Hayat biz plan yaparken yaşadıklarımızdır. Oysa ki anı yaşamak artık daha makbul olur hale geldi. Mart ayında dünyaya yapışan bir pandemi bizi ne hallere soktu.

Hayatı sorguladık belki, belki plan yaparken başımıza neler gelebiliyor onu gördük. Tatillerimiz, yolculuklarımız iptal oldu. Sevdiklerimize aylarca sarılamadık, büyüklerimizi göremedik. Sarılmak, dokunmak gibi duyguların kıymetini iyi kavradık. Ne dedik? Sağlıktan daha önemli hiçbir şey yok.

Farkındalık çağı bir nevi. Şimdi bakıyorum normalleşenler fazla normalleşti. Ama öte yandan travmaya bağlı normalleşemeyen, sokağa çıkma, işe gitme fobisi gelişen bir sürü de insan türedi...

Hayat bizi bir yerlere sürüklüyor bazen de büyük dersler veriyor... "Bir durun artık, basit yaşayın" gibisine. Kimimiz ders aldı, kimimiz ise şu an sosyal medya storylerden görüldüğü üzere pandemi öncesi hayatına devam ediyor hiçbir şey olmamış gibi.

Artık koca hayallerim hiç yok. Tek hayalim sevdiklerimle tekrar samimi olmak ve bir an önce eski normale kavuşabilmek.

Sağlıcakla kalalım hepimiz...