İşte bütün mesele bu oldu artık değil mi? Yesek bir türlü, yemesek iki... Gülüyorum aslında bunları yazarken. Çünkü herkes yemeyi sever. Sevmeyen görmedim. Son yıllarda bir de değişik moda (bu kelime de moda oldu) var. En sağlıklısı şudur, bilmem ne diyeti yaparsak, günde 2 kere, 3 kere, 6 kere yersek vs. vs. Aslında bu işin en doğrusu nedir? Hangi diyetisyen doğruyu söylüyor, kime göre doğru? Bir de doktorların söyledikleri var değil mi? Çık çıkabilirsen şimdi bu işin içinden.

Bana göre en doğrusu şudur. Mevsiminde, taze, her şeyi, vaktinde yiyeceksin. Abartıya kaçmadan. Ne yersen ye günde 1 saat spora ayırdığın vakit hem sağlıklı, hem zinde, hem formda olursun. Metabolizma saat gibi çalışır, her şeyi yakar, ihtiyaçtan fazlasını yemeni de engeller. Mutluluk hormonları salgılanarak dingin bir insan oluruz. Duyun bütün insanlar : ''Bize tüm diyet listelerini aşılamaya çalışanlar,'' bu kadar zaman ve para ne siz harcayın ne bizler.

Yemeliyiz beslenmek için, yemeliyiz mutlu olmak için, Yemeliyiz sağlıklı olmak ve yaşamak için. Önce bize sporu sevdirin. Hayatımızın her anını yemekleri şöyle yemeli böyle yememeli diyen insanlar size söylüyorum. Bu kadar kolay değil. Önce bize sporsuz yaşanmaz, spor hayatımızın temeli olmalı, güne spor ile başlamalı, sporu hayatımızdan nasıl çıkarmayız. İşte bunları öğretin. Bunları benimsetin ki hayatımız düzene girsin. Her yerde spor yerleri olsun. İsteyen yüzsün, koşsun, zıplasın. Ama yemekten de vazgeçmesin.

Ben ve benim gibi yemek isteyenler, yemek pişirmekten hoşlananlar kilo derdinden kurtulsun. (Bu arada benim kilolu olduğumu düşünenler yanıldınız, kilolu değilim çünkü hep dikkat ediyor ve spor yapıyorum.)

Ben diyorum ki Allah bize bunca gıdayı ne için verdi? Bakıp, koklayalım diye değil elbet. Her bir besinin binbir türlü faydası olduğunu biliyoruz. Öyleyse yemeliyiz ve spor yapmalıyız.

Son söz: Ye, iç, spor yap…

Düşüncelerinizi bekliyorum... Sevgiyle kalın.

Arzu Batur Yalçınkaya

Lezzet Tramvayı