İki-üç ebeveyn bir araya geldiğinde konuşulan tek mevzuu; bu çocukları ne yapacağız? Eskiden depremden, tinerciden korkulurdu, şimdi her şeyden...


Aaaa, çocuğumdan ayrılmak mı? Allah korusun! Kesinlikle istemem, dayanamam, diyen bir sürü ebeveyn tanıyorum. Fakat son zamanlarda bu söylemlerin değiştiğine tanık oluyorum. Herkes orta vadede, çocuğunu yurtdışına gönderme derdinde sanki...


Eğitim hayatını başka bir ülkede sürdürüp, çocuklarının o memlekette yaşayabileceği fikrine alıştırıyorlar kendilerini. Tahmin edilebilecek nedenler yüzünden... Canlı bombaların ortalıkta fır döndüğü, TEOG gibi sınavlarla çocukların doğal yaşam döngülerinin bozulduğu, anadolu lisesi gibi geleneği olan okulların içinin boşaltıldığı, sanatçı, gazeteci, yazar ve öğretmenlerin tutuklandığı bir ülkede, çocuklarımızı nasıl bir gelecek bekliyor acaba?


Zavallı ebeveynler! Sanki az kaygıları varmış gibi bir de bunlar eklendi düşüncelerine...


***


Röportaj yaptığım bir kişi sordu:

- Çocuklar için ne düşünüyorsunuz?

- Hiç bir şey... Düşünmeli miyiz?

- Ne bileyim, herkes bir yerlere kapak atmanın derdinde.

- Nasıl yani?

- Kimi İtalyan okullarına veriyor çocuğunu, üniversiteyi İtalya'da okusun diye, kimi Kanada okuluna...

- Siz bir B planı yaptınız mı?

- Evet, Biz en fazla 23 yaşına kadar kızımızı yanımızda tutacağız. Sonrasında mutlaka kendini yurtdışına atacak. Bu konuda kendisiyle anlaştık. O da bizimle hemfikir.


***


Bir başka arkadaşım, yine sordu:

- Çocukları ne yapacaksınız?

- Nasıl yani?

- Ne bileyim, herhangi başka bir ülkeye gitmek hakkında ne düşünüyorsunuz?

- Bir şey düşünmedik henüz. Siz?

- Biz, yani ayrı olduğum eşim ve ben, kızımı dede topraklarına göndermek istiyoruz. Eşim Balkan göçmeni ve kızımız için çifte vatandaşlık yollarını arıyor. Bunun için Osmanlı arşivlerini açtırmak gerekiyormuş. Hatta bu işleri kovalayan kişiler varmış, parasını veriyormuşsun, hemen bulunuyormuş kütük...


***


Kadın kadına sohbet ettiğimiz bir diğeri, hayal kuruyor... Ahhh! Keşke, yurtdışında herhangi bir ülkede çocuğumun teyzesi veya halası olsaydı. Her şey ne kadar kolay olurdu. Gözüm kapalı gönderirdim.


Bense su akar yolunu bulur, diyerek bekliyorum.




Hayriye Mengüç



Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.