Hepimiz birbirimizin hayatındaki oyunculardan ibaretiz, oynanan dev bir oyunun içinde oyun oynadığımızdan habersiz. Bazen rollerimizi kendimiz seçmesek de güzel oynamaya çalışıyoruz. Roller mecburen biraz izole edilmiş ama bunların kombinasyonları da var yaşamda belki asıl incelenmesi gerekende bunlar.





İnsan ömrü içinde bir kalıpta kendisini sabitleyebilir mi? Yaşam yolunda daha iyiye, daha güzele doğru yol almak ümidi ile yolculuğuna devam edebilir mi? Biteceğini bildiğimiz halde bitmeyecek sandığımız, yaşayanların özgür, mutlu olabileceği, araştıran, sorgulayan, sağlıklı bir dünyada yaşayabilir mi?



Hayatımız bir tiyatro sahnesiyse eğer başoyuncusu da biz olunca yaşadığımız şeyler, tercihlerimiz iyiden güzelden yana olmalı. Rolümüz ne olursa olsun dürüstlük, iyi niyet, üretkenlik içermeli ki, sahneden arkamızda güzel izler bırakarak ayrılalım. Yüzde doksan arka fon filmin sonunu tahmin ettirir. Doğduğumuz ortam belli bir yaşa kadar etkilidir, hayatın akışında kimi yaşananlar ders, kimisi ödüldür, yeter ki değerlendirme şansını yakalayabilelim.





Hepimizin törpülenecek yönlerimiz var önemli olan bunun farkına varmak. Önce kendimize, sonra ailemize, sonra topluma nasıl yararlı birey oluruz bilincini kazanmak. Bunu başaran toplumlar gelişmiş, aile oluşturmuş, birbirlerinin değerlerine saygılı, sevgi bağı güçlü, yurdunu evi gibi benimsemiş, insani değerleri kabul etmiş ve bunlar için çaba harcayıp mutluluğu yakalayarak barış içinde yaşarlar.





Arka fona uygun olmayan roller verilmiş olsa da içinde bulunduğumuz koşullarda arzu ettiğimiz başrolü kapma uğruna, öncelikle her türlü eksikliklerimizi saptayarak gidermeli, kaybetmemek adına merak duygumuzu canlı tutarak öğrenmeyi, gelişmeyi yaşam boyu sürdürmeli, sahneden indirmek isteyenler karşısında boyun eğmeyip, perde doğal koşullarda kapanana kadar kalmayı sağlamalıyız.





İradesi güçlü kişi yaşadıklarından pişman olmaz. İnsanlar cesaret ve inançlarını kaybettikleri için kendi güçlerinin farkında değiller. Benim iradem, gücüm her şeye yeter dediğimiz anda kendimize de yeterli olacağız. Hayatımızın rolünü kendimiz yazıp, kendimiz oynamalı takıldığımız yerde aklımızı kullanıp engelleri aşmalı, perde kapanmadan rolümüzü daha iyi oynamalıyız. O zaman sahne...





Hülya Çakıcı

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.