Ben bir gün önce akşam yemeği ile kutlamak istedim. Herkesten önce kutlayayım, bugün çok yoğun gelen gideni olur diye düşündüm. Beraber iki hediye seçtik onun için. Ve güzel bir yemek yedik.

Çok zevkli anlardı, eski güzel günlerimiz gibi. Eksik olan bazı detaylar oldu fakat olsun yine de güzeldi. Ellerini tutamadım ve hala sımsıkı sarılamadım. Bunun dışında her şey çok güzeldi. Hoş sohbetler ettik, güldük eğlendik. Omuz omuza AVM koridorlarında yürüdük. Mağazalara girdik karıştırdık çıktık. Bana onlarca kez koluna sıktığı parfümleri koklattı. Bir ara gülümsedim. Aklıma birkaç yıl önce tatile giderken, bir poşet içinde onun kokusu olan, yıkanmak üzere ayrılmış çamaşırını yanımda götürdüğüm geldi. Günde kir kaç kez koklamıştım gizlice. O koku hala benim için en iyi parfümden daha hoş gelir. Ben kolunu kokluyorum fakat burnum parfümü değil onun kokusunu arıyor onlarca parfüm arasında. Bana o lazım. Ne yapayım alkolden imal çeşit çeşit -bana göre- kolonyayı.

Bana, kına yaktığında avuç içinin kokusu lazım. Mutfakta arkasından beline sarılıp öptüğüm, kokladığım ense kokusu lazım. Saçlarında ve boynunda dolaşmış ellerimin kokusu lazım. Ensesinden topuklarına kadar saatlerce masaj yaptıktan sonraki ellerimin kokusu lazım. Küs olduğumuzda gizlice eve gidip, ağlarken burnumu gömdüğüm yastığının kokusu lazım.

Acaba bir ara eve gidip kirli sepetinden bir parça poşete koyup işyerine mi götürsem? Fena fikir değil. Yazmak iyi fikir değilmiş. Okuyacak. :(

İnşallah sabahki mutlu halim gün boyu sürer. İyi ki seni tanımışım. İyi ki hala hayatımdasın -kısmen de olsa- şükürler olsun. Seni çok seviyorum. Hep seveceğim. Mutlu olman için, gülen yüzünün devamı için elimden ne gelirse yapmaya hazırım. Bedeli ne olursa olsun.

10.08

Meserifi